Het huis van de rijzende zon van The Animals

Historici hebben The House Of The Rising Sun niet definitief kunnen identificeren, maar hier zijn de twee meest populaire theorieën:

1) Het lied gaat over een bordeel in New Orleans. 'The House Of The Rising Sun' is vernoemd naar de bewoner Madame Marianne LeSoleil Levant (wat 'Rising Sun' betekent in het Frans) en was geopend van 1862 (bezetting door troepen van de Unie) tot 1874, toen het werd gesloten vanwege klachten door buren. Het bevond zich op 826-830 St. Louis St.

2) Het gaat over een vrouwengevangenis in New Orleans, de Orleans Parish vrouwengevangenis, die een toegangspoort had die was versierd met kunstwerken van de rijzende zon. Dit zou de 'ball and chain'-tekst in het nummer verklaren.

De melodie is een traditionele Engelse ballad, maar het lied werd populair als een Afrikaans-Amerikaans volksliedje. Het werd opgenomen door Texas Alexander in de jaren 1920, daarna door een aantal andere artiesten, waaronder Leadbelly, Woody Guthrie, Josh White en later Nina Simone. Het was haar versie die The Animals voor het eerst hoorde. Niemand kan de rechten op het nummer claimen, wat betekent dat het royalty-free kan worden opgenomen en verkocht. Veel bands coverden het nummer nadat het een hit werd voor The Animals.

De volksmuziekhistoricus Alan Lomax nam in 1937 een versie op van een 16-jarig meisje genaamd Georgia Turner . In deze context wordt het gezongen in de eerste persoon, tegenwoordige tijd, waarbij de zangeres klaagt hoe het Huis van de Rijzende Zon haar leven heeft verwoest. In deze traditionele volksversie is de hoofdpersoon ofwel een prostituee of een gevangene. The Animals veranderden het in een gokker om hun versie radiovriendelijker te maken.

In 1964 werd dit volkslied over een bordeel in New Orleans een trans-Atlantische hit voor een Britse rockband toen The Animals het opnam. Hun versie belandde op 9 juli op nummer 1 in het VK en op 5 september in Amerika.

The Animals voerden dit nummer uit tijdens een tournee door Engeland met Chuck Berry in mei 1964. Het ging zo goed dat ze het tussen de haltes van de tour door hebben opgenomen. In ons interview in 2010 met de leadzanger van Animals, Eric Burdon, legde hij uit: ''House of the Rising Sun' is een nummer waar ik zojuist voor bestemd was. Het is voor mij gemaakt en ik ben ervoor gemaakt. Het was een geweldig nummer voor de Chuck Berry-tour omdat het een manier was om het publiek te bereiken zonder Chuck Berry te kopiëren. Het was een geweldige truc en het werkte. Het was eigenlijk niet alleen een geweldige truc, het was een geweldige opname.'
Bob Dylan nam dit op op zijn eerste album in 1962, met behulp van een folkarrangement dat hij oppikte toen hij Dave Van Ronk het hoorde spelen en het zong als 'it's been the ruin of many a poor meisje .' Toen The Animals het twee jaar later opnam, was het transformerend luisteren voor Dylan, die leerde dat hij een rockritme kon toepassen op een volkslied. Hij kocht een elektrische gitaar en begon die te gebruiken, beroemd op de… 1965 Newport Folk Festival waar hij voor het eerst een elektrische set deed.

'Bob Dylan, die eerst boos was, veranderde in een rocker', zegt Eric Burdon tegen Songfacts. 'Dylan ging elektrisch in de schaduw van The Animals-klassieker 'House of the Rising Sun'.

The Beatles begonnen hun hitparade in Amerika toen ' Ik wil je hand vasthouden ' ging naar #1 in februari 1964. Ze scoorden nog vijf #1-hits voordat 'House Of The Rising' op 5 september bovenaan de lijst stond, waarmee ze elke andere Britse invasiegroep naar de top versloegen, behalve Peter & Gordon, die een week bij de top in juni met 'A World Without Love', een nummer geschreven door John Lennon en Paul McCartney.
Dit was de eerste internationale hit die Mickie Most produceerde. Most, een Engelsman, ging in 1959 naar Zuid-Afrika en vormde een band genaamd Mickie Most and his Playboys. Omdat rockmuziek niet naar het land was gekomen, namen de meeste populaire nummers zoals ' Johnny B. Goode ' en 'Shake, Rattle And Roll', een reeks hits. Toen hij in 1962 terugkeerde naar Engeland, wendde hij zich tot productiewerk, aangezien hij zijn songcraft-vaardigheden in Zuid-Afrika had aangescherpt.

Nadat hij The Animals had zien optreden in Club A-Go-Go in Newcastle, begon hij de band te produceren; hun eerste opname was 'Baby Let Me Take You Home', die werd uitgebracht als de eerste single van de groep en UK #21 bereikte. Het volgende was 'Het Huis van de Rijzende Zon'.

