- Dit is een heel somber nummer met beelden van drugs, geweld en aids. In de Verenigde Staten waren deze zaken destijds allemaal in het nieuws en Prince maakte duidelijk dat er een duistere kant was aan het Amerika van Ronald Reagan.
- De titel komt uit een tijdschrift genaamd Tekenen van de tijd . Het is gepubliceerd door Zevende-dags Adventisten en 'moedigt lezers aan om een vreugdevol christelijk leven te leiden terwijl ze wachten op de spoedige terugkeer van Jezus.' De ouders van Prince behoorden tot het geloof, dus hij werd er opgroeiend in ondergedompeld.
- Prince schreef dit op een zondag. Volgens Susan Rogers, die de opname maakte, was dit de dag van de week waarop Prince zijn meest contemplatieve liedjes schreef. Rogers heeft ook gewerkt met Rusted Root en Barenaked Ladies.
- De verwijzing naar het exploderende raketschip is naar de ramp met de Space Shuttle op 28 januari 1986 toen de Challenger-shuttle ontplofte. Het verbaasde Prince dat mensen na het incident nog steeds geïnteresseerd zouden zijn in ruimtevaart, zeker nu er zoveel problemen waren in de VS.
- Prince gebruikte de toen nieuwe en baanbrekende Fairlight Synthesizer en de hulp van programmeur Todd Horriman om het grootste deel van de muziek te creëren.
- Hoewel dit nummer slechts nummer 3 bereikte in de Amerikaanse Hot 100, bleef het drie weken op nummer 1 in de R&B-hitlijst.
- Prins gezocht Teken O' The Times om een driedubbel album te worden genaamd 'The Crystal Ball', maar in een zeldzame berisping weigerde zijn platenmaatschappij, en in plaats daarvan werd het teruggebracht tot een dubbelalbum. Dit was een van de eerste belangrijke conflicten tussen Prince en Warner Bros. Records; in de loop van de volgende jaren groeide Prince een hekel aan het label, dat zijn productie beperkte. Dit leidde tot zijn naamsverandering en publieke optredens met het woord 'slaaf' op zijn gezicht geschreven.
- De B-kant was 'La La La He He He', dat alleen elders in de collectie voorkomt De hits/de B-kantjes .
- Prince schreef, produceerde en nam het album in zijn eentje op, iets wat hij al vroeg in zijn carrière deed. Op zijn vorige drie albums heeft hij meer inbreng van zijn groep The Revolution.
- Dit was de eerste single van Teken O' The Times , waaruit ook 'U Got the Look', 'If I Was Your Girlfriend' en 'I Could Never Take the Place of Your Man' voortkwamen. Het album was niet zijn meest succesvolle en bereikte slechts #6 in de VS, maar het heeft een goede leeftijd bereikt en wordt beschouwd als een van Prince' beste werk, wat zijn veelzijdigheid en originaliteit laat zien.
- In de regel: 'Mijn neef probeerde reefer voor de allereerste keer, nu doet hij paard', 'reefer' is jargon voor marihuana, 'horse' is jargon voor heroïne.
- Chaka Khan heeft dit gecoverd op haar album Funk dit . Haar grootste hit was een cover van het Prince-nummer 'I Feel For You'. >> Suggestie tegoed :
Bertrand - Parijs, Frankrijk - Jack Hues van Wang Chung noemt dit een van de Top 3 nummers van de jaren '80. Hij brak het uit voor Songfacts. 'Dit nummer trof me op het moment dat ik het hoorde vanwege de uitgeklede economie van zowel de productie als de eigenlijke songwriting', zei Hues. 'Het begint met de basdrum, shaker en een soort elektronische congapartij. Ze zijn allemaal gesyncopeerd en nemen hun eigen ruimte in het ritme in, maar allemaal een beetje 'uit'. Wanneer de rechte snare binnenkomt met de basgitaar, staat alles op één lijn en klinkt het funky als de hel, hoewel het op papier een beetje een puinhoop zou moeten zijn. Maar dit maakt deel uit van Prince' genie: om eenvoudige, ongelijksoortige elementen te gebruiken en ze te laten grooven.
Het eerste couplet gaat terug naar het intro-arrangement - geen harmonie, alleen een dalende melodie voor de zang. De teksten zijn direct, serieus en to the point. Het tweede couplet is net zo spaarzaam met een raadselachtige belklank die voor versiering zorgt. Gitaar komt binnen op de tweede regel met een geweldig bluesgeluid dat minimale licks speelt en zich voorbereidt om te grooven op het refrein, dat uit één woord bestaat: 'Times'.
De overgang naar de middelste acht is perfect getimed en het akkoordcontrast is klassiek - luister naar het synthpad-geluid en hoe het rond vrij uitgebreide harmonieën zweeft zonder echt iets definitiefs te zeggen. De tweede middelste acht gaat nog verder naar buiten. Geen bas in deze sectie, afgezien van een paar kleine bewegingen, dus als akkoord één terugkeert, heb je echt dat gevoel van 'thuis'.
De vocale uitvoering staat overal centraal en is definitief - ik kan me niet voorstellen dat het anders gezongen wordt. Ik heb geprobeerd dit nummer live te spelen. Het is geweldig om het te doen, maar het is iets om te doen onder vrienden met compassie - je zult nooit in de buurt komen van het gevoel van Prince op dit nummer.'
