- Ik was gekneusd en gehavend, ik kon niet zeggen wat ik voelde
Ik was onherkenbaar voor mezelf
Zag mijn spiegelbeeld in een raam en kende mijn eigen gezicht niet
Oh broer, ga je me laten wegkwijnen?
In de straten van Philadelphia
Ik liep de avenue, 'til mijn benen voelde als steen,
Ik hoorde de stemmen van vrienden, verdwenen en verdwenen,
's Nachts hoorde ik het bloed in mijn aderen,
Het was net zo zwart en fluisterend als de regen,
In de straten van Philadelphia
Geen engel zal me begroeten
Het is alleen jij en ik, mijn vriend
En mijn kleren passen me niet meer,
Duizend mijlen
Gewoon om deze huid te laten glijden
De nacht is gevallen, ik lig wakker
Ik voel mezelf vervagen,
Dus ontvang me broer met je trouweloze kus,
Of laten we elkaar zo met rust
In de straten van Philadelphia
