- Emmylou Harris schreef dit nummer samen met Bill Danoff na de dood van Gram Parsons. Het lied is beroemd geworden om zijn hartverscheurende refrein:
Ik zou mijn ziel wiegen in de boezem van Abraham
Ik zou mijn leven in zijn reddende genade houden
Ik zou helemaal van Boulder naar Birmingham lopen
Als ik dacht dat ik kon zien, kon ik je gezicht zien
Het lied gaat specifiek over Parsons, maar het lied werd een bron van troost voor veel mensen die zich konden vinden in het sentiment van het verliezen van een naaste. - In het begin van haar carrière toerde Harris met Gram Parsons en zong op zijn album uit 1973 huisarts . Parsons, die een Country-Rock vernieuwer was, begeleidde Harris in een tijd dat ze het moeilijk had in het bedrijf - haar eerste album ging nergens heen en ze speelde bars in de omgeving van Washington DC voordat ze samenwerkte met Parsons. Ze werden goede vrienden en toonden ongelooflijke chemie op hun opnames en optredens.
Later in 1973 werkten ze samen aan een album toen Parsons stierf aan een overdosis drugs. Het album, Pijnlijke engel , werd postuum uitgebracht in 1974. Harris was er kapot van door de dood van Parson en drukte dat verdriet uit in dit nummer. Ze zei dat het leren van de dood van Parsons 'alsof je van een berg viel'. - Harris schreef ongeveer de helft van de nummers op haar debuutalbum uit 1969, maar dit was de enige die ze had geschreven voor haar tweede album, Stukken van de lucht . Ze schreef de tekst van het lied en Bill Danoff componeerde de muziek.
Danoff en zijn vrouw Taffy Nivert waren goed bekend in de DC-muziekscene; ze hadden meegeschreven aan de John Denver-hits 'Take Me Home Country Roads' en 'Friends With You'. Het jaar na de release van Harris Stukken van de lucht , Danoff had een enorme hit met zijn groep de Starland Vocal Band in ' Afternoon Delight ', die is vernoemd naar het aperitiefmenu in een DC-restaurant/bar genaamd Clyde's Of Georgetown. Harris had daar een regelmatig optreden in de vroege jaren '70. - Nadat Gram Parsons stierf, stalen twee van zijn vrienden zijn lichaam en staken het in brand in de Mohave-woestijn, waarvan ze beweerden dat het Parsons' richtlijn was. De regel in dit nummer 'I was in the wildernis and the canyon was on fire' wordt vaak geïnterpreteerd als zijnde over deze verbranding, maar het was eigenlijk een verwijzing naar de bosbranden van 1974 in de Coldwater Canyon-sectie van Los Angeles, waar Harris het album opgenomen.
- Brian Ahern, die eerder met Anne Murray had gewerkt, produceerde de Stukken van de lucht album. Dit nummer is een goed voorbeeld van zijn productiestrategie, waarbij de nadruk lag op de stem. Er is geen achtergrondzang en de verschillende instrumenten - waaronder akoestische en pedal steel gitaar - worden zorgvuldig gemixt om de zang te accentueren.
Ahern bleef aan als producer van Harris en de twee vormden een romantische relatie. Ze trouwden in 1977 in dezelfde maand dat Harris' derde door Ahern geproduceerde album, Luxury Liner, werd uitgebracht. Ze scheidden in 1984. - The Hollies namen dit op voor hun album uit 1976 Schrijven op .
- Een cover van de Alternative Rock band The Fray verschijnt als bonustrack op de iTunes deluxe versie van hun derde album Littekens en verhalen . Ze haalden Harris over om op hun versie te verschijnen, maar kregen bijna ruzie met de Nashville-legende toen ze met haar aan het nummer werkten. 'We ontmoetten en gingen zitten met Emmylou', herinnerde zanger Isaac Slade zich aan Jam! Muziek. 'Ze liet ons de kneepjes van het vak zien. Ze schold me een beetje uit en zette me op mijn plaats omdat ik een kleine rockster kreeg en Emmylou advies gaf, iets wat je niet doet. Je luistert en praat niet. En we hebben het gewoon in één middag gedaan.'
