- Dit was de eerste single die Aerosmith uitbracht. Hun manager liet hen een huis delen en zich concentreren op het schrijven van liedjes voor hun eerste album. Steven Tyler had ongeveer zes jaar aan het nummer gewerkt en het in stukjes en beetjes geschreven. Hij was in staat om het te voltooien met de hulp van de rest van de band.
Een doorbraak kwam toen Tyler een RMI-toetsenbord kocht met geld dat hij in een koffer vond buiten waar de band verbleef. Het 'kofferincident' werd een onderdeel van de overlevering van Aerosmith, omdat Tyler zijn bandleden niet vertelde dat hij het geld had meegenomen, en toen gangsters ernaar kwamen zoeken, bleef hij dom spelen. - Tyler's vader was een klassiek geschoolde muzikant en toen Steven 3 jaar oud was, lag hij onder de piano en luisterde naar het spel van zijn vader. In zijn boek, Heb je last van het lawaai in mijn hoofd? , schrijft Tyler: 'Daar kreeg ik die 'Dream On'-akkoorden.'
- Over de betekenis van dit nummer legde Tyler uit: 'Het gaat over de honger om iemand te zijn: droom totdat je dromen uitkomen.' Hij voegde eraan toe: 'Dit nummer vat de dingen samen die je verdraagt als je in een nieuwe band zit. De meeste critici hebben ons eerste album gepand en zeiden dat we de Stones afzetten. Dat is een goede barometer van mijn woede bij de pers, die ik nog steeds heb. 'Dream On' kwam van mij die piano speelde toen ik een jaar of 17 of 18 was, en ik wist niets van het schrijven van een nummer. Het was gewoon dit kleine sonnet dat ik op een dag begon te spelen. Ik had nooit gedacht dat het een echt nummer zou worden.'
- Dit was het nummer dat ervoor zorgde dat Aerosmith niet door hun label werd gedropt. Aerosmith was het eerste album van de band en het verkocht slecht, vooral omdat hun platenmaatschappij het niet promootte - Columbia Records was destijds gericht op het eerste album van Bruce Springsteen (dat slechts een week eerder werd uitgebracht). Aerosmith dreigde gedropt te worden, maar hun management overtuigde Columbia om 'Dream On' als single uit te brengen, en het was veelbelovend en bereikte #59 in de VS. Deze singleversie was een andere, meer radiovriendelijke bewerking dan de albumversie van het nummer, en deed het goed in de omgeving van Boston, vooral op de krachtige AM-zender WRKO. Columbia hield de band en ze werden een van hun grootste acts.
- Aerosmith-gitarist Joe Perry hield niet van dit nummer. Hij legde uit dat Klassieke rock magazine in 2002: 'In die tijd maakte je live je stempel. En voor mij draait rock-'n-roll om energie en een show geven. Dat waren de dingen die me aantrokken tot rock 'n' roll, maar 'Dream On' was een ballad. Ik kon de muzikaliteit ervan pas later waarderen, maar ik wist wel dat het een geweldig nummer was, dus hebben we het in onze set opgenomen. We wisten ook dat als je pure rock-'n-roll speelde, je niet op de radio werd gespeeld en als je een top veertig-hit wilde, was de ballad de juiste keuze. Ik weet niet of we het echt veel live speelden, als je in die tijd maar een half uur had om je stempel te drukken, speelde je geen langzame nummers. Dus pas toen het een single werd, zijn we het echt gaan spelen.'
- Tyler speelde piano op dit nummer. Het zorgde voor een intermezzo bij concerten waar hij achter een piano kon zitten in plaats van rond te rennen op het podium.
- Dit nummer was niet meteen een hit, maar het bereikte de hitparade drie jaar later nadat de band het groot had gemaakt. In december 1975, nadat hun single 'You See Me Crying' niet in de hitlijsten kwam, overtuigde David Krebs, de manager van Aerosmith, Columbia Records om 'Dream On' opnieuw uit te brengen, en het ging naar #6. Het album werd heruitgegeven in 1987 en 1993, na hun albums Permanente vakantie en Grip krijgen stelde hen bloot aan een nieuw publiek dat hun vroege werk nog niet had gehoord.
- In Bruce Pollock's interview met Steven Tyler sprak hij over het naar de band brengen van het nummer en wat er gebeurde toen het meer werd dan alleen een pianostuk. Zei Tyler: 'Nooit in een miljoen jaar had ik gedacht dat ik het op gitaar zou spelen. Toen ik het naar gitaar transponeerde, speelde Joe met de rechtervinger en Brad met de linkerhand op gitaar. Terwijl ik daar zat te werken op gitaar en piano, werd ik een beetje melodramatisch. Het lied was zo goed dat ik er tranen van in de ogen kreeg.'