Het snelst werd de topproducent in Engeland en voegde Herman's Hermits, Donovan, Lulu en Jeff Beck toe aan zijn selectie.
The Animals hebben dit in één take opgenomen, omdat ze het nummer hadden geperfectioneerd door het op de weg uit te voeren. The Animals' drummer John Steel herinnert zich in 1000 UK #1 hits door Jon Kutner en Spencer Leigh, 'We speelden Liverpool op 17 mei 1964 en reden toen naar Londen waar Mickie (Most) een studio had geboekt voor ITV's Klaar, af! Vanwege de reactie die we kregen op 'Rising Sun', vroegen we om het op te nemen en hij zei: 'Oké, we doen het in dezelfde sessie.' We maakten een balans op, speelden een paar maten voor de technicus - het was mono zonder overdubs - en we deden maar één take. We luisterden ernaar en Mickie zei: 'Dat is het, het is een single.' De ingenieur zei dat het te lang was, maar in plaats van er een beetje uit te hakken, had Mickie de moed om te zeggen: 'We zijn nu in een microgroove-wereld, we zullen het vrijgeven.' Een paar weken later was het nummer 1 over de hele wereld. Toen we The Beatles van de top sloegen in Amerika, stuurden ze ons een telegram met de tekst 'Congratulations from The Beatles (a group)'.

De producer Mickie Most herinnert zich: 'Alles stond op de juiste plaats, de planeten stonden op de juiste plaats, de sterren stonden op de juiste plaats en de wind waaide in de goede richting. Het duurde slechts 15 minuten om te maken, dus ik kan niet veel krediet krijgen voor de productie. Het was gewoon een kwestie van de sfeer in de studio vastleggen.'
De Britse versie van dit nummer loopt 4:29, wat langer was dan elke andere nummer 1 hit in Groot-Brittannië tot op dat moment (de meeste hits van de dag kwamen in minder dan 3 minuten). Het Britse label van Animals, Columbia, wilde het niet als single uitbrengen vanwege de lengte, maar producer Mickie Most van de groep vocht ervoor.

In Amerika werd het nummer teruggebracht tot 2:59.
De eerste Animals-single was het veel traditionelere 'Baby Let Me Take You Home', dat de 21e plaats bereikte in het Verenigd Koninkrijk en de 102 in Amerika. 'House Of The Rising Sun' was hun tweede single, en degene die hen groot maakte.

The Animals had 14 Top 40-hits in de VS en werd een van de meest succesvolle Britse invasiebands in de Verenigde Staten. Ze gingen in 1968 uit elkaar vanwege verschillende muziek- en zakelijke kwesties. Burdon vertelde Songfacts: 'Ik denk niet dat The Animals de kans heeft gekregen om te evolueren. We waren de eersten om toe te geven dat we bluesnummers van Amerikaanse artiesten namen, maar als de Animals bij elkaar waren gebleven en hadden samengewerkt in plaats van ons zorgen te maken over wie al het geld kreeg, hadden we meer kunnen ontwikkelen en met meer muziek naar buiten kunnen komen om trots op te zijn van.'
Dierenorganist Alan Price was het enige bandlid dat de eer kreeg om het nummer te arrangeren, wat betekent dat hij bijna alle royalty's krijgt. Hun platenmaatschappij vertelde de andere leden dat er niet genoeg ruimte was om hen als arrangeurs te vermelden.
De orgelsolo is geïnspireerd op de hit 'Walk on the Wild Side' van jazzman Jimmy Smith. Alan Price voerde de solo uit op een Vox Continental.
De Detroit rockers Frijid Pink maakten indruk met een cover van dit nummer dat in 1970 naar #4 UK en #7 US ging. In Amerika hebben twee andere artiesten met het nummer in de hitparade gezeten: Santa Esmeralda (#78 in 1978) en Dolly Parton (#77 in 1981). De duizenden die het nummer hebben opgenomen zijn Ramblin' Jack Elliott, Dave Van Ronk, The Supremes, The Chambers Brothers, Leslie West, Sinéad O'Connor en Muse.
In het Verenigd Koninkrijk werd de versie van Animals opnieuw uitgebracht in 1972 (naar # 25) en opnieuw in 1982 (# 11).
Nadat The Animals uit elkaar gingen, verzuurde Eric Burdon dit nummer en ging door een lange periode waarin hij het niet zou uitvoeren, omdat hij 'het nummer als een schande beschouwde'. Later sloot hij er vrede mee en voerde het regelmatig uit in verschillende stijlen.
De Engelse artrockband Alt-J heeft dit gedekt voor hun 2017 Kom tot rust album. Hun versie is zo anders dan de andere vertolkingen van onder meer The Animals en Nina Simone, dat het zich nauwelijks registreert als coverversie. De groep vertelde NPR's Alles in aanmerking genomen :

'We hebben onszelf altijd gezien als een beetje een folkband, en dus lijkt het passend om eens een liedje als dit uit te proberen. Niemand weet zeker waar dit nummer vandaan komt, maar onze versie speelt zich heel erg af in New Orleans. Het eerste couplet is meestal van het volkslied, het tweede is van ons, dus het vervolg van het volksproces van het nemen van een lied, het veranderen en doorgeven.'