- In dit wanhopige en sombere lied biedt George Michael het helende verstrijken van de tijd als de enige verlichting voor de velen die lijden onder armoede en onrecht.
- George Michael gebruikte een echoey vocaal effect, wat resulteerde in een soortgelijk vaag verbaal geluid als John Lennon's 'Imagine'.
- In The New York Times Op 16 september 1990 wordt George Michael over dit nummer geciteerd: 'Geen enkele gebeurtenis inspireerde het nummer. Het is mijn manier om erachter te komen waarom het zo moeilijk is voor mensen om goed voor elkaar te zijn. Ik geloof dat het probleem voorwaardelijk is, in tegenstelling tot iets dat inherent is aan de mensheid. De media hebben ieders bewustzijn veel meer beïnvloed dan de meeste mensen zullen toegeven. Door de media wordt de wereld gezien als een plaats waar middelen en tijd opraken. We hebben geleerd dat je moet pakken wat je pakken kunt voordat het weg is. Het is bijna alsof er geen tijd is voor mededogen.'
- Michael ontleedde de betekenis van dit nummer in MTV's Rockumentary en legde uit waarom hij besloot om verschillende onderwerpen te onderzoeken op zijn tweede soloalbum, Luister zonder vooroordelen . 'Er komt een punt waarop je iets moet schrijven dat je nog niet eerder hebt geschreven en dat je interesse in een bepaald onderwerp of onderwerp je zal inspireren', zei hij. 'En daarom denk ik dat uiteindelijk de meeste tekstschrijvers bredere onderwerpen benaderen dan seks en liefde, weet je?
Dit zijn de dagen van de open hand
Ze zullen niet de laatste zijn
Kijk nu om je heen, dit zijn de dagen
Van de bedelaars en de kiezers
De 'open hand' vertegenwoordigt voor mij de grote aantallen mensen – met name in dit land – die zich daadwerkelijk op de armoedegrens of onder de armoedegrens bevinden, en dat is iets dat zal doorgaan. En ik hou van het idee van 'bedelaars en de kiezers' omdat je een zin neemt - wat is de zin - 'bedelaars kunnen geen kiezers zijn' en je verandert het volledig. Met andere woorden, 'de bedelaars en de uitverkorenen' en niets er tussenin, wat eigenlijk mijn punt was, want het lijkt tegenwoordig niet zo veel meer tussenin te zitten.' - Dit is het jaar van de hongerige man
Wiens plaats is in het verleden
Hand in hand met onwetendheid
En legitieme excuses
'Dat vers gaat echt over het feit dat de hongerige mannen van vandaag volledig, waar er een volledige kennis van hen is, mensen weten wat er gaande is, in dit land en in het buitenland, en het legitieme excuus van gisteren was die onwetendheid en dat is verdwenen , natuurlijk,' zei Michael. 'Dus, met andere woorden, de hongerige man van vandaag is een bekend feit.' - ergens onderweg denk ik
Hij moet ons allemaal hebben laten spelen
Keek hem de rug toe en al Gods kinderen
Door de achterdeur gekropen
Michael legde uit: 'Ik heb altijd van de term 'Gods kinderen' gehouden, op de een of andere manier alsof we in zekere zin zo onschuldig waren, en het idee was dat we in zekere zin op God uitliepen - 'kroop door de achterdeur' - en daardoor moeten we onze eigen beslissingen nemen. 'We nemen onze kansen omdat God de score niet meer bijhoudt', zoals zeggen dat er hier niemand is om de teugels terug te trekken, dus moeten we onze eigen beslissingen nemen.' - Dit was de eerste single van Michael's tweede album, Luister zonder vooroordelen, Vol. 1 , zijn eerste release sinds Sony Music in 1988 zijn platenlabel Columbia overnam. De relatie tussen Michael en Sony was omstreden, en toen Michael weigerde een video te maken om het nummer te promoten, bracht een woedende Sony in plaats daarvan zijn eigen video uit, met alleen de woorden die over het scherm worden weergegeven. Deze 'lyric video's' werden populair in het YouTube-tijdperk, maar in 1990 zeker niet, zeker niet als het ging om fotogenieke sterren als Michael.
Ondanks het ontbreken van een goede video en een treurige toon, deed het nummer het nog steeds erg goed, want het was het eerste nieuwe materiaal van Michael sinds zijn razend populaire Vertrouwen album en was vrijwel gegarandeerd airplay.
Toen hij losliet Luister zonder vooroordelen, Vol. 1 , was Michael vastbesloten om de cyclus van promotie en touren te vermijden die hem in de jaren '80 zoveel angst bezorgde. Hij verscheen niet op de albumhoes en verscheen niet in de video's - de volgende single, 'Freedom '90', stond vol met supermodellen die de teksten nabootsten.
Het album was Michael's laatste voor het label; hij klaagde Sony in 1992 aan om onder zijn contract uit te komen, maar verloor de zaak. Uiteindelijk werd een deal gesloten waarbij hij tekende met Virgin en Dreamworks SKG, waarbij Sony $ 40 miljoen kreeg en tal van andere voordelen. Zijn volgende album, Ouder , kwam uiteindelijk in 1996 aan. - Carrie Underwood zong dit op de april 2008 Idool geeft terug tv-programma voor liefdadigheidsinzameling. Dankzij de verkoop van downloads via Apple's iTunes Music Store, kwam haar versie in de Top 40 van de Billboard Hot 100. Michael speelde het nummer (en promootte zijn aanstaande Amerikaanse tournee) in de seizoensfinale van dat jaar, toen David Cook werd uitgeroepen tot de winnaar.
