- In dit sensuele nummer kan Donna Summer de liefde 'voelen' en ervaren op een niveau dat woorden overstijgt. Haar zang is gewoon dezelfde paar regels keer op keer ('It's so good', 'I'm in love'), maar ze zingt ze met een overtuiging die spiritueel aanvoelt.
Er was bezorgdheid dat radiostations het als seksueel zouden horen en zouden weigeren het af te spelen, maar dat was geen probleem. Vergeleken met Summer's gekreun in haar hit 'Love To Love You Baby' van twee jaar eerder, was het nogal tam. - 'I Feel Love' is een mijlpaal in de elektronische muziek, met een nummer dat volledig op een Moog-synthesizer is gebouwd. Giorgio Moroder, een vooraanstaand licht in het genre en een lange samenwerking met Donna Summer, kwam met de muziek. Zijn compagnon, Pete Bellotte, produceerde het nummer met hem en schreef de teksten met Summer. Moroder en Bellotte zijn verantwoordelijk voor de meeste vroege discohits van Summer.
- Dit is het laatste nummer op het conceptalbum van Summer Ik herinner me gisteren , waar elk nummer steeds moderner wordt, te beginnen met het door bigband beïnvloede 'I Remember Yesterday'. 'I Feel Love' staat voor de toekomst.
- Het nummer is geïnspireerd op het jazzy deuntje uitgevoerd door vier buitenaardse wezens met een viskop in de Star Wars Cantina-scène. Toen Giorgio Moroder de film zag, werd hij gegrepen door hoe a -futuristisch klonk de Cantina-band. Dat was de eerste vonk voor 'I Feel Love'. Hij zei: 'Ik dacht niet dat het klonk als de muziek van de toekomst - het zag er zo uit, maar het klonk niet zo. Dus ik dacht dat de enige manier om het te doen is om het met computers te doen - alleen computers.'
- Co-schrijver Pete Bellotte legde uit hoe dit nummer tot stand kwam in een gesprek met Onafhankelijk op zondag magazine 1 juli 2007: 'We gebruikten een Moog-synthesizer om het nummer dit futuristische gevoel te geven, en ontdekten een nieuwe manier om niveau na geluidsniveau perfect synchroon op het nummer te stapelen. We hadden geen idee dat het zo speciaal zou klinken... Donna was een van die fenomenale one-take-artiesten - ze kon gewoon binnenkomen, het nummer zingen en gaan. Ze was altijd perfect.'
- Met zijn volledig gesynthetiseerde achtergrondtrack was 'I Feel Love' enorm invloedrijk in de ontwikkeling van disco-, electronica- en technomuziek. Summer was echter aanvankelijk niet overtuigd. 'Giorgio bracht me deze popcorntrack die hij had opgenomen,' herinnerde ze zich later, 'en ik zei: 'Wat is dit in godsnaam, Giorgio?''
- Toen producer Brian Eno voor het eerst naar dit nummer luisterde, zei hij tegen David Bowie: 'Ik heb het geluid van de toekomst gehoord.'
- Spreken met Mojo magazine september 2012 over dit nummer, herinnert Giorgio Moroder zich: 'Toen we het mixten, voegde de engineer per ongeluk een delay toe in hetzelfde tempo als de beat, waardoor de snelheid van de synthpuls plotseling verdubbelde. Dat werd het sleutelgeluid van de plaat en de signatuur op mijn eigen nummers als 'From Here to Eternity' en op dingen als Sparks' 'The Number One Song in Heaven'.''
- Een uitgebreide versie die om 8:15 draait, werd als single uitgebracht. De albumversie, die ook de radiosingle was, loopt 5:53, langer dan elke andere Top 10-hit van 1977, behalve 'Hotel California'.
- 'I Feel Love' werd gebruikt in deze films:
Vorst/Nixon (2008)
De firma (2009)
Achter de kandelaar (2013)
Amerikaanse drukte (2013)
Trollen (2016)
Huis van Gucci (202)
En deze tv-programma's:
Parken en recreatie ('Schoonheidswedstrijd' - 2009)
Riverdale ('Hoofdstuk Zes: Sneller, Pussycats! Dood! Dood!' - 2017) - Blue Man Group voerde dit uit tijdens hun The Complex-tour in 2003 en nam het op op het bijbehorende album. Hun versie is voorzien van Annette Strean van de Tennessee band Venus Hum op zang.
De interpretatie van de Blue Man Group gebruikt hun verschillende zelfgemaakte instrumenten - die PVC-pijpcreaties die ze gebruiken voor percussie. 'We dachten dat het interessant zou zijn om een van de eerste volledig elektronische nummers te nemen en het opnieuw te doen met echte akoestische instrumenten', legden ze uit.
