We komen nooit meer bij elkaar door Taylor Swift

De eerste radiosingle van Taylor Swift's vierde studioalbum, Netto 'We Are Never Ever Getting Back Together' is geschreven door de zanger met het Zweedse hitduo Shellback en Max Martin. Taylor vertelde fans over de hele wereld in een webchat op 13 augustus 2012 dat het minachtende maar leuke nummer gaat over een van haar vroegere beaus en is wat ze voor de grap noemt 'een echt romantisch nummer... ontroerend en gevoelig... aan mijn lieve ex-vriendje.' Op de vraag over wie het deuntje gaat, antwoordde ze met een glimlach: 'Ik probeer er niet te cryptisch mee om te gaan, maar ik probeer het niet allemaal weg te geven.'

Een beroemdheidskandidaat voor het onderwerp van het lied is de acteur Jake Gyllenhaal, die eind 2010 en begin 2011 met Swift uitging.

De krachtige kiss-off met een ex was geïnspireerd op een incident toen tijdens een sessie in de studio met Max Martin en Johan Shellback een vriend van de ex-vriend van de zanger binnenkwam. Swift vertelde ABC News' nachtlijn : '[Mijn vriend] begint te praten over hoe hij heeft gehoord dat [mijn ex en ik] weer bij elkaar kwamen en dat was niet het geval. Als hij weggaat, zeggen Max en Johan: 'Wat is daar het verhaal achter?' En dus begin ik ze het verhaal te vertellen van 'uit elkaar gaan, weer bij elkaar komen, uit elkaar gaan, weer bij elkaar komen', gewoon, ugh , het ergste.'

'Max zegt: 'Dit is wat we schrijven; we schrijven dit nummer'', vervolgde Swift. 'En ik pakte de gitaar en begon gewoon te zingen 'we zijn nooit'. Het is gewoon zo snel gegaan. Het was zo leuk.'

Als de eerste single van Netto , trok dit nummer de schijnwerpers terug naar de superster met een ingewikkeld gemaakt stuk pop met zeer lichte country-invloeden. Taylor Swift geeft het nummer aantrekkingskracht en het sluit aan bij eerder succesvolle releases van de zangeres door zich te concentreren op de pijnen van een mislukte relatie. Swift's vocale levering is ingetogen, voorafgaande overdreven emotionele bloeit, zodat het beter aansluit bij een tienerpubliek.

Het nummer combineert een lineaire progressie met een zeer diverse samenstelling van structurele elementen, wat een luisterervaring creëert die zowel gemakkelijk is om in te komen als consequent de aandacht trekt. Een bijzonder sterke beloning wordt geboden door het refrein, dat een extreem pakkende melodie en zeer krachtige teksten bevat - meer dan een derde van de speeltijd van het nummer is gewijd aan het refrein. De titel is slim en komt regelmatig voor in het nummer, waardoor we het gemakkelijk kunnen onthouden en tegelijkertijd de aandacht trekken van een toevallige luisteraar. Swift vernieuwt ook wijselijk zeer vertrouwd thematisch gebied door zich te concentreren op een relatie, waardoor ze haar muzikale identiteit verder kan vestigen en tegelijkertijd toegewijde fans kan aanspreken. De strakke songwriting, universele teksten en verhoogde focus op puurdere popstijlen (ter verwaarlozing van haar meer country-achtige neigingen) maakten dit een sterke, aantrekkelijke introductie tot Swift's album.

Volgens Nielsen SoundScan verkocht 'We Are Never' in de eerste week 623.000 stuks. Dit leverde Swift het record op voor de grootste digitale verkoopweek voor een nummer van een vrouw en de op één na grootste verkoopweek in het algemeen achter Flo Rida's ' Rechts rond ,' die debuteerde met 636.000 in februari 2009.
Het nummer was Swift's eerste #1 op de Hot 100. Ze had eerder de #2 plek bereikt met 'You Belong With Me' in 2009 en 'Today Was a Fairytale' in 2010.

