- ABBA-lid Bjorn Ulvaeus schreef dit na het scheiden van zijn vrouw en mede-bandlid, Agnetha Fältskog. Het gaat over een scheiding waarbij één persoon niet wil scheiden en zich wanhopig vastklampt aan het huwelijk. Het bracht Agnetha op de vreemde plek dat ze werd gevraagd een break-up-lied te zingen, geschreven door haar ex-man. Ulvaeus heeft het niet zo bedoeld. Hij legde uit: 'Ik heb er zelf een demo van gezongen die veel mensen leuk vonden en zeiden: dat moet je zingen. Maar ik zag natuurlijk het verstandige, het moest naar Agnetha. Ik herinner me dat ik ermee naar de studio kwam en iedereen zei: Oh dit is geweldig, geweldig. Het was vreemd om haar het te horen zingen. Het was meer alsof een actrice iets deed toen ze het zong, maar dan diep ontroerend. Na afloop waren er ook een paar tranen.'
- Bjorn heeft gezegd dat hoewel hij normaal gesproken geen drugs of alcohol gebruikte tijdens het schrijven, hij een fles cognac naast zich had terwijl hij de tekst van dit nummer schreef. Het was heel persoonlijk voor hem. Hij vertelde The London Times 26 maart 2010: 'Normaal gesproken is het geen goed idee om te schrijven als je dronken bent, maar daar kwam het allemaal uit. Tegen de tijd dat ik schreef 'De goden mogen hun dobbelstenen gooien' was de fles leeg.'
- Ulvaeus beweerde dat 90% van dit nummer fictie is, daarom vond hij het niet erg dat zijn ex-vrouw het zong. Ulvaeus zei: 'Ik had dit beeld van een man die door een leeg huis loopt met alle meubels voor de laatste keer verwijderd als symbool van echtscheiding en alleen maar beschrijvend wat ik zie.'
- De hoes van hun album Super Trouper speelde zich af in een circus. 'Super Trouper' is de naam die wordt gegeven aan een schijnwerper die wordt gebruikt om de sterren op het podium te verlichten. De originele opnamen van het album bevatten niet de nummers 'Gimme, Gimme, Gimme' en 'Put On Your White Sombrero'. Deze werden bij een latere albumrelease op dvd-formaat aan de lijst met nummers toegevoegd. >> Suggestie tegoed :
David - Dublin, Ierland - Zoals Fleetwood Mac's Je eigen weg gaan ,' dit roept sommigen erg op Achter de muziek momenten waarop het mannelijke bandlid diep persoonlijke teksten schreef over een vrouwelijke bandlid. Stevie Nicks hoefde tenminste niet de lead te zingen van Lindsey Buckingham's teksten zoals Agnetha deed met die van Bjorn.
- Voor veel mensen is dit nummer met zijn diepbedroefde teksten, aanzwellende crescendo's en plotselinge pauzes de definitieve Abba-single. Benny Andersson legde uit aan: The Sunday Times 21 juni 2009 hoe de catch in the throat-muziek werd geschreven: 'Het is het eenvoudigste nummer', zei hij. 'Het heeft twee zinnen - dat is het. En ze gaan maar rond en rond. Nu heeft het ook, rond die twee frases, dit contrapunt-ding gaande' - Andersson speelde toen het dalende thema dat het nummer opent, loopt onder het refrein en, gemoduleerd, reageert op de vocale melodie van het couplet - 'en zonder twijfel, zonder dat het geen lied zou zijn geweest. Muziek is niet alleen melodie; muziek is alles wat je hoort, alles wat je in elkaar zet. Maar zonder de kern van een sterke en liefst originele melodie, maakt het niet uit waarmee je het aankleedt, het heeft niets om op te leunen.' Andersson ging verder met te zeggen dat er lange tijd alleen de twee frases waren, de laatste (het refrein) met elke regel direct na de vorige. 'En toen, op een dag,' vervolgde hij terwijl hij het nummer opnieuw speelde, 'waren we in het land, en plotseling speelde ik het refrein zo, elke keer pauzerend om de frase zichzelf te laten verzamelen, en al met al een ineens was het een liedje. Björn en ik speelden er uren mee, we hadden gewoon het gevoel dat er iets in zat dat tegen ons sprak. Toen hebben we het opgenomen, maar nog steeds zonder contrapunt, en het was nog steeds niet goed. Pas toen ik eindelijk die andere rol speelde, kreeg ik er echt zin in.'
- Ondanks dat het lied de mislukking van haar huwelijk beschrijft, noemt Faltskog dit 'haar grootste favoriet' uit de oude catalogus van ABBA. 'Het is jammer dat we het nooit live hebben kunnen spelen', zei ze tegen de BBC.
- Faltskog vertelde De post op zondag in mei 2013 is dit haar favoriete ABBA-song: 'Björn schreef het over ons na het stuklopen van ons huwelijk. Het feit dat hij het precies heeft geschreven toen we scheidden, is echt ontroerend', legde ze uit. 'Het was fantastisch om dat nummer te doen, omdat ik zo'n gevoel kon inbrengen. Ik vond het niet erg om het met het publiek te delen. Het voelde niet verkeerd. Er zit zoveel in dat lied. Het was een mengeling van wat ik voelde en wat Björn voelde, maar ook wat Benny en Frida hebben meegemaakt.'
- Meryl Streep nam dit nummer op in slechts één take voor de jukebox-musicalfilm met het ABBA-thema, O mam! Ulvaeus vertelde De Telegraaf : 'Meryl Streep is een godin. En eerst konden we niet geloven dat ze het wilde doen. Ik was compleet verrast toen ik haar optreden in de film zag. Om haar de nummers te horen afleveren met alle emotie die we in de teksten hebben gestopt, is meer dan we hadden kunnen dromen.'
- De winnaar pakt alles is ook de titel van een documentaire uit 1999 over de band.
- Australische popzangers Kylie Minogue en Dannii Minogue nemen dit op met het BBC-orkest in 2008 voor de Britse comedyserie Mooie mensen .
- Matthew Morrison en Jane Lynch voerden dit uit in de seriefinale van vrolijkheid anno 2015.
- Ulvaeus en Andersson begonnen in de zomer van 1979 met het schrijven van 'The Winner Takes It All' in een huisje dat Ulvaeus bezat op het eiland Viggsö buiten Stockholm. Ze stopten met hun eerste poging, omdat het te stijf was, en werkten aan andere nummers. Vier dagen later keerden ze terug naar 'The Winner Takes It All'.
'Plots bleven twee dingen aan elkaar plakken, herinnerde Ulvaeus zich... Muziekbedrijf wereldwijd . 'Het eerste stukje was iets dat eerder was geschreven en toen was 'da da da da da da' iets anders. Door deze twee samen te voegen, hadden we een heel nummer en waren we er de hele nacht zo dolgelukkig mee.' - Ulvaeus nam een demo op met onzinnige Franse woorden en nam de opname mee naar huis om de teksten te schrijven. 'Ik ben nu veel sneller, maar vroeger kostte het me een tijdje en deze kwam binnen een paar uur binnen op slechts één avond,' zei hij. 'Vroeger schreef ik de tekst heel netjes met de hand op vellen papier en maakte dan kopieën als ik 's ochtends in de studio aankwam. Dus ik herinner me deze ochtend duidelijk toen we ons verzamelden in de controlekamer en Michael B Tretow, onze geluidstechnicus, de achtergrondtrack speelde die we al hadden opgenomen. We kwamen bij elkaar en ik gaf iedereen een blad met de teksten, Agnetha zong en het was magisch.'
