- Dit is een nummer dat werd beïnvloed door The Beach Boys en bevat bijdragen van leden van de groep; Carl Wilson en Bruce Johnston zongen allebei back-up. Elton zei dat het geluid, de harmonieën en de manier waarop ze hun liedjes gestructureerd van de Beach Boys van invloed waren op veel van zijn nummers, waaronder deze en 'Someone Saved My Life Tonight'.
- Zoals gewoonlijk schreef Bernie Taupin de teksten. Taupin is een student van woorden en was altijd op zoek naar nieuwe manieren om een idee te presenteren. 'Ik vind het leuk om interessanter te zijn dan een goede oude' 'Ik hou van je, je houdt van me, mijn hart zal breken als je me verlaat', zei hij. Esquire . 'Gooi er een curveball in. 'Laat de zon niet op mij ondergaan.' Geef ze een donkere draai.'
- Over de compositie van dit nummer zei tekstschrijver Bernie Taupin: 'Mijn enige herinnering hieraan is dat we iets groots wilden schrijven. Ik bedoel, groot in die dramatische Spectory (zoals in Phil Spector) stijl, zoals ' Je bent dat liefdevolle gevoel kwijt .' Hopelijk krachtig zonder pompeus te zijn. Ik weet niet zeker of ik met dit in gedachten de teksten anders heb gemaakt. Hoewel ze, achteraf gezien, een iets meer Brill Building-flair lijken te hebben, dus het is heel goed mogelijk dat ik dat deed.
Natuurlijk moet ik altijd terugvallen op een spiekbriefje om deze dingen te controleren, omdat ik gewoon een heel slechte herinnering aan mijn eigen werk lijk te hebben. Het doet me zelfs denken aan een situatie waarin ik me een paar jaar geleden bevond terwijl ik wat tv keek met een paar vrienden van mij. Er was een spelshow waarin een van de categorieën mijn songtekst was. En er waren, geloof ik, vijf vragen, en vier daarvan had ik fout.' - Toni Tennille en Daryl Dragon, die later meerdere hits zouden hebben en een eigen tv-show als The Captain & Tennille, traden hierop op. Het idee was om op de achtergrond een enorm koor te hebben met semi-beroemde zangers. Dusty Springfield, evenals leden van America en Three Dog Night, namen zang op voor het nummer, maar alle stemmen klonken verschrikkelijk als ze met elkaar werden gemengd, dus ze gebruikten alleen Wilson, Johnston en Tennille.
- Dit was een extreem moeilijk en frustrerend nummer om op te nemen. Elton was niet tevreden met zijn vocale opnames, en producer Gus Dudgeon kreeg aanvallen van alle stemmen en instrumenten die erin gingen. In het boek van Philip Norman Sir Elton: de definitieve biografie , Dudgeon zei: 'Toen Elton dit nummer opnam, was hij in een smerige bui. Bij sommige takes schreeuwde hij het, bij andere mompelde hij het, of hij stond daar maar naar de controlekamer te staren. Uiteindelijk zette hij zijn koptelefoon af en zei: 'Oké, laten we eens horen wat we hebben.' Toen Gus het voor hem speelde, zei Elton: 'Dat is een hoop onzin. Je kunt het naar Engelbert Humperdinck sturen, en als hij het niet leuk vindt, kun je het als demo aan Lulu geven.''
Jason - Madison, Wisconsin - Elton beweert dat hij een nummer als dit niet vroeg in zijn carrière zou hebben geprobeerd. Hij voelt dat zijn stem in de loop der jaren is verbeterd en in 1974 had hij genoeg vertrouwen en het vermogen om met een zeer breed bereik te zingen.
- Dit nummer kwam op een moment dat Elton op het hoogtepunt van zijn kunnen was, maar met een absurd strak schema dat voor veel spanning zorgde. Hij en zijn band toerden de laatste vijf maanden van 1973 voordat ze in januari 1974 naar de Caribou Ranch-studio's in Colorado gingen om hun volgende album op te nemen in een tijdsbestek van slechts 10 dagen. Ze moesten een paar bochten nemen (minder takes, minder verfijning), maar maakten toch een zeer indrukwekkend album, een bewijs van de creatieve energie van de betrokkenen (waaronder Bernie Taupin, die heel snel veel teksten moest schrijven).