Dit ging in première op #13 op de Country Songs-hitlijst, het hoogste debuut van een vrouwelijke artiest in het SoundScan-tijdperk.
Dus wat was de vorige nummer 1 van een countryact voorafgaand aan dit nummer? Er zijn twee mogelijke antwoorden:

1) Carrie Underwood's Amerikaans idool kroningsnummer 'Inside Your Heaven' stond bovenaan de Hot 100 van 2 juli 2005. Underwood's label was echter nog niet begonnen haar te promoten als countryartiest en bereikte slechts #52 op Country Songs.

2) Lonestar's 'Amazed' stond acht weken op #1 op Country Songs in 1999 en twee weken op de top van de Hot 100 in 2000.
Het nummer was Swift's 46e Hot 100-inzending en de eerste nummer 1 - de meeste bezoeken van een artiest voordat het een hit werd. Dionne Warwick had het vorige record door 39 keer op de 100 te verschijnen voordat ze in 1974 haar 40e poging leidde met 'Then Came You', met de Spinners.
De videoclip van het nummer werd geregisseerd door Declan Whitebloom, met wie Swift heeft gewerkt aan de visuals voor zowel 'Mean' als 'Ours'. Het werd opgenomen met een Sony F65 Cinealta-camera en was de eerste muziekpromo die in 4K-resolutie te zien was.
De video is opgenomen in één continue opname zonder bewerkingen en toont Swift in vijf verschillende outfits, waarvoor de zanger een aantal zeer snelle kostuumwisselingen nodig had. 'Alle bescheidenheid moest het raam uit', zei Swift tegen MTV News over haar vijf razendsnelle outfitwissels. 'Al mijn kleren zaten aan elkaar met klittenband en drukknopen, zodat ik drie verschillende outfits op elkaar kon stapelen.'

