Stop niet met geloven van Journey

Journey's meest duurzame nummer, dit nummer heeft een unieke structuur, waardoor het in je hoofd blijft hangen. Waar de meeste nummers een refrein hebben dat meerdere keren wordt herhaald, brengt 'Don't Stop Believin'' het refrein (en de titel) pas aan het einde - ongeveer 3:20 in het nummer. De structuur is: instrumentaal, eerste couplet, instrumentaal, tweede couplet, eerste pre-refrein, instrumentaal, derde couplet, tweede pre-refrein, instrumentaal, en dan het refrein tot fade-out.

Het was niet hun grootste hit (dat zou 'Open Arms' zijn), maar is verreweg het beroemdste nummer van Journey, dankzij een heropleving in de jaren '00.

De regel 'Strangers wait, up and down the Boulevard' is een verwijzing naar Sunset Boulevard in Hollywood, waar dromen worden gemaakt. Toetsenist Jonathan Cain kreeg het idee voor het nummer toen hij daarheen ging om zijn carrière voort te zetten. In zijn Songfacts-interview zei Cain: 'Het nummer begon met het refrein. Mijn vader had me gecoacht. Ik was in Hollywood, worstelde met mijn carrière, een beetje verloren. Ik vroeg hem: 'Moet ik terug naar Chicago en deze droom opgeven?' En hij zei: 'Nee, zoon. Blijf bij de les. We hebben een visie. Het gaat gebeuren. Stop niet met geloven.''

Cains droom kwam uit toen hij samen met John Waite lid werd van een groep genaamd The Babys. In 1980 trad hij toe tot Journey in San Francisco, en dit nummer kreeg vorm.

Hij vertelde Steve Perry over zijn idee om het nummer op Sunset Boulevard te plaatsen, en Perry liet hem het beschrijven. 'Ik beschreef de menagerie van mensen die op een vrijdagavond zouden komen opdagen,' zei Cain. 'Alle dromers die ervan droomden acteur te worden. Producenten, artiesten, advocaten, alles... ze waren er allemaal op een vrijdagavond.'

Journey leadzanger Steve Perry, toetsenist Jonathan Cain en gitarist Neal Schon zijn de gecrediteerde songwriters op dit nummer, maar de hele band droeg bij. In de Tijd3 compilatie, wordt het ontstaan van dit nummer uitgelegd: 'In het magazijn van de band in Oakland borrelde dit nummer uit een repetitie. Schon ontwikkelde de basriff, de puffende gitaarlijn en de meeslepende akkoorden op het refrein. Steve Smith bouwde het nummer rond een patroon met veel tom-toms, waardoor het nummer werd verankerd in een rijk drumfiguur. Perry en Cain putten uit hun ervaringen met het straatbeeld van Sunset Strip voor de tekst 'streetlight people'.

Spreken met New York Magazine , legde Perry uit dat het nummer is ontstaan tijdens een reeks optredens in Detroit toen hij in een hotelkamer niet kon slapen en uit het raam staarde:

Vreemdelingen wachten, op en neer de boulevard
Hun schaduwen zoeken in de nacht
Mensen met straatlantaarns, leven alleen om emotie te vinden
Verstopt, ergens in de nacht

'Ik was aan het graven hoe de lichten naar beneden gericht waren, zodat je niets kon zien,' herinnerde hij zich. 'Plotseling zag ik mensen uit het donker naar het licht lopen. En de term 'straatlantaarnmensen' kwam in me op. Dus Detroit was heel erg in mijn bewustzijn toen we begonnen te schrijven.'
De populaire heropleving van dit nummer is terug te voeren op het gebruik ervan in de film uit 2003 Monster , die was gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de vrouwelijke seriemoordenaar Aileen Wuornos. De film werd niet veel gezien, maar trok lovende kritieken en een Oscar voor Beste Actrice voor Charlize Theron, die Wuornos vertolkte. In de film komt het nummer op wanneer Wuornos en Selby Wall (gespeeld door Christina Ricci) ernaartoe schaatsen in een rolschaatsbaan. Ze vertellen hoe ze van het lied houden, en naarmate het zich opbouwt, neemt ook hun passie toe, en uiteindelijk kussen ze buiten de ijsbaan.

Het gebruik van 'Don't Stop Believin'' in deze door critici aanbeden scene trok de aandacht van de Hollywood-gemeenschap, die de emotie zag die het nummer kon oproepen en het niet langer beschouwde als een nostalgische track. Verzoeken begonnen binnen te stromen om het nummer in verschillende films en tv-shows te gebruiken, en al snel was een andere generatie bekend met het nummer.

