- In het titelnummer van Neil Young's vijfde album, 'On The Beach', denkt hij na over de aard van zijn roem en bespreekt hij de innerlijke onrust die hij voelt vanwege zijn succes.
'Ik heb een menigte mensen nodig,' klaagt Young, 'maar ik heb ze niet elke dag nodig.' Deze eenvoudige regel illustreert duidelijk een conflict dat Young lijkt te hebben gekweld sinds zijn vroegste dagen als rockster. Hij verlangt soms naar een publiek, maar wil intens met anderen alleen gelaten worden. Hij wil rijk en beroemd zijn, maar hij wil ook een gewone man zijn en lijkt altijd schuldgevoelens te hebben gehad rond geld. Door dit alles verzet hij zich tegen de realiteit dat alle roem en anonimiteit elkaar uitsluiten, en geen enkele hoeveelheid gejammer zal dat veranderen. - Een andere onthullende regel in het nummer is:
Hoewel mijn problemen zinloos zijn
Dat laat ze niet weggaan
De gedachte weerspiegelt een veelvoorkomend probleem dat wordt gemeld door ontevreden sterren: ze weten dat ze gelukkig moeten zijn omdat ze hebben waar de meeste mensen naar op zoek zijn, maar dit vergroot hun eigen schuldgevoel en depressie alleen maar.
Nadat Young deze gevoelens heeft onderzocht en zijn angst dat de wereld zich van hem 'afkeert', eindigt hij met het besluit om met zijn 'bus en vrienden' 'naar de stokken' te gaan. Dit is Young's go-to ontsnapping geweest gedurende zijn hele carrière. - Het nummer bevat vertegenwoordigers van alle belangrijke mijlpalen in Young's carrière tot op dat moment. Naast Stray Gator Ben Keith op handdrums, is er Ralph Molina van Crazy Horse op drums en Graham Nash van CSN&Y op elektrische piano.
Het is intrigerend om je voor te stellen dat Young deze cast bewust heeft samengesteld voor dit nummer over muzikale roem, maar Young heeft nooit iets gezegd om het idee te valideren. Net als bij Rockets-gitarist George Whitsell die optreedt op 'Vampire Blues', is de redenering van Young om achtergrondmuzikanten te selecteren een mysterie.
