- Dit is een van de meest verkeerd geïnterpreteerde nummers ooit. Het gaat over een obsessieve stalker, maar het klinkt als een liefdeslied. Sommige mensen gebruikten het zelfs als hun huwelijkslied. De politie-frontman Sting schreef het nadat hij gescheiden was van zijn eerste vrouw, Frances Tomelty.
In een interview in 1983 met de Nieuwe muzikale expressie , Sting legde uit: 'Ik vind het een smerig liedje, eigenlijk best kwaadaardig. Het gaat over jaloezie en toezicht en eigendom.' Met betrekking tot de veel voorkomende verkeerde interpretatie van het lied, voegde hij eraan toe: 'Ik denk dat de dubbelzinnigheid intrinsiek is in het lied, hoe je het ook behandelt, omdat de woorden zo sadistisch zijn. Aan de ene kant is het een mooi lang nummer met de klassieke relatieve mineurakkoorden, en daaronder is er een onsmakelijk personage dat praat over het kijken naar elke beweging. Ik geniet van die onduidelijkheid. Ik zag Andy Gibb het een paar weken geleden zingen met een meisje op tv, heel liefdevol en totaal verkeerd geïnterpreteerd. (Gelach) Ik kon de woorden nog steeds horen, die helemaal niet over liefde gaan. Ik maakte mezelf kwaad van het lachen.' - In Amerika was dit de grootste hit van 1983, volgens de eindejaarslijst van Billboard. Het bleef acht weken op nummer 1 staan, langer dan enig ander nummer dat jaar (Michael Jackson's ' Billie Jean ' was #2, met een verblijf van zeven weken).
- Sting schreef dit aan hetzelfde bureau in Jamaica waar Ian Fleming zijn James Bond-romans schreef. Tegen die tijd was de band op het hoogtepunt van hun populariteit en reisde ze vaak naar exotische locaties, zodat ze effectiever konden werken. Sting oefende ook meer controle uit en nam minder input van zijn bandleden toen het tijd was om zijn nummers op te nemen. Synchroniciteit werd uiteindelijk het vijfde en laatste studioalbum van Police, omdat het duidelijk was dat ze niet langer konden samenwerken. 'Every Breath You Take' was de eerste single van het album.
- Police-gitarist Andy Summers heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de arrangementen van dit nummer. Hij legde in een Platenverzamelaar interview: 'Zonder die gitaarpartij is er geen nummer. Dat is wat het verzegelde. Mijn gitaar maakte het helemaal klassiek en gaf er een modern randje aan. Ik heb het eigenlijk in één keer bedacht, maar dat komt omdat de demo van Sting me veel ruimte liet om te doen wat ik deed. Ik kon niet zomaar barré-akkoorden tokkelen door zo'n nummer heen.'
Drummer Stewart Copeland is het daarmee eens. ''Every Breath You Take'', Sting bracht het in als een Hammond orgel-ding, maar we waren het erover eens dat we een gitaarband zijn, dus Andy bedacht die arpeggio-figuur waarmee we allemaal zo vertrouwd zijn', vertelde hij aan Songfacts. - Het midden van het nummer werd als laatste afgemaakt. Ze wisten niet wat ze ermee moesten, totdat Sting achter een piano ging zitten en steeds weer op dezelfde toets begon te slaan. Dat werd de basis voor de ontbrekende sectie.
- Sting wist dat dit de grootste hit van de band zou worden toen hij het schreef, ook al dacht hij niet dat hij baanbrekend was. In Rollende steen magazine, zei hij: ''Every Breath You Take' is een archetypisch nummer. Als je een majeur akkoord hebt gevolgd door een relatieve mineur, ben je niet origineel.'
Bertrand - Parijs, Frankrijk - Dit won in 1984 Grammy's voor Song of the Year en Best Pop Performance By Duo Or Group With Vocal.
- Bij de eerste MTV Video Music Awards in 1983 won deze voor Beste Cinematografie. Het bevat zwart-wit gelaagde beelden en werd geregisseerd door Lol Creme en Kevin Godley van het duo Godley & Creme, die een soortgelijke look gebruikten in hun video uit 1985 voor 'Cry'.
