- Dit werd in 1955 geschreven en opgenomen als 'Feuding Banjos' door de countryster Arthur 'Guitar Boogie' Smith. Een groep genaamd The Dillards maakte het lied halverwege de jaren '60 populair in het folkcircuit, en het was hun versie die de auteur James Dickey hoorde en waarvan hij dacht dat die goed zou passen in de filmversie van zijn roman Verlossing . Het lied werd beroemd toen het werd gebruikt in de film uit 1973 in een scène waarin een stadsman uit Atlanta licks ruilt met een jonge onnozele man in het achterland. De filmversie werd uitgevoerd door Eric Weissberg op 5-snarige banjo en Steve Mandell op akoestische gitaar. Weissberg en Mandell waren folkmuzikanten uit New York City, maar hun muzikale inspiratie was het Bluegrass-geluid van Appalachia. Weissberg speelde sinds de jaren '50 in folkbands en was een populaire studiomuzikant die meespeelde op de albums van Judy Collins. Mandell was bij de Phoenix Singers geweest en was ook een veelgevraagde sessieprof. Toen het nummer een hit werd, moest Arthur Smith een rechtszaak aanspannen om krediet te krijgen voor het schrijven ervan.
- In de jaren '70 was volksmuziek meer een nichegenre; Voorbij waren de dagen dat The Kingston Trio of Peter, Paul en Mary de top van de hitlijsten konden bereiken met een waar volkslied. Dit nummer had een enorme nostalgische aantrekkingskracht op luisteraars die met veel plezier terugdachten aan die tijd, en voor jongere luisteraars was het een eigenzinnig en leuk nieuw geluid. Weissberg en Mandell grepen het moment en vormden een band die ze Deliverance noemden. Ze speelden op staatsbeurzen, hogescholen en andere diverse locaties, en maakten verschillende tv-optredens, terwijl ze 'Dueling Banjo's' speelden totdat de nieuwigheid eraf was.
- Dit nummer werd twee jaar voordat de film uitkwam opgenomen. Het was het eerste nummer op de soundtrack van de film en het enige nieuw opgenomen nummer. De rest van de soundtrack bestond uit nummers opgenomen in 1963 door Eric Weissberg en Marshall Brickman en uitgebracht op een album genaamd Nieuwe dimensies in Bluegrass .
- Grotendeels als gevolg van het gebruik ervan in de film, wordt dit vaak geassocieerd met boerenkinkels. De eerste paar noten worden vaak gebruikt in films en tv-shows om een hillbilly-mentaliteit te impliceren.
- De Dillards-versie van dit nummer dat in de jaren '60 populair werd, heette 'Duelin' Banjo', wat logischer is, aangezien er maar één banjo in het nummer zit. De Weissberg/Mandell-versie die in de film werd gebruikt, kreeg de nieuwe titel 'Dueling Banjos'.
- Dit nummer is gebruikt in tv-commercials voor Toyota en Mini Cooper. Het werd ook gebruikt in een populaire Showtime-promo.
- Toen Steve Martin verscheen op De muppetshow in seizoen 2 deed hij dit tegen het einde van de aflevering, begeleid door de jugband Lubbock Lou en zijn Jughuggers. Martin heeft het stukje op de website opnieuw bekeken Grappig of sterf in 2013 met Kermit the Frog als zijn banjo-spelende rivaal.
