- Dit bestendigde het beeld van de Stones als angstaanjagende slechteriken, in tegenstelling tot de strakke Beatles. Het was geweldige marketing voor de band, die wat pers kreeg door interesse in het occulte te impliceren.
- De teksten zijn geïnspireerd door De meester en Margarita , een boek van Michail Boelgakov. De Britse zangeres Marianne Faithfull was destijds de vriendin van Mick Jagger en zij gaf hem het boek. Faithfull kwam uit een hogere klasse en stelde Jagger veel nieuwe ideeën bloot. In het boek is de duivel een verfijnde socialite, een 'man van rijkdom en smaak'.
- Jagger beweert dat dit over de donkere kant van de mens gaat, niet over een viering van het satanisme.
- Een documentaire van de Franse filmmaker Jean-Luc Godard genaamd Een plus een legde de opname van dit nummer vast, die over vijf dagen plaatsvond: 5, 6, 8 - 10 juni 1968. Op een gegeven moment begon een lamp voor de documentaire een brand te veroorzaken in de studio. De banden zijn bewaard, maar veel van de apparatuur van de Stones is vernietigd.
Rich - Midland Park, New Jersey - De originele titel was 'The Devil Is My Name'. Jagger zei: 'Songs kunnen metamorfoseren, en 'Sympathy For The Devil' is een van die nummers die begon als één ding, ik schreef het op een bepaalde manier en toen begonnen we het ritme te veranderen. En toen werd het helemaal anders. En toen werd het heel spannend. Het begon als een volksliedje en werd toen een samba. Een goed nummer kan alles worden. Het heeft veel historische referenties en veel poëzie.'
- Keith Richards zei in 2002: ''Sympathy' is best een opbeurend nummer. Het is gewoon een kwestie van de duivel in de ogen kijken. Hij is er de hele tijd. Ik heb heel nauw contact gehad met Lucifer - ik heb hem verschillende keren ontmoet. Kwaad - mensen hebben de neiging om het te begraven en te hopen dat het zichzelf opruimt en niet zijn lelijke kop opsteekt. 'Sympathy For The Devil' is nu net zo toepasselijk, met 9/11. Daar is hij weer, groots. Toen dat lied werd geschreven, was het een tijd van beroering. Het was de eerste soort internationale chaos sinds de Tweede Wereldoorlog. En verwarring is niet de bondgenoot van vrede en liefde. Je wilt denken dat de wereld perfect is. Daar wordt iedereen in meegezogen. En zoals Amerika tot zijn ontsteltenis heeft ontdekt, kun je je niet verbergen. Je kunt net zo goed accepteren dat het kwaad er is en er op elke mogelijke manier mee omgaan. Sympathy for the Devil is een lied dat zegt: vergeet hem niet. Als je hem ermee confronteert, heeft hij geen baan.'
Bertrand - Parijs, Frankrijk, voor boven de 2 - Het nummer kreeg een donkerdere betekenis toen The Stones het speelden op hun Altamont Speedway-concert op 6 december 1969, voordat een fan dodelijk werd neergestoken door Hells Angels-bendeleden die waren ingehuurd voor beveiliging. Terwijl ze het speelden, werd het publiek onhandelbaarder; een paar nummers later, tijdens 'Under My Thumb', vond de steekpartij plaats. [Dit is allemaal gedocumenteerd in de film Geef me onderdak ]. De Stones hielden 'Sympathy' in hun setlist en speelden het gedurende 1970.
- Enkele van de historische gebeurtenissen die in dit lied worden genoemd, zijn de kruisiging van Christus, de Russische Revolutie, de Tweede Wereldoorlog en de moorden op Kennedy. Robert Kennedy werd vermoord op 5 juni 1968, nadat Mick Jagger het nummer begon te schrijven. Zijn oorspronkelijke tekst was 'wie heeft Kennedy vermoord?' verwijzend naar de moord op John F. Kennedy in 1963, maar hij veranderde het in 'wie heeft de Kennedy's vermoord?'
- Andere historische gebeurtenissen waarnaar in het lied wordt verwezen, zijn de Honderdjarige Oorlog ('tien decennia gevochten') en de nazi-blitzkrieg ('de blitzkrieg woedde en de lichamen stonken').
- De 'whoo-whoo'-achtergrondzang werd toegevoegd toen Keith Richards' vriendin, Anita Pallenberg, het deed tijdens een take en de Stones het leuk vonden hoe het klonk. Pallenberg zong het op de plaat samen met Richards, Brian Jones, Bill Wyman, Marianne Faithfull en Jimmy Miller.
Rich - Midland Park, New Jersey - Stones-producer Jimmy Miller zei: 'Anita (Pallenberg) was de belichaming van wat er op dat moment gebeurde. Ze was erg Chelsea. Ze zou met het elite filmpubliek aankomen. Toen ik tijdens 'Sympathy For The Devil' whoo, whoo in de controlekamer begon, en zij ook, liet ik de engineer een microfoon instellen zodat ze de studio in konden gaan en whoo, whoo.'
Bertrand - Parijs, Frankrijk - Op hun 1989 Stalen wielen tour deden The Stones dit met Jagger die hoog boven het podium naast een vuur stond. Mick droeg een veiligheidsgordel voor het geval hij zou vallen.
- The Stones deden dit op Rock-'n-rollcircus , een Britse tv-special The Stones opgenomen in 1968 maar nooit uitgezonden. Het werd in 1995 op video uitgebracht. Tijdens de voorstelling verwijdert Jagger zijn shirt om duivelse tatoeages op zijn borst en armen te onthullen.