'De kostuumwisselingen waren erg hectisch', vervolgde ze. '[We deden ze] in realtime; het was gek. Op een gegeven moment had ik een breekpunt. 'Ik kan geen vijf kostuumwissels doen, er is niet genoeg tijd!' maar het is ons uiteindelijk gelukt.'
De band van Swift kreeg pas op het laatste moment te horen dat ze in de video in vage dierenkostuums zouden optreden. 'Plots reden ze in hun kostuumrek, vol met dierenkostuums, en ze waren zo gek', herinnert Swift zich aan MTV News. 'Het was hilarisch. Ze waren zo boos. Het duurde een paar uur, maar ze omarmden het eindelijk. Het werd uiteindelijk absoluut hilarisch; ze zijn echt grappig in die video. Zij waren de eigenaar.'
Swift's ex-liefdesbelang in de video wordt gespeeld door het Canadese model-acteur Noah Mills ( Seks en de stad 2 ). Mills vertelde MTV News dat hij het leuk vond om zijn personage te creëren uit zinnen als: 'En je zou je verstoppen en je gemoedsrust vinden met een indie-plaat die veel cooler is dan de mijne.' Hij zei: 'Je hoort wat de tekst zegt en denkt: 'Oké, als je het over dit album hebt waar je naar luistert, dat is cooler dan het mijne, ik weet dat ik naar een album luister en subliminaal wat berichten stuur. dat ik niet verliefd ben op je muziek', dus dat pik je op en als personage speel je het.'
Swift legde de Netto albumtitel heeft betrekking op de intensiteit van haar emoties tijdens een reeks mislukte relaties die vaak erg openbaar waren. 'Al die emoties,' zei ze, 'van intense liefde, intense frustratie, jaloezie, verwarring, in mijn hoofd zijn al die emoties rood. Er zit niets tussen; er is niets beige aan al die gevoelens.'
Swift bedacht dit break-up anthem om een ex-vriendje 'gek' te maken toen hij het deuntje op de radio hoorde spelen. Hij had haar muziek gekleineerd en Swift wilde het nummer zo aanstekelijk mogelijk maken, zodat hij hem zou gaan irriteren. Ze legde uit dat VS vandaag : '(Het is) een definitief portret van hoe ik me voelde toen ik er eindelijk mee ophield wat mijn ex van me dacht. (Hij) gaf me het gevoel dat ik niet zo goed of relevant was als de hipsterbands waar hij naar luisterde... Dus ik maakte een nummer waarvan ik wist dat het hem helemaal gek zou maken als hij het op de radio hoorde. Niet alleen zou het hopelijk veel gespeeld worden, zodat hij het zou moeten horen, maar het is het tegenovergestelde van het soort muziek dat hij probeerde te maken me minderwaardig te laten voelen.'
De titel van dit nummer is een beetje omslachtig en Swift zei dat er 'veel discussies' waren over hoe het te noemen. Ze gaf vanaf het begin de voorkeur aan 'We Are Never Ever Getting Back Together', veelzeggend: Esquire : 'Het is heel definitief, het is heel agressief en het is niet subtiel.'
Swift biedt haar hipster-ex een sarcastisch ontslag aan als ze zingt: 'Hide away and find your peace of mind. Met een indie-plaat is dat veel cooler dan de mijne.' Zij zei de bewaker : 'Dat was de belangrijkste regel van het nummer. Het was een relatie waarin ik me erg bekritiseerd en onvoldoende voelde. Hij zou naar deze muziek luisteren waar nog niemand van had gehoord... maar zodra iemand anders deze bands leuk vond, liet hij ze vallen. Ik vond dat een vreemde manier om een muziekliefhebber te zijn. En ik kon niet begrijpen waarom hij nooit iets aardigs zou zeggen over de liedjes die ik schreef of de muziek die ik maakte.'
Taylor vertelde Digital Spy dat ze het nummer schreef met Shellback en Max Martin, 'in 25 minuten'.
Het nummer stond negen opeenvolgende weken op #1 op Billboard Country Singles, het meest door een vrouwelijke soloartiest in de geschiedenis van de hitlijst. Het record was eerder in handen van Connie Smith's 'Once A Day', dat in 1964 acht weken op toppositie stond. Swift's run was de langste voor elke artiest sinds David Houston negen weken bleef met 'Almost Persuaded' in 1966. die meer dan negen weken op de toppositie op de landenkaart hebben doorgebracht, was Buck Owens, die in 1963-64 16 weken aan de leiding stond met 'Love's Gonna Live Here'.
De belangrijkste reden waarom Taylor hiervoor koos: Netto 's eerste single was het aanstekelijke deuntje. Het kiezen van dat nummer 'sprong me eruit', vertelde ze aan Radio.com. 'Ik speelde het voor mijn vrienden en familie, en een paar dagen later kwamen ze het woord voor woord zingen. Ze kregen het niet uit hun hoofd.'
Swift opende de Grammy Awards in 2013 met een uitvoering van dit nummer en veranderde de woorden in haar vocale intermezzo om te zeggen dat ze 'druk bezig is met het openen van de Grammy Awards'. Ze was gekleed als een sexy leider en begeleid door een circusvoorstelling. Toen ze eenmaal in het publiek zat, werd Taylor de go-to cutaway, omdat ze tijdens de show gretig meezong met andere uitvoeringen.
Swift vertelde Amerikaanse zij dat ze over haar persoonlijke relaties schrijft om zich beter te voelen. 'Voor mij is het gewoon liedjes schrijven zoals ik altijd heb gedaan', zei ze. 'Ik ben het die op mijn bed zit en pijn voelt die ik niet begreep, een lied aan het schrijven en het beter begrijpen. Als mensen de tekst willen ontleden, is dat hun goed recht, maar het komt allemaal van exact dezelfde plek als waar ik begon. Het is gewoon iets wat ik doe om me beter te voelen.'
Dit nummer verdiende een vermelding in de 2014-editie van de Guinness Book of Records . Het pakte de titel voor de snelst verkopende digitale single nadat het slechts 50 minuten na de release de nummer 1 plek op iTunes bereikte. Het record werd gebroken door Ariana Grande's 'Problem', dat in slechts 37 minuten na de release op 28 april 2014 de nummer 1 bereikte.

Taylor werd ook genoemd in de editie van 2014 van het boek als de eerste vrouwelijke soloartiest met twee miljoen verkochte weken op de Amerikaanse albumlijst sinds de opnames in 1991 begonnen.