- Solange zingt op dit melancholische souldeuntje over haar verlangen om te ontsnappen aan de pijn die in haar leven aanwezig is. De zangeres probeert te drinken, dansen, winkelen, zichzelf bezig te houden - alles om haar verder te helpen, maar die 'metalen wolken' gaan niet weg.
- Het nummer dateert uit 2008 toen R&B-producer en frequente medewerker Raphael Saadiq Solange de drums stuurde die haar inspireerden om het nummer te schrijven. Ze herinnerde zich in een Instagram-bericht:
'Het was 8 jaar geleden dat Raphael Saadiq me een cd overhandigde met een paar instrumentals. Een daarvan was gewoon drums, strijkers en bas. Ik ging naar huis en schreef 'Cranes' die avond in mijn hotelkamer.
Toen ik klaar was met schrijven en creëren Een stoel aan een tafel in een huisje in New Iberia, Louisiana…..Ik heb 'Cranes' weer eens bezocht. Ik belde Raphael die avond en vroeg of hij me wilde helpen om de productie van een paar van de andere nummers van het album naar een hoger niveau te tillen om hun volledige potentieel te zien. Ik ben zo blij dat Cranes acht jaar later eindelijk op de wereld is.' - De videoclip werd geregisseerd door Solange zelf en haar man, Alan Ferguson. De verbluffende achtergronden zijn opgenomen in het nieuwe huis van de zangeres in New Orleans, de woestijnen van haar thuisstaat Texas en de bergen van New Mexico.
- In 2017 vroeg de zus van Solange, Beyoncé, haar naar de betekenis van de titel van dit nummer voor Interview tijdschrift. 'Cranes in the Sky' is eigenlijk een nummer dat ik acht jaar geleden schreef', zei ze. 'Het is het enige nummer op het album dat ik onafhankelijk van de plaat heb geschreven, en het was een heel moeilijke tijd. Ik weet dat je je die tijd herinnert. Ik kwam net uit mijn relatie met Julez' vader. We waren lieverds op de middelbare school, en zoveel van je identiteit op de middelbare school is gebaseerd op met wie je bent. Je ziet de wereld door de lens van hoe je je op dat moment identificeert en bent geïdentificeerd.
Dus ik moest echt naar mezelf kijken, buiten het feit dat ik moeder en echtgenote was, en al deze emoties internaliseren die ik tijdens die overgang had gevoeld. Ik werkte door veel uitdagingen in alle hoeken van mijn leven, en veel twijfel aan mezelf, veel medelijden met feesten. En ik denk dat elke vrouw van in de twintig er wel eens is geweest - waar het voelt alsof wat je ook doet om te vechten tegen het ding dat je tegenhoudt, niets die leegte kan vullen.
Ik heb veel geschreven en opgenomen in Miami in die tijd, toen er een vastgoedhausse was in Amerika en ontwikkelaars al dit nieuwe onroerend goed ontwikkelden. Elke drie meter ging er een nieuw appartement omhoog. Je hebt daar ook veel opgenomen, en ik denk dat we Miami hebben ervaren als een toevluchtsoord en vrede. We waren niet buiten aan het feesten. Ik herinner me dat ik omhoog keek en al deze kraanvogels in de lucht zag. Ze waren zo zwaar en zo'n doorn in het oog, en niet wat ik identificeerde met vrede en toevlucht. Ik herinner me dat ik het zag als een analogie voor mijn overgang - dit idee van opbouwen, opbouwen, opbouwen dat destijds in ons land gaande was, al dit buitensporige bouwen, en niet echt omgaan met wat er voor ons lag. En we weten allemaal hoe dat is afgelopen. Dat crashte en brandde. Het was een ramp. En die zin kwam naar me toe omdat het zo indicatief voelde voor wat er ook in mijn leven aan de hand was. En, acht jaar later, is het heel interessant dat we hier nu weer zijn, niet zien wat er in ons land gebeurt, en al die lelijke dingen die ons in het gezicht staren niet in perspectief willen plaatsen.' - Solange schreef dit nummer na het beëindigen van haar huwelijk met Daniel Smith, met wie ze een zoon Daniel Julez kreeg. Spreken met haar zus Beyoncé in een artikel voor Interview tijdschrift , herinnerde de zangeres zich.
'Het was een hele zware tijd. Ik kwam net uit mijn relatie met Julez' vader. We waren lieverds op de middelbare school, en zoveel van je identiteit op de middelbare school is gebaseerd op met wie je bent. Je ziet de wereld door de lens van hoe je je op dat moment identificeert en bent geïdentificeerd. Dus ik moest echt naar mezelf kijken, buiten het feit dat ik moeder en echtgenote was, en al die emoties die ik tijdens die overgang had gevoeld, internaliseren.'
'Ik herinner me dat ik omhoog keek en al die kraanvogels in de lucht zag. Ze waren zo zwaar en zo'n doorn in het oog, en niet wat ik identificeerde met vrede en toevlucht,' vervolgde ze. 'Ik herinner me dat ik het zag als een analogie voor mijn overgang - dit idee van opbouwen, opbouwen, opbouwen dat op dat moment in ons land gaande was, al dit buitensporige bouwen, en niet echt omgaan met wat er voor ons lag . En we weten allemaal hoe dat is afgelopen. Dat crashte en brandde. Het was een ramp. En die zin kwam bij mij omdat het zo tekenend voelde voor wat er ook in mijn leven aan de hand was.' - Toen Tina Knowles haar dochter Beyoncé voorstelde bij de Grammy Awards in 2017, wees ze erop dat haar beide dochters Grammy-winnaars waren. Solange verdiende de eer met deze track, die dat jaar won voor Best R&B Performance.