Dus hoe is het binnen gekomen? Monster in de eerste plaats? De regisseur van de film, Patty Jenkins, gebruikte het toen ze de scène opnamen en wist dat het perfect paste. Ze stuurde de bandleden het bekijken van kopieën van de film en vroeg toestemming om het te gebruiken met een klein budget. Perry belde haar terug en gaf niet alleen goedkeuring, maar hielp haar ook muziek te kiezen voor de rest van de film; hij wordt gecrediteerd als muziekconsulent.

Het nummer is geschreven om het publiek een band met de band te geven, een doel dat het heeft bereikt. Jonathan Cain vertelde Songfacts: 'Het was de eerste poging om een publiek in de wereld van de band te brengen. We zingen voor jou. We zingen nu over jouw wereld. Het was dus een afwijking van wat ze eerder hadden gedaan.

Wat ik wilde doen was een beetje Bruce Springsteen aan de gang krijgen. Bruce was daar de meester in en bracht zijn publiek in zijn liedjes. Ik was een grote fan van Bruce.'
In een gesprek met het Britse radiostation Planet Rock in 2010 zei Steve Perry over dit nummer: 'Persoonlijk is het iets dat veel voor me betekent. Iedereen heeft emotionele problemen en problemen, en het lied heeft me persoonlijk geholpen om niet op te geven, en ik merk dat veel mensen dat voelen.'
Dit is het eerste nummer op het zevende album van Journey, Ontsnappen . Het werd gekozen om het album te leiden omdat, volgens Cain, 'Met die pianolijn klinkt het gewoon als een boek dat opengaat.'
Het nummer kreeg een boost toen het werd gebruikt als slotnummer in Rots der Eeuwen , een jukeboxmusical met hits uit de jaren '80. De show liep van 2009-2015 op Broadway en werd in 2012 verfilmd met Tom Cruise in de hoofdrol. Het is een geschikte keuze, want Rots der Eeuwen vindt plaats op Sunset Boulevard, dat ook de primaire setting voor het nummer is.
In de allerlaatste aflevering van het tv-programma The Sopranos , die werd uitgezonden op 10 juni 2007, speelt Tony Soprano dit nummer op een jukebox tijdens de slotscène. De aflevering eindigt abrupt met de tekst 'Don't Stop' terwijl de scène zwart wordt.

Steve Perry zei in Mensen magazine 13 juni 2007: 'Ik moest weten hoe dit nummer gebruikt zou worden. Ik wilde niet dat het lied deel uitmaakte van een bloedbad, als dat het slotmoment zou zijn. Om me een goed gevoel te geven bij het goedkeuren van het liedgebruik, moesten ze me vertellen wat er was gebeurd. En ze lieten me zweren dat ik het aan niemand zou vertellen.'
Dit was te zien in een aflevering van het tv-programma Scrubs genaamd 'Mijn reis'. Andere televisieseries en films om 'Don't Stop Believin' te gebruiken zijn onder meer: South Park , De bruiloftszanger , Shrek de zalen , Slaap verhaaltjes , Ja mijn liefste , koning van de Heuvel , De comebacks , Bovenaanzicht , Cold Case , CSI: Onderzoek naar plaats delict , Mijn naam is Earl , Schiet me maar neer en Laguna strand .
In november 2008 werd aangekondigd dat dit nummer het eerste nummer was geworden dat beschikbaar was in het pre-digitale tijdperk en dat meer dan 2 miljoen downloads via iTunes had verkocht. De populariteit van het nummer nam aanzienlijk toe na zijn verschijning in de laatste aflevering van The Sopranos . Het werd eind jaren '00 ook een van de populairste karaokenummers in Amerika.
In mei 2009 een remake door de cast van de Fox TV musical comedy vrolijkheid debuteerde op #4 in de Billboard Hot 100, vijf plaatsen hoger dan Journey's versie ooit bereikte. Het werd uitgevoerd in de seizoenspilot en werd onderdeel van het soundtrackalbum Glee: de muziek, deel 1 . Tegen het einde van 2009 had de digitale download 500.000 digitale verkopen verdiend.

