- Van het laatste album van de band met Peter Cetera, viert dit nummer iemand die eindelijk de persoon heeft gevonden die hem inspireert.
- David Foster, die een van de grootste hitmakers van de jaren '80 en '90 werd, schreef dit nummer met Peter Cetera en produceerde ook het album. In samenwerking met Foster heeft de band enkele aanpassingen aan hun geluid gemaakt om meer hits te behalen. Drie leden van de band waren voornamelijk blazers, en ze hadden weinig te doen met de meeste Foster/Cetera-nummers.
Het voordeel was echter enorm, want de band vond een nieuw publiek en kon nog drie decennia onverminderd doorgaan.
Bill Champlin, die in 1981 bij de band kwam, vertelde Songfacts hoe de blazerssectie over deze nieuwe richting dacht: 'Ze waren er niet blij mee omdat veel van deze deuntjes gewoon niet om blazers vroegen. Ze waren er dus erg ongelukkig mee, omdat ze zichzelf altijd als de ster van Chicago zagen. En op een gegeven moment, toen ze voor het eerst uitkwamen, waren ze dat waarschijnlijk ook. Maar plotseling luisterden de luisteraars en de fans van Chicago allemaal naar de zangers en het gitaarspel.' - Cetera nam in 1996 een bijgewerkte versie op met de groep Az Yet. David Foster nam een carrouselachtige versie op op zijn 1991 opnames album. Cetera en AZ Yet maakten ook een nieuwe versie van 'Hard to Say I'm Sorry', hun eerste grote hit met David Foster.
Sara - Silver Spring, MD, voor boven de 3 - Cetera en Foster schreven dit nummer voor Kenny Rogers. Toen Rogers het niet opnam, herschreven ze het een beetje en namen het op voor Chicago.
- Leslie Libman, die ook aan de clip voor 'Hard Habit To Break' werkte, regisseerde de video. Het laat de bandleden in sommige scènes serieus hun instrumenten bespelen, terwijl een verhaallijn zich afspeelt tussen een stel dat veel lijkt op Madonna en Billy Idol. Libman zou later aan verschillende tv-projecten werken en afleveringen van Moord: leven op straat , De draad en De oversteek van Gideon .
- David Foster haalde studiomuzikant Carlos Vega binnen om op dit nummer te drummen, tot ongenoegen van de drummer van de band, Danny Seraphine. Foster gebruikte ook een andere drummer op 'Stay The Night'.
