- Dit was het eerste Beatles-nummer dat in Amerika aansloeg. In 1963 werden de Beatles sterren in Engeland, maar konden niet doorbreken in de VS. Ze konden geen groot label krijgen om hun singles in Amerika te distribueren, dus hun eerste drie singles daar, 'Please Please Me', 'From Me to You' en ' Ze houdt van je ,' werden uitgegeven op kleine labels en flopten, ook al waren het hits in Engeland.
Eind 1963 begonnen Amerikaanse nieuwszenders over deze Britse sensatie te berichten en de belangstelling voor de groep begon te stijgen. Capitol Records merkte het op en bracht op 26 december 'I Want To Hold Your Hand' uit in de Verenigde Staten. Het nummer steeg in de hitlijsten en op 1 februari 1964 bereikte het nummer 1. Het verkocht in de eerste 10 dagen na release in de VS beter dan enige andere Britse single, en blijft de bestverkochte Beatles-single in de Verenigde Staten, met meer dan 12 miljoen exemplaren. - The Beatles vierden het waanzinnig toen ze erachter kwamen dat ze #1 waren in Amerika. Ze kwamen voor het eerst naar Amerika op 7 februari 1964, begroet op het vliegveld door schreeuwende fans. 'I Want To Hold Your Hand' was destijds het nummer 1 nummer in het land, en het bleef zeven weken bovenaan staan, totdat hun volgende single, het opnieuw uitgebrachte 'She Loves You', het verving.
Het veroveren van de VS was en is nog steeds een groot probleem voor Britse bands. Veel groepen die enorm zijn in het VK (Oasis, Blur) slaan nooit echt aan in Amerika. - John Lennon en Paul McCartney schreven dit in de kelder van Jane Asher. Asher was een actrice die Paul's eerste spraakmakende vriendin werd. Na in verschillende films, tv-shows en toneelproducties te hebben gespeeld, werd Asher een autoriteit op het gebied van bakken en heeft ze haar eigen bedrijf met de verkoop van feesttaarten en het leveren van bak- en decoratieapparatuur. Zij en Paul gingen in 1968 uit elkaar.
Jane had een broer genaamd Pete Asher die samen met Gordon Waller het duo Peter & Gordon vormde; McCartney schreef hun hitsingle 'A World Without Love'. Pete herinnerde zich in een interview in 2010 met Gibson.com dat de twee Beatles dit nummer bij hem thuis schreven: 'Mijn moeder had een oefenruimte die ze gebruikte om privé hobolessen te geven als ze niet lesgaf aan de Royal Academy, waar ze een professor. Er was alleen een piano, en een rechtopstaande stoel en een bank. Paul gebruikte die kamer van tijd tot tijd om in te schrijven. Op een middag kwam John langs, terwijl ik boven in mijn kamer was. Ze waren een uur of zo in de kelder en Paul riep me naar beneden om naar een nummer te luisteren dat ze net hadden uitgespeeld. Ik ging naar beneden en ging op de bank zitten, en zij zaten naast elkaar op de pianobank. Daar speelden ze voor het eerst 'I Want to Hold Your Hand'. Ze vroegen me wat ik dacht. Ik zei: 'Ik vind het heel goed.' [lacht] - The Beatles deden dit op hun eerste twee Ed Sullivan Show optredens, die plaatsvonden op 9 en 16 februari 1964. Er was al een media-razernij rond The Beatles, die werd versterkt toen miljoenen hen op Sullivan's show zagen. The Beatles waren geboekt voor de show voordat ze een hit hadden in de VS, dus ze kregen eigenlijk minder betaald dan veel andere gasten voor hun optreden.
- Bob Dylan dacht dat de zin 'I can't hide' was 'I get high' en een verwijzing naar marihuana. Hij was verrast om te horen dat ze nog nooit wiet hadden geproefd, en werd een deel van de Beatles-overlevering toen hij hen er kennis mee liet maken.
- Dit was een van John Lennons favoriete Beatles-nummers. Het begint met een dalende melodie, typerend voor Lennons songwriting, en eindigt met een cadans met een kwart-interval: 'I'll think you'll Understanding.' Die kwart-intervalcadans hoor je zelfs in Lennons eerste stukje van 'From Me to You' en in 'Tomorrow Never Knows'. McCartney gebruikt meestal tweede-intervallen. Ook typisch Lennon is de plotselinge octaaf-run, 'Haaaaand...' Dezelfde octaaf-run die je kunt horen aan het einde van het middengedeelte in Lennon's 'Please Please Me': 'To reason with youuuuuu...' dat het begin van de melodie in het middendeel bijna dezelfde melodie is als het begin van het middendeel in ' Laat me niet in de steek '
Johan Cavalli, een muziekhistoricus in Stockholm - Twee parodiegroepen maakten hier in 1964 antwoord op: 'I'll Let You Hold My Hand' van The Bootles en 'Yes, You Can Hold My Hand' van The Beatlettes.