De Glee-versie werd uitgevoerd op Sesam Straat met monsters die de cast uitbeelden. Het bit bevatte de letter G, dus de tekst werd aangepast naar 'Don't stop G-ing'.
In jezelf geloven en je passie volgen zijn idealen die Steve Perry hoog in het vaandel heeft staan. Toen Randy Jackson, die bas speelde bij Journey, jurylid was bij de zangwedstrijd Amerikaans idool , vroeg hij Perry om als gastrechter op te treden. Perry wees hem af en zei: 'Ik voel me niet goed als ik iemands eerlijke passie voor optreden of hun talent moet beoordelen. Als iemand een passie heeft om te presteren, moet hij het doen, wat iemand ook zegt.'

Perry voegde toe: 'Ik werd vele, vele malen doorgegeven in de muziekbusiness voordat Herbie [Journey manager Walter Herbert] mijn demo hoorde en in me geloofde. Dat was het moment dat mijn leven veranderde en ik ben hem nog steeds eeuwig dankbaar dat hij in mij geloofde. Het moeilijkste is om te blijven geloven in wat je leuk vindt als anderen je vertellen dat je er niet goed in bent.'
MTV ging in de lucht kort voordat dit nummer werd uitgebracht. De band maakte er een Spartaanse performancevideo voor in een lege arena, blijkbaar bij een soundcheck. Ze maakten een betere met beelden van een stop in Houston tijdens hun Escape-tour, die de officiële video werd die op hun VEVO-account verschijnt. Geen van beide video's kreeg veel liefde op MTV, die de voorkeur gaf aan conceptvideo's.
In het Verenigd Koninkrijk piekte dit nummer op # 62 toen het voor het eerst werd uitgebracht. In november 2009 werd het opnieuw uitgebracht nadat Joe McEldry het in het tv-programma had gezongen X Factor , en deze keer klom het naar #19.

Joe McElderry won de wedstrijd en franchisebaas Simon Cowell wilde zijn versie van het nummer als single uitbrengen in de nasleep van de overwinning van de tienerzanger. Journey weigerde echter en Cowell regelde in plaats daarvan dat McElderry het nummer 'The Climb' van Miley Cyrus zou coveren.

Gitarist Neal Schon legde uit aan: De zon : 'We wisten van Joe's versie omdat Simon contact had opgenomen met onze directie. Hij wilde het nummer opnieuw doen met een ander arrangement. We luisterden ernaar. Wij hebben geweigerd. Er was niets mis met de originele versie - als het niet kapot is, laten we het dan ook niet repareren.'

Schon voegde eraan toe dat Journey zich ervan bewust was dat ze mogelijk een Britse #1-hit zouden laten liggen. 'Randy Jackson, die was op' Amerikaans idool met Simon, benadrukte dat we hem het moesten laten doen omdat het waarschijnlijk naar #1 zou gaan. Maar we zijn bij ons besluit gebleven.'
In het Verenigd Koninkrijk, de Glee Cast-versie kwam binnen op # 5 op de UK Singles Chart gedateerd 17 januari 2010, een plaats boven de originele opname van Journey. Het was de eerste keer dat twee versies van hetzelfde nummer achter elkaar op de kaart stonden sinds december 2008 toen Alexandra Burke's versie van 'Hallelujah' op #1 stond met Jeff Buckley's versie een plaats achter.
Het nummer begint met Perry die zingt over een jong stel met twee verschillende achtergronden:

Gewoon een meisje uit een klein stadje, levend in een eenzame wereld
Ze nam de middernachttrein die overal heen ging
Gewoon een stadsjongen, geboren en getogen in het zuiden van Detroit
Hij nam de middernachttrein om overal heen te gaan

Maar wacht even, elke goede burger van Motor City zal je vertellen dat er geen locatie is die South Detroit heet; Detroit, Michigan, maakt alleen onderscheid tussen een East Side en een West Side. Als je in Detroit naar het zuiden gaat ('down-river'), kom je uit in Canada.

