- Brown werd geboren als Arthur Wilton in Yorkshire, Engeland. Zijn opruiende hit overbrugde de kloof tussen Screaming Jay Hawkins en Alice Cooper en was een sensatie in 1968, maar de vlammen doofden snel, want 'Fire' bleek zijn enige hit in de hitparade te zijn.
- Hoewel de groep wordt beschouwd als een one-hit wonder, is er veel meer aan dit album.
Brown groeide op in Engeland na de Tweede Wereldoorlog en bracht veel tijd door met mensen wiens leven verwoest was door de oorlog, van wie velen leden aan PTSS of andere problemen. Toen hij begon met het maken van muziek, in plaats van te schrijven over meisjes, auto's of relaties, bedacht hij een concept van een innerlijke reis, waarbij hij een verhaal ontwikkelde over een man die zijn demonen onder ogen ziet, op weg naar een figuratief vuur. Tijdens deze reis ontmoet hij de 'God of Hellfire', die opduikt in 'Prelude/Nightmare', het eerste nummer op De gekke wereld van Arthur Brown conceptalbum. Als de man het inferno binnengaat, bevindt hij zich diep in een psychedelische trip, die wordt beschreven in het tweede nummer, 'Fanfare/Fire Poem'.
Terwijl hij in een afgrond valt, keert het personage terug en zegt: 'Ik ben de god van het hellevuur, en ik breng je... Vuur.'
Dit markeert het begin van het nummer 'Fire', waar onze held naar toe wordt gebracht om te branden. Hoewel het het beste werkt binnen het concept van het album, dient het ook als een op zichzelf staand nummer, omdat de tekst op zichzelf kan worden geïnterpreteerd als een verhaal over een man die zijn verleden onder ogen ziet. Met 2:52 met het oorverdovende gesproken intro, was het een smakelijk, verteerbaar deel van een veel complexer werk. - Brown speelde dit nummer vaak terwijl hij een vlammende hoed droeg. Hij stond bekend om zijn maffe en buitensporige toneelact, getuige de Britse beatschrijver Charles Fox op de albumnotities: 'In het begin - toen Arthur Brown met een kraan op het podium werd neergelaten - leek het gewoon weer een stukje gekte. Maar toen Brown zijn (niet leesbare) dans begon, zijn gezicht verborgen in een glinsterende helm en vizier, een saffraan gewaad dat van zijn schouders zweefde, werd men zich bewust van een uniciteit. Hij behoort tot een traditie die verder gaat dan Music Hall, tot de toneelstukken van Mummers. Toch is er ook een sinister element, dat doet denken aan de geur van zeewier en het geratel van schoppen en emmers. Want op de een of andere manier slaagt Arthur Brown erin om zowel de kwaadaardige Punch te zijn als - in drag, met groteske pruik en gebloemde jurk - een psychedelische Judy. Het effect is verontrustend, vooral in combinatie met de zingende - fastish blues, en uitzonderlijk goed gezongen, met een stem die kan duiken en krijsen en fladderen. Tot dusver hebben de Hippies weinig anders gedaan dan te kiezen voor zelfvoldaanheid in plaats van hypocrisie. Arthur Brown zou gemakkelijk de eerste echte artiest kunnen zijn die uit onze lokale underground komt. Hij is verontrustend, zelfs een beetje pervers, maar duidelijk origineel en heel erg Engels.'
- Zanger Brown en organist Vincent Crane zijn het genie achter de band. Hun album is een uniek inzicht in acties die leiden tot een ellendig leven. Alle nummers op het album zijn geschreven door Brown en/of Crane (ze schreven samen 'Fire'), behalve 'I Put A Spell On You' van Screamin Jay Hawkins en 'Money' van James Brown.
- Pete Townshend speelde een rol in dit nummer. Gitarist van The Who zag Brown optreden in de UFO Club in Londen en kreeg Brown een deal met Track Records, het label van de manager van Townshend, Kit Lambert, om op te nemen. De gekke wereld van Arthur Brown album. Lambert produceerde het album en Townshend, die later 'Fire' coverde als onderdeel van zijn musical uit 1989 De ijzeren man , wordt gecrediteerd als associate producer. Townshend en Brown werkten weer samen toen ze in de film uit 1975 verschenen Tommy , waar Brown The Priest speelde.
- Brown schreef dit nummer samen met de organist van de groep, Vincent Crane, die ook de orkestrale arrangementen verzorgde.
- Toen dit nummer van start ging, ging de band op pad voor een slopend tourschema. Ze slikten veel hallucinogenen, wat een probleem werd toen hun drummer, Vincent Crane, een zuurslachtoffer werd. Volgens Brown was Crane bipolair en nadat hij zijn medicatie had stopgezet, kreeg hij een prik met LSD en kreeg hij een slechte reactie waardoor hij zes maanden in een psychiatrisch ziekenhuis belandde.
