- In een interview in 2002 met National Public Radio (NPR), legde Michelle Phillips uit hoe dit nummer tot stand kwam. Het was 1963 en ze was pas getrouwd met John Phillips. Ze woonden in New York City, dat een bijzonder koude winter doormaakte, althans voor Michelle's maatstaven, aangezien ze uit het zonnige Californië kwam. John liep 's avonds door het appartement om deuntjes te spelen, en op een ochtend bracht hij het eerste couplet van het lied naar Michelle. Het was een lied over het verlangen om ergens anders te zijn, en het was geïnspireerd door Michelle's heimwee.
Michelle genoot van het bezoeken van kerken, en een paar dagen eerder bezochten zij en John St. Patrick's Cathedral, wat de inspiratie vormde voor het tweede couplet ('Gestopt in een kerk...'). John had een hekel aan het vers, omdat hij werd weggestuurd naar kerken door onaangename herinneringen aan de parochiale school, maar hij kon niets beters bedenken, dus liet hij het erin. - Dit is een zeldzaam popnummer dat een fluitsolo bevat. Nog verrassender is dat het een altfluit is, die groter is dan een gewone fluit en in een lager register speelt. Een jazzspeler genaamd Bud Shank werd naar de sessie gebracht om het te spelen. Shank, die ook saxofoon speelde, had in 1966 een kleine hit met zijn versie van The Beatles 'Michelle'. Hij stierf in 2009 op 82-jarige leeftijd.
Doug Thompson vertelt dit verhaal: Denny Doherty vertelde me eens dat toen ze dat nummer aan het opnemen waren, ze een solo wilden, maar niet de gebruikelijke gitaarsolo. John Phillips liep de gang in van de Hollywood-opnamestudio waar ze waren en Bud Shank was ook in die gang. John greep hem en bracht hem de studio in. Shank luisterde naar het gat dat hij moest vullen en spijkerde het bij de eerste take. - Toen de groep in 1965 net begon, hielp hun vriend Barry McGuire hen aan een contract bij zijn platenlabel, Dunhill Records. McGuire nam de eerste versie van het nummer op met The Mamas & the Papas als zijn begeleidingsband en een mondharmonica-solo in plaats van een fluit. Het zou worden gebruikt als de opvolger van zijn hit 'Eve Of Destruction'. The Mamas & The Papas besloten toen om het zelf op te nemen, met Denny Doherty (de andere Papa) als leadzanger en enkele akkoordwijzigingen die hij bedacht na overleg met de sessiegitarist, P.F. Sloan, die hem liet luisteren naar 'Walk - Don't Run' van The Ventures. De resultaten waren indrukwekkend, en Dunhill Records stemde ermee in om het als hun eerste single te gebruiken, maar wachtte op McGuire's versie zodat er geen concurrentie zou zijn van een gevestigde artiest.
De eerste single van de groep was 'Go Where You Wanna Go', die nergens heen ging en werd getrokken om zich te concentreren op 'California Dreamin', waardoor The 5th Dimension een paar maanden later hun eerste hit kon scoren met dat nummer. . Toen 'California Dreamin' aansloeg, wilden luisteraars meer horen van The Mamas & the Papas, dus begonnen radiostations 'Monday, Monday' van het album af te spelen. Toen dat nummer als single werd uitgebracht, schoot het al snel naar #1 in Amerika.
De groep had een reeks hits tot 1968, toen ze uit elkaar gingen. Ze kwamen af en toe samen tot 1974, toen Mama Cass Elliot stierf aan een zware hartaanval vanwege haar slechte gezondheid en eetgewoonten. - The Mamas & The Papas namen dit nummer op in Los Angeles bij United Western Recorders, in dezelfde studio waar The Beach Boys hun Dierengeluiden album. Muzikanten op de sessie, die plaatsvond op 4 november 1965, waren enkele van de grote sessiespelers van die tijd: Hal Blaine (drums), Larry Knechtel (keyboards), Joe Osborn (bas) en P.F. Sloan (gitaar). John Phillips speelde ook gitaar op de track - dat is hij op 12-snarige tijdens de intro. De ingenieur op de baan was Bones Howe.
