- Als we aan Batman-muziek denken, denken we misschien aan Danny Elfman's crashende, bloeiende thema voor de originele Michael Keaton-filmserie (begonnen in 1989), of misschien aan Prince (ook bekend als de artiest die voorheen bekend stond als de artiest die voorheen bekend stond als Prince) en zijn 'Baddans.' Maar dit is de originele tv-serie Batman thema - de show met Adam West en Burt Ward als de titulaire Batman en zijn sidekick Robin. Tot nu toe is het nog steeds de enige live actie reguliere series om op televisie te komen, hoewel de geanimeerde versies talrijk zijn.
Het grootste deel van het nummer zelf, dat meestal in instrumentale vorm wordt gepresenteerd, is een eenvoudige bluesreeks van 12 maten die in een cyclus wordt herhaald, met slechts drie akkoorden, met van tijd tot tijd zeer kleine veranderingen in toonsoort. Als je de versie met de tekst niet hebt gevonden, mis je niet veel; het is gewoon het woord 'Batman!' keer op keer gezongen, bijna als een gezang.
De zang van de uitzendingsversie van het thema ging zo goed samen met de instrumenten die Adam West eigenlijk in zijn boek vermeldde Terug naar de Batcave dat het een illusie was die met instrumenten werd gecreëerd. Hefti corrigeert dit zelf in een interview voor het boek De grootste hits van tv : het is een achtstemmig refrein samen met basgitaar, percussie en koperblazers. - Moderne fanaat Donkere Ridder fans zullen dit niet leuk vinden, maar het is de waarheid, dus we zeggen het toch: als we naar de moderne films en media kijken, is het nogal een schok om de franchise te vergelijken met zijn roots. Het origineel Batman Tv-series werden gedaan als opzettelijk campy, goofy fun. Het werd onder meer geïnspireerd door de (helaas vergeten) tv-serie De man van U.N.C.L.E. en serie-filmseries uit de jaren 40. In feite vertoonde de Playboy Club in Chicago de series uit de jaren 40 toen ABC-netwerkdirecteur Yale Udoff het publiek zag wegvagen in de geest - de goeden toejuichend en de slechteriken uitjouwend/sissend - en dat gaf hem het idee dat de Tv-series moeten op dezelfde manier worden benaderd. Het was ook diep geworteld in de cultuur van het einde van de jaren vijftig en het begin van de jaren zestig, dus er zijn veel pop-art, postmodernistische attitudes vermengd, en dit wordt weerspiegeld in het thema van Hefti. Ook bevatte de serie veel parodie-humor; Gotham had een 'Short Island' en 'Phony Island' om te passen bij Long Island en Coney Island in New York, en het militaire hoofdkwartier van de VS wordt de 'Hexagon'. Wat we zeggen is, dit thema komt overeen met de originele Batman toen Batman was plezier , in plaats van de moderne Batman die compact, somber, Nietzscheaans, grimmig, sadomasochistisch is en zichzelf duizend keer serieuzer neemt dan de paus tijdens de mis. Moderne generaties zullen ons ook niet geloven als we hen vertellen dat de meeste toneelstukken die Shakespeare schreef oorspronkelijk ook als komedies. Terwijl de Heath Ledger-fans zich voorbereiden om paardenhoofden in ons bed achter te laten, zullen we iedereen eraan herinneren dat gevoel voor humor een teken van intelligentie is, en vertrekken zonder verder commentaar.
- Neal Hefti was een trompettist/dirigent die het thema voor de show schreef en opnam. Het thema werd later gedekt door The Marketts, die in 1963 een hit scoorden met hun kijk op de schemerzone thema lied. Hun versie van de Batman thema hit #17 in de VS. Andere artiesten die het thema opnemen zijn onder meer The Ventures en The Standells.
- Check 'Taxman' van The Beatles. George Harrison baseerde de muziek voor dat nummer op de Batman thema. Hij was een grote fan van de show.
- Verschillende nummers sprongen op de Batman-trein in 1966. Dit waren allemaal kleine hits dat jaar:
'Batman' - Jan & Dean
'Batman en zijn grootmoeder' - Dickie Goodman
'Batman en Robin' - De schijnwerpers
'Batman aan de redding' - LaVern Baker
