- De keyboardriff is afkomstig van 'Song For My Father', dat in 1964 werd uitgebracht door de jazzcomponist en pianist Horace Silver. De opening van beide nummers is vrijwel identiek. Het is een goed voorbeeld van hoe Steely Dan gebruikte elementen van jazz in popsongs .
- Volgens een interview uit 2006 met Wekelijks amusement , de Rikki van de titel is Rikki Ducornet, een schrijver en kunstenaar uit New York. Donald Fagen, co-frontman van Steely Dan, ontmoette haar terwijl ze allebei naar Bard College gingen, een kleine school voor vrije kunsten in Annandale-on-Hudson, New York. Ducornet zei dat ze elkaar ontmoetten op een schoolfeest, en hoewel ze op dat moment zowel zwanger als getrouwd was, gaf hij haar zijn nummer, hoewel niet in dezelfde context als het lied. Ducornet was geïntrigeerd door Fagen en kwam in de verleiding hem te bellen, maar ze besloot het niet te doen. Een volledig verslag van dit incident is op ew.com , en het klinkt een beetje alsof het rechtstreeks uit een kwam Doonesbury strip.
- Dit is Steely Dan's hoogst scorende single en bereikte de 4e plaats in de Hot 100 in 1974. De B-kant was ' Elke grote kerel zal het je vertellen .'
- Fans van Frank Zappa hebben natuurlijk een andere context voor dit nummer. Ga naar je cd-collectie en ga erop uit Dat kan niet meer op het podium (volume 2) , selecteer schijf 2 en speel track 2: 'Dupree's Paradise' af.
Zappa zingt een paar grappen uit 'Rikki Don't Lose That Number', met een hilarische deadpan. Het is net na de razernij van de bassist en net voordat Frank nog een barst maakt over Suzi Quatro-cassettes. Zappa en zijn bende gaven rond deze tijd vaak commentaar op de muziek die op dat moment populair was. - Sprekend over het spelen van hun hitnummers tijdens concerten, vertelde Donald Fagen aan: Rollende steen in 2013: 'Walter en ik zijn niet dol op 'Rikki Don't Lose That Number'. Het is geen slecht nummer. Ik vind het 'goed geschreven', maar het is zo eenvoudig. Ik heb gewoon luistermoeheid. Het is zo vaak gespeeld. Hetzelfde met 'Reeling in the Years'.'
- Het begin van dit nummer is voorzien van een flapamba, een zeldzaam en ongewoon instrument dat een variant is van een marimba. Hoewel de introductie, gespeeld door de Britse jazzmuzikant Victor Feldman, werd geknipt uit de originele ABC-singleversie, herstelde de MCA-single-heruitgave het flapamba-intro, maar vervaagde vlak voor het eigenlijke einde van het nummer. >>
Suggestie tegoed :
Annabelle - Eugene, Oregon - Jeff 'Skunk' Baxter speelde de gitaarsolo op dit nummer. Baxter, die in 1975 bij de Doobie Brothers kwam werken, werd later adviseur in de audio-industrie en leende zijn technische expertise ook aan de defensie-industrie.
- John Mahoney zingt een deel van dit nummer in de film Zeg iets... als hij erachter komt dat zijn dochter is toegelaten tot een prestigieus studieprogramma.
- Wanneer we geïnterviewd Rickie Lee Jones in 2017 vroegen we naar de geruchten dat dit nummer over haar ging. 'Ha!' was haar antwoord. 'Dat had ik niet gehoord.'