Volgens Andy Summers liet een directeur van hun platenmaatschappij genaamd Jeff Ayeroff de band, samen met Godley en Creme, een korte film uit 1944 zien genaamd Jammin' The Blues , die elegante zwart-witbeelden bevatte van beroemde jazzmuzikanten die optreden in een rokerige club. Andy Summers van The Police verklaarde dat hun video slechts een 'verwaterde versie' van deze film was.
Godley en Creme leenden ook de locatie en de cameraman (Daniel Pearl) van de Tom Petty and the Heartbreakers-video voor 'A Woman in Love (It's Not Me)', die er ongeveer hetzelfde uitziet. - Diddy (destijds bekend als Puff Daddy), samplede dit op ' Ik zal je missen ,' zijn eerbetoon uit 1997 aan rapper Notorious B.I.G. Sting wist niet van de sample tot nadat het nummer was uitgebracht. Hij verdiende er uiteindelijk veel geld mee en beweerde dat hij een aantal van zijn kinderen met de opbrengst naar de universiteit had gestuurd. Sting speelde 'I'll Be Missing You' met P. Diddy tijdens de MTV Video Music Awards, en de twee blijven vrienden.
- Behalve de muzikanten is er maar één ander personage in de video: een man die de ramen achter de band wast. Wat doet hij daar? In een Songfacts-interview met co-regisseur Kevin Godley legde hij uit: 'De glazenwasser voelde goed voor dat soort noir-gevoel. Maar het kan ook iemand zijn van wie je niet verwacht dat hij naar het proces kijkt, wat verwijst naar dat gevoel van toezicht waar het nummer echt over gaat. We wilden specifiek zijn verhaal niet weten. Dat is iets waar ik me al die jaren aan vast heb gehouden: ik haat het om het verhaal van het nummer te vertellen, want het is show of tell, het is niet allebei. Als het nummer iets zegt, wil je niet laten zien wat het nummer zegt. Je wilt de uitvoering van het nummer, iets over het nummer, op een plek plaatsen, een kader als je wilt, dat de ervaring verbetert. Doe niet het voor de hand liggende. Maar in dit geval denk ik dat de glazenwasser misschien een suggestie is van iemand die kijkt.'
- Stewart Copeland nam zijn drumpartij op in afzonderlijke takes, waarbij hij elke drum overdubde. Sting wilde een Oberheim-drummachine gebruiken voor de hi-hat, maar Copeland vocht hem daarop aan en bespeelde hem uiteindelijk zelf.
- Sting deed dit in een aflevering van 2001 Ally McBeal . In de show werd hij aangeklaagd door een stel dat uit elkaar ging na een van zijn seksueel suggestieve concerten.
- Robert Downey Jr., die op Ally McBeal nam destijds een duet van dit nummer op met Sting voor een album van de show genaamd Een keer in mijn leven . Downey werd gearresteerd en kort na zijn vrijlating teruggestuurd naar een afkickkliniek.
- Dit verschijnt op de soundtrack van de Julia Roberts-film uit 1999 Weggelopen bruid . Het werd ook gebruikt in de films Riskante zaken (1983), Snelheid 2: Cruisecontrol (1987), De vervangingen (2000), 50 eerste dates (2004), Jong van hart (2007), Wat is er zojuist gebeurd (2008), en Hartslagen (2010).
- De politie deed dit toen ze in 2003 werden opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame. Ze werden ingewijd door No Doubt-zangeres Gwen Stefani, die een foto liet zien waarop ze een handtekening van Sting kreeg toen ze een mollige 13-jarige was. Het was het laatste optreden van de avond en het kwam het dichtst in de buurt van de all-star jam die typisch de ceremonies beëindigt. De politie werd vergezeld door Stefani, Steven Tyler (die AC/DC introduceerde) en John Mayer, die onlangs een Grammy had gewonnen voor zijn nummer 'Your Body Is A Wonderland'.
- Rekening houdend met Puff Daddy's' Ik zal je missen ,' ook, dat 11 weken op nummer 1 stond, het gecombineerde totaal van 19 weken maakt dit het langstlopende nummer 1 in de Hot 100. Het langste nummer bovenaan voor een enkel nummer is Mariah Carey en Boyz II Men's ' One Sweet Day', die 16 weken op nummer 1 stond.
