- Vergelijkbaar met vroege Linkin Park-nummers zoals ' Uiteindelijk ', de hoofdpersoon in dit nummer voelt zich vervreemd en wanhopig. Het nummer wordt onderbroken door de schreeuw van Chester Bennington, die ongeveer 17 seconden aanhoudt. >>
Suggestie tegoed :
Donovan Berry - El Dorado, AR - Gitarist Brad Delson in Nogmaals! magazine: 'We hadden een heel slecht nummer genaamd 'Fire in the City' - het refrein had eigenlijk de woorden 'fire in the city' erop! Ik nam de baslijn en de drums en bouwde er rare geluiden omheen, wat uiteindelijk dit werd lied. Chester schreeuwt: 'Wat is er in godsnaam met me aan de hand? Verlos me uit mijn verdomde ellende!' dus zonder precies uit te leggen waar het nummer over gaat, is het vrij duidelijk dat hij niet gelukkig is.'
- De werktitel was '21 Stitches', geïnspireerd op Benningtons verwondingen bij een dronken poging om in te breken in het huis van zijn vader nadat hij zijn sleutel was kwijtgeraakt.
- Bennington schreef dit over zijn alcoholisme na zijn terugkeer uit de afkickkliniek. Hij legde uit in een Loveline Radio-interview in 2008: 'Ik ging mijn huis niet uit. Ik zou in het donker in mijn kast gaan zitten en de hele dag schudden. Ik zou wakker worden en een pint Jack Daniel's nemen om te kalmeren, dan zou ik Ik zou een hoop pillen slikken en terug in mijn kast gaan en f--koning flipte. Ik was een puinhoop. Ik viel door ramen, kreeg epileptische aanvallen en ging de hele tijd naar het ziekenhuis. Het was verdomd belachelijk. Ik was een totaal wrak.'
- In 2020 herinnerde Shinoda zich de beroemde brugschreeuw van Chester: 'Hij was er gewoon mee bezig. Hij was gewoon pissig of had al die gekke energie. Hij deed de schreeuw voor dat bruggedeelte en hij kende de structuur van het nummer niet nou ja, dus hij schreeuwde... hij deed een paar takes en we hadden zoiets van, 'oh dat is te kort, dat past niet op de plek waar het moet passen, het moet alleen langer zijn.' En hij deed het opnieuw, en het was nog steeds een beetje kort, dus ik zei 'oh het moet veel langer zijn dan dat.' Dus hij deed gewoon DAT - hij bleef doorgaan en hij wist dat hij het alleen over het refrein deed, toen maakte hij het af en ik schreeuwde mezelf gewoon uit, zoals 'dat was het meest epische wat ik ooit heb gehoord!' Hij was gewoon aan het lachen... zweten en lachen. Dat was zeker 'geen shirt aan, freaking out in de vocal booth day.' Ik had zoiets van, 'ik ga er gewoon omheen werken, ik ga het nummer rond de schreeuw werken.''
- Dit was de vierde single van Linkin Park's derde studioalbum, Minuten voor middernacht . De band, die debuteerde met veel lof Hybride theorie in 2000 wilden ze de nu-metal vibe van hun vorige platen niet repliceren, dus legden ze minder nadruk op rap en meer op alt rock en elektronica. De eerste stap was om Rick Rubin aan boord te halen als producer. Joe Hahn, de DJ van de band, legde in 2006 uit: 'We wilden het opvoeren tot het werken met een producer en echt proberen een sfeer te creëren die ons op verschillende manieren uitdaagt. We kozen voor Rick Rubin omdat zijn credits alleen al een veel over zijn bekwaamheid en zijn ruimdenkendheid als producer, die aan alles werkte, van de oude Def Jam, Beastie Boys en Run DMC tot Slayer, Johnny Cash, Neil Diamond en de Red Hot Chili Peppers. Ik denk dat de gemene deler met al deze groepen is dat ze geweldige muziek maken door de jaren heen die de tand des tijds heeft doorstaan.'
- Dit werd gebruikt in de films Ernstige ontmoetingen 2 (2012) en rood 2 (2013).
- De video, geregisseerd door Mark Fiore, bevat beelden van de optredens van de band in januari 2008 in de Manchester Evening News Arena en de O2 Arena in Londen. De clips zijn aangepast met speciale effecten voor kleuring en vervorming.
- Afgezien van hun gezamenlijke EP uit 2004 met Jay-Z ( Ramkoers ), Minuten voor middernacht is het eerste Linkin Park-album met godslastering, wat resulteerde in hun eerste Parental Advisory-label.
