- Dit is een anti-nucleair oorlogslied van 7 minuten. Het was een van de drie sociale protestnummers die Dylan opnam The Freewheelin' Bob Dylan ; de anderen zijn ' Blazen in de wind ' en 'Meesters van de oorlog'. Dylan zei dat de regen geen letterlijke neerslag was, maar 'een soort einde dat gewoon moet gebeuren'.
- 'A Hard Rain's A-Gonna Fall' is gebaseerd op een oude folkballad met de verschillende titels 'Lord Randall' of 'Lord Ronald', waarin een moeder haar zoon herhaaldelijk ondervraagt (beginnend met 'Waar ben je geweest?'), waardoor hij om te onthullen dat hij vergiftigd is. Het lied eindigt wanneer hij dood op de grond valt.
Amerikaanse folkmuzikanten hebben op een bepaald moment in de geschiedenis 'Lord Randall' geadopteerd. Het nummer evolueerde naar 'Jimmy Randall'. In In de dennen (Pikeville College Press, 1978), rapporteren de auteurs Leonard Roberts en Calvin Buell Agey dat er in de Verenigde Staten 'ongeveer 100' bekende verwijzingen naar het lied zijn.
Hoewel er geen definitieve lijn kan worden getrokken, lijkt het waarschijnlijk dat Dylan een Amerikaanse variant van het nummer tegenkwam dat hij als basis gebruikte voor 'A Hard Rain's A-Gonna Fall'. Tegen die tijd was Dylan diep ondergedompeld in de studie van Amerikaanse volksmuziek.
Dan - Riverside, Illinois - Tien jaar nadat Dylan zijn versie had opgenomen, nam Roxy Music-frontman Bryan Ferry een donkere, claustrofobische cover op als zijn eerste solo-single, die de #10 in het Verenigd Koninkrijk bereikte.
- In de liner notes bij The Freewheelin' Bob Dylan , schreef Dylan: ''Hard Rain' is een wanhopig soort nummer. Elke regel erin is eigenlijk het begin van een heel nummer. Maar toen ik het schreef, dacht ik dat ik niet genoeg tijd zou hebben om al die nummers te schrijven, dus stopte ik alles wat ik kon in deze.'
Derek - Sarnia, Canada - Bob Dylan introduceerde dit nummer ooit door te zeggen dat harde regen betekende dat er iets groots stond te gebeuren.
Kyle - New York, NY - Volgens journalist Bob Spitz schreef Dylan dit nummer op de typemachine van Hugh Romney, beter bekend als Wavy Gravy.
- Patti Smith zong dit nummer op 10 december 2016 als onderdeel van de ceremonies in Stockholm waar Dylan de Nobelprijs voor Literatuur kreeg. Dylan was niet aanwezig bij de ceremonie, maar schreef een toespraak die werd voorgelezen door de Amerikaanse ambassadeur in Zweden. Smith struikelde een paar minuten in haar optreden en moest de muziek stoppen (het nummer is niet gemakkelijk om er doorheen te komen), maar het publiek gaf haar een warm applaus toen ze zich verontschuldigde, en ze ging door.
- Richie Havens was een vaste artiest in de folkscene van Greenwich Village op hetzelfde moment als Dylan en zong dit vaak, ervan uitgaande dat hun wederzijdse kennis Gene Michaels het deuntje schreef. 'Ik had vroeger
discussies daarover met verschillende mensen. Het was verschrikkelijk [dat ik niet wist]', herinnerde Havens zich in een 1994 ONTDEKKINGEN interview. 'Ik herinner me dat ik het zong in Folk City en een man die met tranen in zijn ogen naar me toe kwam lopen en me vertelde dat het zijn favoriete versie van dat nummer was - en toen wegliep. Ik ging naar de kleedkamer in de kelder en [zanger] Dave Van Ronk kwam naar boven. Hij zei tegen mij: 'Weet je wie dat was? Hij heeft dat lied geschreven.' Ik zei: 'Nee, dat deed hij niet! Gene Michaels heeft dat nummer geschreven.' [Van Ronk] zei: 'Nee, dat deed hij niet! Bob Dylan schreef dat nummer, en dat was hem gewoon!' En het verbaasde me dat hij me een compliment had gegeven voor het zingen van een van zijn liedjes. Ik besefte het toen niet eens.'
