- Ze verkopen ansichtkaarten van de ophanging, ze schilderen de paspoorten bruin
De schoonheidssalon is gevuld met matrozen, het circus is in de stad
Hier komt de blinde commissaris, ze hebben hem in een trance
De ene hand is vastgebonden aan de koorddanser, de andere in zijn broek
En de oproerpolitie, ze zijn rusteloos, ze moeten ergens heen
Zoals Lady en ik vanavond uitkijken, van Desolation Row
Assepoester, ze lijkt zo makkelijk, 'Je hebt er één nodig om er een te kennen', lacht ze
En steekt haar handen in haar achterzakken, Bette Davis-stijl
En Romeo komt binnen, hij kreunt, 'Je hoort bij mij, geloof ik'
En iemand zegt: 'Je bent op de verkeerde plaats mijn vriend, je kunt maar beter vertrekken'
En het enige geluid dat overblijft nadat de ambulances zijn vertrokken
Is Assepoester aan het vegen op Desolation Row
Nu is de maan bijna verborgen, de sterren, ze doen gewoon alsof ze zich verbergen
De waarzeggerij heeft zelfs al haar spullen mee naar binnen genomen
Allemaal behalve Kaïn en Abel en de gebochelde van de Notre Dame
Iedereen vrijt of verwacht regen
En de barmhartige Samaritaan, hij kleedt zich aan, hij maakt zich klaar voor de show
Hij gaat vanavond naar de kermis op Desolation Row
Ophelia, ze is 'onder het raam, voor haar ben ik zo bang'
Op haar tweeëntwintigste is ze al een oude meid
Voor haar is de dood heel romantisch, ze draagt een ijzeren vest
Haar beroep is haar religie, haar zonde is haar levenloosheid
En hoewel haar ogen gericht zijn op de grote regenboog van Noach
Ze brengt haar tijd door met gluren in Desolation Row
Einstein, vermomd als Robin Hood met zijn herinneringen in een koffer
Kwam een uur geleden langs deze kant met zijn vriend, een jaloerse monnik
Nu zag hij er zo onberispelijk angstaanjagend uit toen hij een sigaret opstak
En als hij regenpijpen snuift en het alfabet opzegt?
Je zou er niet aan denken om naar hem te kijken, maar hij was lang geleden beroemd
Voor het spelen van de elektrische viool op Desolation Row
Dr. Filth, hij houdt zijn wereld opgesloten in zijn leren beker
Maar al zijn seksloze patiënten, ze proberen het op te blazen
Nu heeft zijn verpleegster, een lokale loser, de leiding over het cyanidegat
Ze bewaart ook de kaartjes met de tekst 'heb medelijden met zijn ziel'
Ze spelen allemaal op de fluitjes, je kunt ze horen blazen
Als je je hoofd ver genoeg van Desolation Row af leunt
Aan de overkant hebben ze de gordijnen dichtgespijkerd, ze maken zich klaar voor het feest
The Phantom of the Opera in het perfecte beeld van een priester
Ze geven Casanova met de lepel te eten om hem zekerder te laten voelen
Dan vermoorden ze hem met zelfvertrouwen nadat ze hem met woorden hebben vergiftigd
En de Phantom schreeuwt naar magere meisjes: 'Ga hier weg als je het niet weet'
Casanova, hij wordt gewoon gestraft omdat hij naar Desolation Row gaat'
Om middernacht alle agenten en de bovenmenselijke bemanning
Kom naar buiten en verzamel iedereen die meer weet dan zij
Dan brengen ze ze naar de fabriek waar de hartaanvalmachine staat
Is vastgebonden over hun schouders en dan de kerosine
Wordt uit de kastelen gehaald door verzekeringsmannen die gaan
Controleer of er niemand ontsnapt naar Desolation Row
Alle lof zij Nero's Neptunus, de Titanic vaart bij dageraad
Iedereen roept: 'Aan welke kant sta je?'
En Ezra Pound en T.S. Eliot vecht in de toren van de kapitein
Terwijl calypsozangers hen uitlachen en vissers bloemen vasthouden
Tussen de ramen van de zee waar mooie zeemeerminnen stromen
En niemand hoeft te veel na te denken over Desolation Row
Ja, ik heb je brief gisteren ontvangen, over de tijd dat de deurknop brak
Toen je me vroeg hoe het met me ging, was dat een soort grap?
Al die mensen die je noemt, ja, ik ken ze, ze zijn nogal kreupel
Ik moest hun gezichten herschikken en ze allemaal een andere naam geven
Op dit moment kan ik niet zo goed lezen, stuur me geen brieven meer, nee
Niet tenzij je ze mailt vanuit Desolation RowSchrijver/s: Bob Dylan
Uitgever: Universal Music Publishing Group
Tekst gelicentieerd en geleverd door LyricFind
