- Jill Gabriel, destijds de vrouw van Peter, vertelde Songfacts: 'Ik zag een artikel in een krant over een vrouw die met haar kind uit een enorm flatgebouw sprong en zelfmoord pleegde. Ik gaf het aan Peter en het was de originele inspiratie en hij was diepbedroefd om het te lezen. Zijn teksten zijn echter altijd gelaagd met veel verschillende invloeden.'
Peter heeft ook een tv-show over werkloosheid en gezinsleven aangehaald, en een foto door Dorothea Lange van een gezin in de Dust Bowl Depression als invloeden op het lied. - Peter Gabriel kreeg in 1985 een soort zenuwinzinking en hij schreef dit lied om de steun die hij van zijn familie kreeg te belonen. Dit album geeft een glimp van Gabriels gemoedstoestand: het is een mengelmoes van overdreven enthousiaste nummers ('Big Time', Voorhamer ') en depressieve ('Don't Give Up', 'Mercy Street').
- Gabriel zei over de boodschap van dit nummer: 'Het basisidee is dat het omgaan met mislukkingen een van de moeilijkste dingen is die we moeten leren doen.'
- Dit is een duet met Kate Bush. Het begon niet als een duet - Gabriel moest de teksten veranderen zodat ze logisch waren voor een man en een vrouw om ze te zingen. 'De gevoelige behandeling die Kate ons op dat nummer gaf, was verheugend, omdat het niet alleen een lied is over een vrouw die een man steunt in een veeleisende relatie', vertelde Gabriel. Draaien in 1986. 'Het belangrijkste dat hen naar beneden sleept, is de werkloosheid, die momenteel het sociale weefsel van Thatchers Engeland verscheurt.' Hij voegde eraan toe: 'Zonder een klimaat van zelfrespect is het onmogelijk om te functioneren.'
- Er zijn twee video's gemaakt. Een van de promo's toonde Bush en Gabriel in een liefdevolle omhelzing voor de duur van het nummer. Deze versie werd geregisseerd door Kevin Godley en Lol Creme, die veel klassieke video's maakten, waaronder ' Elke ademhaling die je doet ' door de politie. Godley herinnerde zich in Q Magazine Augustus 2008: 'Er was geen seksuele connotatie, alleen wederzijdse steun. Maar het lied is niet sentimenteel of nostalgisch, het is gewoon ongelooflijk ontroerend.'
Gabriels 15-jarige huwelijk stond op dat moment op het spel (de scheiding kwam in 1988), en hij stond erop zijn vrouw te bellen om toestemming te krijgen om Bush te omhelzen. Hij weerspiegelde in een interview met Q : 'Ik dacht dat vijf minuten Kate betasten in het bijzijn van de wereld misschien niet het beste was voor een onbetrouwbaar huwelijk. Op dat moment voelde ik dat ik een zegen nodig had. Hoe dan ook, Jill vond het geweldig.'
De andere video, geregisseerd door Jim Blashfield, bevatte animatie en andere door de computer gegenereerde effecten. - Gabriel gebruikte op dat moment een mix van live en elektronische instrumenten. Op dit nummer gebruikte hij een Yamaha CS-80, Prophet 5 en Fairlight CMI-synthesizer samen met een Linn-drummachine. Live instrumenten waren:
Tony Levin - bas
David Rhodes - gitaar
Manu Katche - drums, percussie
Richard Tee - piano - Paula Cole, vers van het Berklee College of Music en moet haar eerste album nog uitbrengen, kreeg een optreden als back-up voor Gabriel tijdens zijn Secret World Live-tour in 1993, waar ze dit met hem zong als onderdeel van de show. Twee van de Italiaanse shows werden samengevoegd tot een concertfilm en -album dat werd uitgebracht in 1994, het jaar waarin Cole haar eerste album uitbracht, Voorbode . Haar volgende album, This Fire, leverde haar zeven Grammy-nominaties op, waarvan ze er één won: Best New Artist. Gabriel's bassist Tony Levin speelde op dat album.
- Dit werd gebruikt in de Miami Vice aflevering 'Redemption In Blood' (uitgezonden op 11 november 1988), waarin Sonny Crockett zijn geheugen begint terug te krijgen na een ongeluk terwijl hij undercover was als zijn alter ego Sonny Burnett.
Christopher - Burlington, North Carolina - Bush was niet Gabriels eerste keus als duetpartner. Spreken met hoe stiller , gaf de voormalige Genesis-zanger toe dat hij Dolly Parton oorspronkelijk had benaderd om de zang bij te dragen voor het nummer, maar de countrylegende wees zijn aanbod af. 'Er is een interessant verhaal over dit nummer,' zei hij. 'Omdat er een verwijzing naar Amerikaanse rootsmuziek in zat toen ik het voor het eerst schreef, werd gesuggereerd dat Dolly Parton erop zou zingen.'
Hij voegde eraan toe dat hij 'blij' was dat Bush uiteindelijk de zangtaken voor het nummer op zich had genomen. - Gabriel en Parton zijn blijkbaar voorbestemd om niet samen te werken. Hij vertelde Spinner: 'Het grappige is dat we elkaar daarna nog een paar keer hebben ontmoet, en uiteindelijk vroeg ze me om het met haar te zingen in haar tv-show, maar het is ons nooit gelukt.'
- Gabriel nam de tijd om te knutselen Dus , die het grootste deel van 1985 in beslag nam. Zijn co-producer, Daniel Lanois, die net U2's had geproduceerd Het Onvergetelijke Vuur met Brian Eno in een fractie van de tijd, vertelde Geluid aan geluid waar hij aan dacht Dus productietijd. 'Te lang!' hij zei. 'Peter kan een snelle werker zijn, maar hij is een man die graag alle mogelijkheden onderzoekt. Als je met hem samenwerkt, moet je je daarvan bewust zijn en je niet in die gevaarlijke zone laten vallen door zoveel dingen te overwegen dat je uiteindelijk geen goede keuze maakt. Op een gegeven moment moet hij in een richting worden geduwd die de juiste is, anders kunnen de opties en permutaties maar doorgaan en doorgaan. Het hele record, van de eerste dag tot de levering, duurde een jaar met misschien een pauze van twee weken. Maar eerlijk gezegd heb ik het eerste halfjaar besteed aan het maken van schetsen en het ontwikkelen van de composities, dus ik was daar een tijd begeleider van componisten.'
- Dit werd ook gebruikt in deze tv-shows:
Rode Eiken ('Een klein zakelijk voorstel' - 2017)
Cold Case ('De verloren ziel van Herman Lester' - 2004)
Kinderen opgenomen ('Karatekids' - 1989)
En in deze films:
De botten verzamelaar (1999)
Perfect lichaam (1997)