Drummer Drachen Theaker stond op het punt te vallen, maar hij werd vervangen door een tiener Carl Palmer - nogal een talent. Crane keerde terug naar de kudde, maar Brown zegt dat hij een platencontract van Clive Davis heeft afgewezen, waardoor Palmer en Crane wegreden, die vertrokken om Atomic Rooster te vormen (Palmer vormde later Emerson, Lake en Palmer). Brown begon aan een reeks avonturen, maar kwam nooit in de buurt van de bekendheid die hij verwierf met zijn Crazy World-project. - Bij het beroemde Mothers Of Invention-concert van 4 december 1971 in het Montreux Casino schoot een man met een lichtkogel in het plafond en brak er brand uit. Toen de omroeper, Mark Vollman, de kleine brand opmerkte, grapte hij: 'De brand?... Arthur Brown persoonlijk Dames en heren!' Later brandde het casino tot de grond toe af, een gebeurtenis gedocumenteerd in het lied ' Rook op het water '
Eberhard Hasche - Berlijn, Duitsland - The Prodigy herinterpreteerde dit nummer op hun nummer 'Fire' uit 1992, dat op hun album verschijnt Ervaring
XL . - Brown kreeg het idee voor zijn vlammende helm nadat hij een kroon met kaarsen zag in zijn hotel in Parijs. Hij experimenteerde destijds met make-up, kostuums en andere theatrale elementen, en toen hij de kroon probeerde, sprak dat tot zijn verbeelding.
- Dit nummer werd vaak toegeschreven aan 'The Crazy World of Arthur Brown' terwijl dat eigenlijk de albumtitel was. De kunstenaar is gewoon Arthur Brown.
- Op de een of andere manier kwamen er twee andere songwriters op de aftiteling van dit nummer: Michael Finesilver en Peter Ker. Sommige bronnen zeggen dat het over een rechtszaak was die beweerde dat hun nummer 'Baby, You're a Long Way Behind' te veel leek op 'Fire', maar er lijkt geen opname van dat nummer te zijn, dat niet op de credits van de schrijver verschijnt voor Finesilver of Ker. De connectie zou kunnen zijn met en artiest genaamd Elli (Elli Meyer), die in 1967 een single uitbracht genaamd 'Never Mind', geschreven door Finesilver en Ker en met piano van Vincent Crane.
- Zoals je zou verwachten van Browns toneelvoorstelling, waar hij chaos vermengde met open vuur, waren er incidenten. Jimmy Ryan, die hem in 1969 op bas ondersteunde, herinnert zich een optreden op Wollman Skating Rink in Central Park: 'Hij vereenvoudigde zijn kleding met tovenaarsgewaden, oorlogsverf en een brandende lierhoofdtooi/helm, en we moesten tovenaarsmantels dragen en kappen, maar de schmink was ons vergeven. We begonnen onze show en met een beetje moeite slaagde ik erin om te voorkomen dat mijn lange, vloeiende mantel mijn bassnaren hinderde.
Had ik al gezegd dat Arthur zijn hoofd graag in brand stak? Terwijl we door ons donkere, vervormde orgel zwiepten, brachten bonzende en pulserende bas-en-drums Arthur, in een moment van schreeuwende, psychotische mijmering, vergat dat ik achter hem was, en slingerde zijn door lichtere vloeistof gevoede, laaiende hoofdtooi omhoog en naar achteren, waar het kwam te rusten onder mijn mantel. Ik keek op dat moment naar (toetsenist) Paul Glanz en realiseerde me pas wat er was gebeurd toen ik een rode, alerte hitte langs mijn blote benen en geslachtsdelen voelde kruipen (het was zomer - geen broek onder mijn mantel). Ik begon woorden van vier letters in snelvuur te spuwen, schreeuwend en springend over het podium, aanvankelijk de brandende helm met me meeslepend onder de mantel, niet in staat om hem los te trappen. Arthur dacht dat ik aan het 'presteren' was, verzonken in zijn krankzinnige, hellevuurgebeuren en moedigde me aan. Ik dacht dat ik op het punt stond de echte God van het Hellevuur te ontmoeten en in vlammen op te gaan als een suïcidale monnik, recht op het podium voor 3.500 mensen! Het podiumpersoneel zat erop en kwam op me af stormen met een brandblusser, maar Murphy's wet van brandende gewaden trad gelukkig niet in werking. Ik slaagde erin om vrij te springen voordat ze werden ontstoken / verbrand, en ze sproeiden de helm af in plaats van mij. De ironie was dat Arthur doorging, niet wetende dat er iets bijzonders was, en de juichende menigte, die hun tweevingerige, metalen hoofdvuisten in de lucht pompte, werd getrakteerd op wat volgens hen was dat ik bezeten was door demonen, en de brandende (letterlijk) psycho-heldans.'
Een ander ongeluk deed zich voor tijdens een concert in Lewes, Engeland op 25 augustus 2007, toen het vuur in zijn brandende hoed zich oversloeg naar Brown. Hij was niet ernstig gewond, maar het verstoorde het optreden wel.