Deze sessie was de eerste waar Blaine, Knechtel en Osborn allemaal samen op speelden. - In ons interview met P.F. Sloan, hij had het over het opnemen van dit nummer: 'The 'California Dreamin''-sessie was magisch. John [Phillips] was erg nerveus. Niemand hield echt van het nummer, en om eerlijk te zijn, 'California Dreamin'' bestond misschien uit drie of vier akkoorden. Ik heb de 'Walk - Don't Run' Ventures gitaarriffs toegevoegd voor die 'da da da da da da.' Dat was allemaal creatief werk in de studio toen ik ze op de microfoon hoorde zingen. Ik had ze met Barry McGuire opgenomen op zijn tweede album, dus ik wist hoe goed ze waren.'
- The Carpenters namen hiervan een versie op die Richard Carpenter uitbracht op zijn album uit 2001 Naarmate de tijd verstrijkt . In de liner notes legt hij uit: 'Nog een demo uit Joe's [Joe Osborn] studio, circa 1967. Deze staat echter op de ene 4-track die Joe me gaf. Hoewel het belangrijkste ingrediënt op de band, de lead, op zijn eigen nummer staat, werden de bas, piano, drums en snaarmachine allemaal naar een ander nummer gestuiterd, waardoor er twee open bleven... Karen, op 17-jarige leeftijd, is een wonder. Ik hou vooral van de manier waarop ze een octaaf springt, van borststem naar hoofdstem op de letter (en noot) 'A' in de opening.'
Patrick - Wahiawa, HI - De Beach Boys brachten in 1986 een cover van dit nummer uit, die zijn weg vond naar de tekst van het Dead Milkmen-nummer 'Punk Rock Girl': 'iemand speelde een Beach Boys-nummer op de jukebox, het was California Dreamin'.'
De cover van Beach Boys was destijds populair en daarom kregen ze de eer, hoewel veel luisteraars dachten dat de Milkmen hun vocale groepen door elkaar hadden gehaald. - De hoes van The Beach Boys maakte #57 US. Roger McGuinn van The Byrds speelde 12-snarige gitaar op de track, en verscheen ook in de video samen met elk levend lid van The Beach Boys en de 'California Dreamin'' songwriters, John en Michelle Phillips. Dit maakte de groep twee jaar later klaar voor een grote comeback met hun nummer 1 hit 'Kokomo'.
- Michelle Phillips vertelde Spinner in een interview in 2012 dat John het tweede couplet niet leuk vond: 'Ik stopte in een kerk, ik kwam onderweg langs.' Ze legde uit: 'Arme John was naar de katholieke militaire school gestuurd toen hij nog maar zeven jaar oud was, dus hij hield niet van de religiositeit ervan.' Hij vertelde haar dat hij 'religie en kerken' niet wilde, dus zei ze dat ze het zouden herschrijven. Maar toen de anderen het tweede couplet hoorden, wilden ze het houden. 'Blij dat we dat deden!', zei ze.
- Een van de meer verkeerd begrepen teksten komt in het tweede couplet van dit nummer, omdat 'Je weet dat de prediker van de kou houdt' vaak wordt aangezien als 'de prediker steekt de kolen aan'.
- In hun nummer 'Creeque Alley' uit 1967 gaven The Mamas & The Papas een geschiedenis van de band en legden ze uit wat er gebeurde toen ze naar Californië kwamen.
- Bobby Womack raakte #43 US met zijn cover uit 1968, die te zien was in de film uit 2009 Aquarium .
In 1979, een film genaamd Californië Dreaming werd uitgebracht, met een cover van dit nummer door de groep America. Deze versie maakte # 56 US.
Andere populaire covers werden opgenomen door George Benson en Guster. - De Australische singer-songwriter Sia nam een angstaanjagende, langzaam brandende cover op voor de rampenfilm uit 2015 met in de hoofdrol Dwayne 'The Rock' Johnson. San Andreas . We vragen ons af of Mama Cass' kleine solohit 'California Earthquake' uit 1968 in aanmerking kwam voor de soundtrack?
- In de film uit 1994 Forrest Gump , dit speelt als Forrest, gestationeerd in het regenachtige Vietnam, een brief schrijft aan zijn hippie-vriendin.