Perry toegelaten tot New York Magazine dat hij niet al te bezorgd was om geografisch nauwkeurig te zijn. 'Ik heb de fonetiek van oost, west en noord beheerd, maar niets klonk zo goed of emotioneel waar voor mij als South Detroit,' zei hij. 'De syntaxis klonk gewoon goed. Ik werd verliefd op de lijn. Het is pas de laatste jaren dat ik heb geleerd dat er geen Zuid-Detroit is. Maar het maakt niet uit.'
Dit werd gebruikt in de Atari-videogame uit 1982 Reis Ontsnapping . Het nummer speelde op de achtergrond terwijl je verschillende bandleden bestuurde, hen hielp het ruimteschip te vinden en groupies en kwaadaardige promotors te vermijden. Computergraphics waren toen behoorlijk slecht, dus de groupies werden voorgesteld als harten met benen, en de promotors waren zwevende hoofden. In feite is de game zelf gemaakt om te zijn gebaseerd op de band Journey en het album Ontsnappen .
Dit was een van de eerste Journey-nummers waarop keyboardspeler Jonathan Cain speelde. Hij verving Gregg Rolle voor de Ontsnappen album.
Lady Gaga, Elton John, Bruce Springsteen, Sting, Blondie en Shirley Bassey voerden dit op tijdens de finale van een Rainforest Fund benefiet in Carnegie Hall in mei 2010.
Dit nummer werd gebruikt in een aflevering van een geanimeerde tv-serie uit 2005 Familieman waar Peter, Joe, Cleveland en Quagmire een dronken karaoke-versie van het nummer deden. ITunes sloeg op dit punt aan en nadat deze aflevering was uitgezonden, was er een piek in de downloadverkoop van het nummer.
Bert - Pueblo, NM
Journey toerde om dit album te ondersteunen, maar ze onderbraken hun tour om op 25 september 1981 te openen voor The Rolling Stones in Philadelphia. Het was de eerste show van The Stones tijdens hun Noord-Amerikaanse tournee.
Dit werd het volkslied van de Chicago White Sox tijdens hun seizoen 2005, waarin ze de World Series wonnen. Steve Perry woonde de laatste wedstrijd van de Series bij en zong het lied tijdens hun overwinningsparade.

Perry's trouw is echter aan het team van zijn geboorteplaats de San Francisco Giants. Hij werd vaak gezien als supporter van het team toen ze World Series-titels wonnen in 2010, 2012 en 2014. Perry zou soms leiden de menigte in het meezingen met 'Don't Stop Believin'' wanneer het werd gespeeld tussen innings bij games.
Steve Perry verbrak de banden met Journey in 1998 toen hij een heupvervangende operatie moest ondergaan en zijn bandleden geen terugkeerdatum kon geven. Bezorgd om te touren, vervingen ze hem door de gelijkaardige klinkende Steve Augeri, en later door Arnel Pineda. Voor Journey-fans is een droomscenario waarin Perry herenigd wordt met de band en triomfantelijk het roer overneemt op 'Don't Stop Believin' als bevestiging van eenheid en geloof. Maar elk jaar lijkt het scenario minder waarschijnlijk. In 2017, toen ze werden opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame, was Perry aanwezig maar trad niet op met de band, die drie nummers (waaronder deze) met Pineda deed.

Toen Perry opdook met een soloalbum, sporen , in 2018 bood hij enig inzicht in zijn breuk met de band en zijn afwezigheid. 'Mijn liefde voor muziek had me plotseling verlaten', zei hij. 'Als muziek ooit naar mijn hart zou terugkeren, dan en alleen dan zou ik bedenken wat ik moest doen. Zo niet... het zij zo, want ik had de droom van dromen al geleefd.'

Journey brak voor het eerst in 1987 na een tournee voor hun Opgegroeid op radio album. Dit was de schuld van Perry, omdat hij een burn-out had en zich zorgen maakte om zijn stem gezond te houden. Maar het was Perry die hun terugkeer initieerde en Cain in 1995 belde om te praten over weer bij elkaar komen. Dit resulteerde in het album van 1996 Vuurproef ; Perry's heupaandoening kwam naar voren nadat het klaar was.
'Don't Stop Believin'' aangedreven Journey's 1988 Grootste hits album tot maar liefst 15 miljoen aan verkoop in de VS ( Ontsnappen verkocht 9 miljoen), waardoor het een van de best verkochte compilatiealbums in de geschiedenis is. In 2001 brachten ze nog een compilatie uit, De essentiële reis , die nog eens 2 miljoen verkocht.
Tijdens de pandemie van 2020 gebruikten sommige ziekenhuizen het lied als een oproep voor patiënten die herstellen van COVID-19 en degenen die hen behandelen. Het New York-Presbyterian Queens Hospital speelde bijvoorbeeld 'Don't Stop Believin' door het hele gebouw elke keer dat ze een coronaviruspatiënt ontsloegen.
In 2020 bracht Ladbaby, een Brits duo bestaande uit YouTuber Mark Hoyle en zijn vrouw Roxanne, een speelse draai aan dit nummer met de titel 'Don't Stop Me Eatin'. Opgenomen om geld in te zamelen voor het goede doel The Trussell Trust van de voedselbank, Ladbaby's single was dat jaar de officiële kerstnummer 1 van het VK.