- Dit werd gespeeld op het radiostation WWDC in Washington, DC voordat het in Amerika werd uitgebracht door een DJ genaamd Carroll Baker, die de plaat kreeg van een stewardess. Het was een enorme hit bij zijn luisteraars en zette Capitol Records ertoe aan het nummer eerder dan gepland uit te brengen - ze waren van plan het op 13 januari 1964 uit te geven.
- Dit was het eerste Beatles-nummer dat werd opgenomen op apparatuur met vier sporen. Sommige van hun eerste nummers waren in mono.
- The Beatles maakten ook een Duitse versie genaamd 'Komm Gib Mir Deine Hand'. Ze pikten wat Duits op tijdens het spelen van The Star Club in Hamburg in 1962.
In de jaren zestig was het niet ongebruikelijk voor Britse sterren om nieuwe versies van hun hits in andere talen op te nemen. Het idee was om de airplay op continentale stations te vergroten en een hit te krijgen voordat een inheemse artiest een versie in de lokale taal opnam. Op 29 januari 1964 gingen The Beatles de Pathé & Marconi Studio's in Parijs binnen en namen 'I Want To Hold Your Hand' en 'She Loves You' ('Sie Liebt Dich') op in het Duits. De tekst was haastig vertaald door een Luxemburger genaamd Camillo Felgen, die toen programmadirecteur was bij Radio Luxembourg. Bovendien was dit, afgezien van hun opname van 'My Bonnie' in de vroege jaren '60, de enige keer dat The Beatles in een andere taal opnamen. Bovendien was het de enige keer dat ze buiten Londen opnamen maakten. - Toen dit nummer #1 in de VS werd, was het de eerste keer dat een Britse groep daar bovenaan de hitlijst stond sinds 1962, toen 'Telstar' van The Tornados het deed. Totdat The Beatles kwamen, kwamen en gingen de meeste Britse groepen die hits hadden in Amerika vrij snel. The Beatles begonnen de Britse invasie, wat leidde tot een langdurige bezetting in de hitparades voor acts als The Rolling Stones, The Kinks en The Who evenals The Beatles.
- Soms realiseerde John Lennon zich dat de menigte waar The Beatles voor speelden zo luid was dat ze ze echt niet konden horen zingen, dus soms zei hij in plaats van de regel 'I want to hold your hand' te zingen, 'I want to hold your hand'. gland' als een verwijzing naar vrouwenborsten.
bob - Laguna Beach, CA - Het waren de jongeren die The Beatles ontdekten, en hoewel jongeren gemakkelijk kunnen worden gemanipuleerd door hype en imago, was het in het geval van The Beatles de muziek die hen aantrok. Een Amerikaans meisje, Sanda Stewart, 15 jaar oud in het voorjaar van 1964 (volgens Hunter Davies in zijn boek) Beatles ) zei: 'Ik was op een dag in een winkel met mijn moeder toen ik plotseling 'I Want to Hold Your Hand' op de autoradio hoorde. Zo'n speciaal geluid! Ik kon nooit stoppen met eraan te denken. Geen enkel nummer heeft me op die manier geraakt. Verschillende andere meisjes op school hadden op dezelfde manier gereageerd. We zagen de Beatles op foto's en vonden ze lelijk. Maar hun muziek was fantastisch.'
- Dit nummer is gebruikt in de film Door het heelal in een veel lager tempo.
Breanna - Henderson, NV - Een redelijk rechttoe rechtaan en eenvoudig Beatles-nummer, dit nummer heeft nog steeds wat muzikale complexiteit die een voorbode was van wat zou komen. 'De middelste acht daarvan doet iets', legt Tony Banks van Genesis uit. 'De manier waarop de toonsoort op dat moment verandert, had ik nog niet eerder gehoord.'
- De release van The Melvins 2018 Pinkus Abortus Technicus bevat een cover van een cover van deze Beatles-klassieker. Dale Crover legde uit dat de Melvins-versie een cover is van de Moving Sidewalks-versie van het nummer. Moving Sidewalks werd opgericht in het midden van de jaren zestig en bevatte Billy Gibbons, die later deel ging uitmaken van de Texaanse bluesrockband ZZ Top. Moving Sidewalks had een meer psychedelisch geluid dan ZZ Top, en de hoes van de Melvins blijft trouw aan hun interpretatie van het deuntje van de Beatles.