- Sting begon met het refrein 'Every breath you take', en werkte toen terug. Hij herinnerde zich in Eiland van Geluiden door Daniel Rachel: 'Toen ik het geschreven en uitgevoerd had, realiseerde ik me dat het behoorlijk donker was. Mijn bedoeling was misschien om een romantisch lied te schrijven, verleidelijk, omhullend en warm. Toen zag ik dat er ook een andere kant van mijn persoonlijkheid bij betrokken was, over controle en jaloezie, en dat is de kracht ervan. Het is in een moeilijke tijd geschreven.'
- Sting schreef in Songtekst van Sting : 'Het nummer heeft de standaardstructuur van een popballad, maar er is geen harmonische ontwikkeling na de middelste acht, geen loslaten van emoties of verandering in het standpunt van de hoofdpersoon. Hij zit gevangen in zijn cirkelvormige obsessies. Ik wist hier natuurlijk niets van. Ik dacht dat ik gewoon een hit aan het schrijven was, en inderdaad werd het een van de nummers die de jaren '80 definieerden, en per ongeluk de perfecte soundtrack voor Reagans Star Wars-fantasie van controle en verleiding.
Toen ik me eindelijk bewust werd van deze symmetrie, moest ik een tegengif schrijven: 'If You Love Somebody Set Them Free'. - Sting herschreef de tekst toen hij dit in 2005 uitvoerde tijdens Live 8, een reeks concerten georganiseerd door Bob Geldof om het activisme te vergroten en meer hulp voor Afrika te eisen. Sting voegde de zin toe: 'We houden je in de gaten' om te betekenen dat de wereld de politici in de gaten zou houden die cruciale beslissingen nemen over het lot van Afrika.
- Dit was te zien op verschillende tv-series:
Knight Rider ('Terug naar Cadiz' - 1983)
Het kantoor (VS) ('Phyllis' Wedding' - 2007) - uitgevoerd door Kevin en zijn Police-tributeband Scrantonicity.
Eli Stone ('Gelukkige verjaardag, Nate' - 2008)
Parken en recreatie ('De Uitzet' - 2009)
South Park ('Je wordt oud' - 2011)
vrolijkheid ('Frenemies' - 2014)
Vreemde dingen ('Hoofdstuk negen: The Gate' - 2017)
Het werd ook gebruikt in de derde aflevering van de Netflix-serie van 2018 Maniac , waar een verfoeilijk personage het lied verkeerd interpreteert en het voor zijn verloofde zingt alsof het een liefdeslied is. - Denemarken & Winter's versie werd gebruikt op de tv-serie Leugenaars in 2014 (aflevering: 'Miss Me x 100') tijdens een liefdesscène tussen Aria en Ezra. Het was een passende keuze, aangezien Ezra aan het einde van het vorige seizoen als stalker werd afgeschilderd.
- Als je de ware betekenis van dit nummer niet hebt begrepen, maak je geen zorgen, Stewart Copeland ook niet. Pas nadat het nummer was uitgebracht, realiseerde hij zich dat het geen liefdeslied was. 'Sting was een meester in lokaas en schakelaar', zei hij in een 2019 Songfacts-interview. 'Een paar weken geleden was ik bij hem om een documentaire over muziek te maken en ik vroeg hem: 'Waarom heb je van 'Every Breath You Take' geen mooi nummer gemaakt waar mensen mee kunnen trouwen? Wat is er met je aan de hand?' en we lachten.'
- Dit nummer is een plotpunt in de Veep-aflevering 'Data' uit 2015. Na een datalek in het Witte Huis gebruikt de vicepresident het nummer als walk-on muziek tijdens een campagnebijeenkomst, wat slecht nieuws wordt voor de president, Selina Meyer (Julia Louis-Dreyfus), wanneer de hashtag #everylittlethingshedoesistragic trending begint te worden. Eerder in de aflevering legde een functionaris die het nummer koos uit waarom het een goede keuze was: 'Wet en orde vermengd met zeer milde reggae, ik zou zeggen een geruststellende balans.'