- Tylers ex-vrouw, actrice Cyrinda Foxe, schreef in 1996 een boek met de titel: Droom verder waar ze Tyler beschimpte voor het betalen van kinderbijslag en andere wandaden. Tyler was niet blij met Foxe toen het boek uitkwam, maar ze werden weer vrienden toen Cyrinda hoorde dat ze hersenkanker had. Tyler betaalde haar medische rekeningen tot haar dood in 2002.
- Eminem gebruikte dit als basis voor zijn nummer 'Sing For The Moment' uit 2002. Tyler's zang werd gesampled en Perry speelde gitaar op het nummer van Eminem.
- De band gebruikte een Mellotron, een combinatie van keyboard/sampling unit, om dit nummer op te nemen. Steven Tyler vertelt in het boek Loop deze kant op : 'Ik zette het strijkersgedeelte op 'Dream On' terwijl ik bij deze Mellotron zat terwijl een vriend van mij lijnen van kristal-THC bleef leggen die ik aan het snuiven was terwijl ik aan het spelen was.'
- Ronnie James Dio zong dit op het album Aerosmith Tribute: Not The Same Old Song & Dance (uitgebracht op 7 september 1999). Yngwie Johann Malmsteen speelde de gitaarpartij - Het is wat je zou verwachten, een miljoen noten per minuut.
Dino - Bandung, Indonesië - Buick gebruikte dit nummer in tv-commercials in 2005 om reclame te maken voor hun Lacrosse-model.
Bertrand - Parijs, Frankrijk - Michael Angelo Batio deed een instrumentale coverversie van dit nummer op zijn soloalbum uit 2005, Handen Zonder Schaduwen .
Joe - Raleigh, North Carolina - Een omslag van de vrolijkheid cast piekte op nummer 26 op de Hot 100 in 2010. Hun versie bevat acteur/zanger Neil Patrick Harris die de rol van Bryan Ryan speelde in de Droom verder aflevering van de voorstelling.
- Steven Tyler zegt dat dit het enige nummer op het eerste album van de band was waar hij zijn 'echte' stem gebruikte. Hij was onzeker over hoe zijn stem op tape klonk, dus voor de andere nummers probeerde hij wat lager te zingen en meer te klinken als zwarte artiesten zoals James Brown.
- Dit speelt over de aftiteling van de film uit 2004 Wonder , over het Amerikaanse Olympische hockeyteam uit 1980. In de aftiteling leggen ze uit wat er met elk lid van het team is gebeurd sinds ze de gouden medaille hebben gewonnen.
- Aerosmith voerde dit nummer voor het eerst uit in de Shaboo Inn in Willimantic, Connecticut in november 1971. Ze kregen $ 175 en een fles gin voor de show, en zoals Steven Tyler vertelt, verbleven hij en Joe Perry die nacht in de Inn. Ze pikten een paar meisjes op na de show en sliepen allemaal in hetzelfde bed, wat resulteerde in een smerig geval van krabben voor Steven en Joe.
- In 2015 was dit te zien in een commercial voor Adobe Photoshop ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de beeldbewerkingssoftware. Beelden uit de films Avatar , The Hobbit: The Battle of the Five Armies , weg meisje en Hoe train je je draak 2 ter plaatse zijn verwerkt.
- Dit nummer was te zien in een reclamespot voor Skittles uit 2016 die voor het eerst werd uitgezonden tijdens de Super Bowl. Ter plekke speelt het instrumentale gedeelte van dit nummer en Steven Tyler zegt: 'Laten we dit doen. Ik heb geesten om te draaien en valleien om te vervormen.' Zijn 'Skittles-portret' - een collage van de snoepjes die op zijn gezicht lijkt - wordt onthuld, en hij wordt afgeslagen. 'Dat is E tot de Z een beetje walgelijk.'
'Je hebt me nog niet horen zingen,' antwoordt het kunstwerk, voordat hij een deel van het refrein zingt. Tyler coacht het om hoger te zingen, en dat doet het, eindelijk verbrijzelen wanneer het de top van zijn bereik bereikt. - Walmart gebruikte dit nummer in een commercial uit 2016 die debuteerde tijdens de openingsceremonie van de Olympische Zomerspelen in Rio. Op de spot zijn mensen te zien die opstaan voor het werk, terwijl het bedrijf aangeeft dat ze zich inzetten voor Amerikaanse banen.
- Dit werd gebruikt in een 2018 reclame voor de Kia Stinger die werd uitgezonden tijdens de Super Bowl tussen de New England Patriots en Philadelphia Eagles. Ter plekke zet Steven Tyler de auto in zijn achteruit, rijdt een rondje over een circuit en komt tevoorschijn als zijn jongere zelf.