Kort na het opnemen van het album - dat vernoemd was naar de studio - verscheept Elton naar Japan waar hij op 1 februari aan zijn tour begon. Na te zijn gemixt in Los Angeles, werd het album in juli uitgebracht met 'Don't Let The Sun Go Down'. On Me' de eerste single. Het ging naar #2 in Amerika, en het album bereikte #1, waar het vier weken bleef. Er werd nog een single van de set uitgebracht: 'The Bitch Is Back', die naar #4 ging. - Een live duet met George Michael, uitgebracht in 1991, was een enorme hit, zowel in de VS als in het VK. Elton zong het met Michael bij Michael's 19 maart 1991 Wembley Arena concert, en opnieuw bij zijn Wembley concert op 23 maart; het is niet duidelijk welke uitvoering op de release is gebruikt, of dat ze samen zijn bewerkt, maar George Michael wordt gecrediteerd als de producer, wat aangeeft dat er enige bewerking en productie heeft plaatsgevonden.
Het was niet de eerste keer dat ze het nummer uitvoerden: Elton bracht Michael op het podium tijdens zijn Live Aid-set in 1985 als gast op het nummer; Michael vertelde het publiek dat het 'een van mijn favoriete nummers van Elton' was. Dit was Michael's enige optreden op Live Aid, als Wham! hadden geen eigen set.
Ook in 1985 deelde het paar de vocalen op 'Wrap Her Up', een nummer van Elton's 'Ice On Fire'-album dat naar #20 US en #12 UK ging.
Elton's optredens in 1991 met Michael waren twee van slechts een handvol die hij dat jaar maakte; hij onderging in de zomer van 1990 een streng revalidatieprogramma en concentreerde zich op zijn gezondheid. Toen het duet eind 1991 als single werd uitgebracht, luidde het een fase in Eltons carrière in, toen hij zijn alcoholisme, drugsverslaving en eetstoornis kwijtraakte. Het succes toonde aan dat er nog steeds een enorme vraag naar zijn muziek was, en toen hij in 1992 terugkeerde met zijn album Degene , was hij weer in vorm met nog twee hits: het titelnummer en 'The Last Song'. - De opbrengst van de George Michael-versie uit 1991 die als single werd verkocht, ging naar The London Lighthouse en The Rainbow Trust Children's Charity. Deze versie stond op het album van Elton uit 1993 Duetten .
- Als Eltons zin 'don't throw me' een beetje raar klinkt, komt dat omdat hij uit frustratie een overdreven Amerikaans accent aan het opnemen was bij het opnemen van zijn stem. Producer Gus Dudgeon zou de regel in de mix begraven, maar Toni Tennille, die een deel van de achtergrondzang zong, overtuigde hem om het vooraan te houden.
- De blazers die op het laatste refrein en bij de outro van dit nummer te horen waren, werden gespeeld door de blazerssectie van de band Tower of Power, die in 1972 een hit had met 'You're Still A Young Man' en het jaar daarop nog een met 'Zo erg moeilijk om te gaan.' Ze speelden ook op de Caribou-tracks 'The Bitch Is Back' en 'Stinker'.
- Oleta Adams heeft dit opgenomen voor het album Twee kamers: het vieren van de liedjes van Elton John en Bernie Taupin . Andere artiesten die het nummer coverden zijn onder meer Joe Cocker, Obsession, The Three Degrees en Roger Daltrey van The Who, wiens versie werd gebruikt in de film uit 1987. De verloren jongens . Verschillende orkesten hebben het nummer ook opgenomen, waaronder het Royal Philharmonic Orchestra.
- Het drumwerk van Nigel Olsson op dit nummer was van invloed op drie Guns N' Roses-nummers. Volgens GnR-drummer Matt Sorum, ' november regen , '
' niet huilen ' en 'Estranged' begonnen als één nummer. Nadat ze uit elkaar waren gegaan en zich klaarmaakten om 'November Rain' op te nemen, speelde Axl Rose 'Don't Let The Sun Go Down On Me'.
'Ik zei: 'God, luister daar eens naar,' zei Sorum tegen ons. 'Axl zegt:' Ja, dat is cool. Zo episch.''
Sorum verwerkte die drumfrasering in het nummer en speelde dezelfde fills op 'Don't Cry' en 'Estranged' om de nummers te verenigen.
