- Elton schreef de muziek bij dit nummer als een hommage aan glam rock, een stijl die wordt gekenmerkt door buitensporige kostuums die in het begin van de jaren '70 populair was, vooral in het Verenigd Koninkrijk. Artiesten als David Bowie en Gary Glitter kwamen in actie, maar voor Elton was het een verlengstuk van zijn persoonlijkheid - hij was echt homo en droeg graag vrouwelijke kleding op het podium. Hij werd bekend door zijn wilde verschijning en verzameling opzichtige zonnebrillen.
- 'Bennie' is een vrouwelijk personage dat door Elton wordt beschreven als een 'sci-fi rockgodin'. Bernie Taupin, die de teksten schreef, vertelde... Esquire , ''Bennie And The Jets' was bijna Orwelliaans - het moest futuristisch zijn. Ze zouden een prototypische vrouwelijke rock 'n' roll band uit science fiction zijn. Automaten.'
- Het was Eltons idee om de zang te stotteren: 'B-B-B-Bennie...' Bernie Taupin vond dit heel goed passen bij het futuristische, robotachtige thema van zijn teksten. Zei Taupin: 'Dat is een kleine eigenaardigheid van het nummer waar ik helaas niets mee te maken heb. Dat en dat heerlijke grote akkoord in het begin. Ik denk dat die twee dingen dat nummer waarschijnlijk zo populair hebben gemaakt. Met geen van beide had ik iets te maken.'
- Stripboeken, films en de Duitse fotograaf Helmut Newton waren enkele van de invloeden die Bernie Taupin in de pot gooide bij het schrijven van de tekst van dit nummer. Zei Taupin: 'Ik had altijd het gekke sciencefiction-idee gehad over een futuristische rock-'n-roll-band van androïden met een androgyne soort Helmut Newton-achtige schoonheid, die met weinig veel effect werd afgebeeld op de albumhoes van Yellow Brick Road. Ik weet niet zeker of het in een droom bij me opkwam of dat het op een of andere manier het onderbewuste was van het effect van het kijken naar Kubrick on drugs. Hoe dan ook, het was absoluut iets dat volledig was gevormd als een concept, en iets dat had kunnen veranderen in een willekeurig aantal populistische items. Het kunnen stripboeken of films zijn geweest. Sterker nog, ik kan niet anders dan geloven dat die Robert Palmer-video met alle identieke modellen op de een of andere manier een beetje lippendienst heeft bewezen aan The Jets.'
Dit was ook een hit in de Amerikaanse R&B-hitlijsten, destijds bekend als de 'Black'-hitlijsten. Elton was hier vooral trots op, omdat hij werd beïnvloed door veel zwarte muzikanten. - Elton had niet gedacht dat dit een hit zou worden. Hij was geschokt toen het naar #1 in Amerika ging. John beweert dat hij zelden weet welke van zijn nummers hits zullen worden.
- De falsetstem is Elton die probeert te klinken als Frankie Valli. Hij was een fan van Frankie Valli And The Four Seasons toen hij opgroeide, en ging naar minstens één van hun concerten toen hij jong was.
- Elton's producer Gus Dudgeon wilde een live-gevoel bij deze opname, dus mengde hij het lawaai van het publiek van een show die Elton in 1972 speelde in de Royal Festival Hall. Hij nam ook een reeks fluitjes op van een live concert in Vancouver B.C., en voegde handgeklap en verschillende kreten toe.
Graham - White Rock, BC - Elton probeerde de opname op te nemen Vaarwel Yellow Brick Road album in Jamaica, aangezien The Rolling Stones net hun Geitenkopsoep album in een studio daar en moedigde hem aan om het te proberen. In plaats van het ontspannende tropische paradijs dat ze verwachtten, kwamen Elton en zijn bemanning vijandige lokale bewoners en defecte apparatuur tegen. Ze hebben het album uiteindelijk opgenomen in de studio in Frankrijk (The Chateau) waar ze hun twee vorige albums hebben opgenomen.
- Bernie Taupin zegt dat toen hij de Robert Palmer-video voor 'Addicted To Love' zag, deze uitbeeldde toen hij zich voorstelde dat Bennie And The Jets eruitzag als: een keurige frontman ondersteund door robotmodellen.
- Dit werd niet als single uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk, waar het werd uitgebracht als de B-kant van 'Caars In The Wind'. In de VS werd 'Candle In The Wind' niet als single uitgebracht omdat MCA Records dit beter vond. Elton protesteerde, maar kwam langs toen zwarte radiostations het begonnen te spelen en het werd een hit.
- Elton deed dit op Soul Train , en werd de eerste blanke superster die in de show verscheen (hij was de derde blanke artiest in het algemeen, na Dennis Coffey en Gino Vannelli). Zijn aflevering werd uitgezonden op 17 mei 1975 en versloeg David Bowie met zes maanden. Elton vroeg om in de show te verschijnen, omdat hij een grote fan was. Hij legde op het programma uit dat hij en zijn band er vaak naar keken terwijl ze op tournee waren.
- Dit was te zien in de film Mijn meisje 2 . Het wordt gespeeld wanneer Vada en Nick Los Angeles verkennen.
Melissa - Newcastle, Australië - Op Elton John's 'Red Piano'-tour (2007-2009) zou hij met dit nummer openen. Hij had oude casinoborden in neonlicht waarop ELTON stond. Tijdens de opening da da dada da notes, gingen de lichten bij elke noot aan.
Breanna - Henderson, NV - Elton speelde dit nummer toen hij verscheen op De muppetshow in 1977, met een groep Muppets die samen met hem aan de piano zong. De bizarre kostuums van Elton waren een lopende grap tijdens de aflevering, en op een gegeven moment werd Sam The Eagle gedwongen zich als Elton te kleden.
- In 1999 herwerkte Mary J. Blige dit tot een nummer genaamd 'Deep Inside'. Elton speelde piano op de baan.
- Miguel behandelde dit als onderdeel van de 40e editie uitgebreide heruitgave van Vaarwel Yellow Brick Road in 2014, met Wale bijdragende zang. Elton John liet Peter Asher de negen covers produceren, waaronder ook Ed Sheeran's versie van 'Caars In The Wind' en Fall Out Boy's 'Saturday Night's Alright (For Fighting)'. Asher, die de meest succesvolle albums van James Taylor en Linda Ronstadt produceerde, stelde de track samen op basis van het geluid van Miguel's album Caleidoscoop droom . Miguel in de studio krijgen om het op te nemen bleek echter een uitdaging.
In een Songfacts-interview met Asher legt hij uit: 'Er was een periode dat ik nauwelijks contact had met Miguel. Uiteindelijk ontmoette ik hem backstage bij een concert van Alicia Keys dat hij opende, en ik zei: 'Heb je ooit de kans gehad om naar de demo te luisteren die ik je heb gestuurd?' Hij zei: 'Nee, het spijt me, ik weet niet wat ermee is gebeurd.'
Dus zaten we backstage en luisterden er voor het eerst naar. Hij stopte zijn in-ear monitors in mijn laptop en ik speelde het voor hem af en hij zei: 'I love it. Dat is geweldig. Ga je gang.' En hij regelde net tijd om naar de studio te komen en het te zingen.
En toen deed hij wat suggesties en veranderde wat dingen en voegde een aantal briljante achtergronddelen toe, enzovoort. Dus het werd uiteindelijk een combinatie van de ideeën waarmee ik was begonnen, met een aantal ideeën die hij er bovenop had.' - In Het kantoor aflevering 'The Return' (2007), zingt Andy dit voor Jim als 'Andy And The Tuna'.