- Guns N' Roses dekte dit in 1994 voor de verhuizing Interview met de vampier (het nummer verschijnt aan het einde van de film, met in de hoofdrollen Tom Cruise, Brad Pitt en een jonge Kirsten Dunst). Hun versie bereikte #9 in Engeland en markeerde het eerste optreden van hun nieuwe gitarist Paul Huge (rijmt op 'boogie' - hij ging later door 'Tobias'), die Gilby Clarke verving. Axl Rose bracht Huge binnen en het veroorzaakte aanzienlijke conflicten in de band, die in de daaropvolgende jaren uiteenviel. Op een gegeven moment noemde Matt Sorum Huge 'de Yoko Ono van GNR'.
In ons interview met Gilby Clarke uit 2013 herinnert hij zich deze opname als een signaal dat de band voorbij was. 'Ik wist dat dat het einde was, want niemand heeft me erover verteld', zei hij. 'Officieel zat ik toen in de band, en dat nummer deden ze zonder mij. Dat was een van de laatste druppeltjes voor mij, want niemand had iets tegen me gezegd en ze namen een nummer op van een van mijn favoriete bands. Het was vrij duidelijk dat ik een grote Stones-fan ben, en ze hebben het nummer zonder mij opgenomen. Dus ik wist dat dat het was.'
Het nummer was uiteindelijk het laatste dat Axl Rose, Slash en Duff McKagan samen opnamen. 'Als je je ooit hebt afgevraagd hoe het geluid van een uit elkaar vallende band klinkt, luister dan naar Guns N' Roses' cover van 'Sympathy for the Devil',' schreef Slash in zijn memoires. - De beat is gebaseerd op een Samba-ritme. Keith Richards zei dat het 'begon als een soort volkslied met akoestiek, en eindigde als een soort gekke samba, waarbij ik later bas speelde en de gitaar overdubde. Daarom ga ik niet graag de studio in met alle nummers van tevoren uitgewerkt en gepland.'
- De openingsregels van dit nummer, 'Please sta me toe om mezelf voor te stellen, ik ben een man van rijkdom en smaak', werden geciteerd door het personage Devil (gespeeld door acteur Rick Collins) in de film uit 1989 The Toxic Avenger Part III: The Last Temptation of Toxie .
Jeff - Haltom City, Texas - Carlos Santana dacht dat The Stones met vuur speelden op dit nummer. 'Ik heb geen sympathie voor de duivel,' zei hij in een... NME interview. 'Ik hou van de beat van het nummer, maar ik identificeer me nooit met de tekst. Jagger en Richards weten niet helemaal waar ze het over hebben. Als ze wisten waar ze aan begonnen als ze dat lied zongen, zouden ze het niet doen. De duivel is niet de Kerstman. Hij is echt.'
Santana was een van de artiesten bij het noodlottige Altamont-concert, en Carlos beweerde dat hij een 'demonische aanwezigheid' kon voelen tijdens hun set - een opvallend contrast met Woodstock, waar de groep vrede en liefde opriep. Santana stond geen van hun beelden toe in de Geef me onderdak film. - In 2003 brachten The Stones dit uit als een 'maxi-single', met vier versies van het nummer. Het origineel stond erop, evenals remixen van The Neptunes, Fatboy Slim en Full Phatt.
- De regel 'En ik heb vallen gelegd voor troubadours die worden gedood voordat ze Bombay bereiken' verwijst mogelijk naar de beruchte Thuggee-cultus, die Kali aanbad, de hindoegodin van de dood. Ze zouden reizigers op de wegen van India belagen en vervolgens de hele groep doden om er met hun waardevolle spullen vandoor te gaan. Dit lijkt het meest bekende historische incident te zijn dat bij de tekst past. Ook in Engeland zou de Thuggee bekend zijn geweest, aangezien het Britse leger tijdens de koloniale periode een einde maakte aan de sekte.
Een andere interpretatie is dat de regel verwijst naar de hippies die de 'Hippie trail' hebben afgelegd, een passage door Turkije, Afghanistan, India en een paar andere landen die populair was in de tegencultuurgemeenschap. Veel van deze reizigers werden gedood en opgelicht door drugshandelaren in Afghanistan en Pakistan. Die duistere deals kunnen de 'vallen' zijn.
Jose - Minneapolis, Minnesota - Enkele andere waardige covers: Sandra Bernhard, Blood, Sweat & Tears, Bryan Ferry, Jane's Addiction, The London Symphony Orchestra, Natalie Merchant, U2.
Neal - Cleveoh, Ohio - Een couplet van de tekst werd voorgedragen door Intel vice-president Steve McGeady tijdens zijn getuigenis in het antitrustproces van Microsoft in november 1998. McGeady had een memo over Microsoft geschreven met het onderwerp 'Sympathy For The Devil', en toen hem werd gevraagd of hij Microsoft de duivel noemde , zei McGeady de passage over het gebruik van je goed geleerde beleefdheid.
Keith --Seattle, WA - In zijn boek Mysterie Trein , stelt Greil Marcus dat dit werd beïnvloed door het nummer 'Me and the Devil Blues' van Robert Johnson. Keith Richards beschrijft de invloed van Johnson als 'Als een komeet of een meteoor' in de liner notes to Robert Johnson - De complete opnames .
Elia - Cincinnati, Ohio - Passend bij een nummer over Satan, is het nummer zwaar aan de lage kant, met de bas, percussie en piano prominent in het nummer. De gitaar komt pas om 2:50 binnen, wanneer de solo binnenkomt. Hij komt pas bijna twee minuten later terug, wanneer hij terugkeert voor wat licks. De Stones veranderen het arrangement meestal wanneer ze het live uitvoeren, waarbij ze de gitaar binnenhalen voor de eerste 'blij om je te ontmoeten'-regel, soms onderbroken door pyro of andere visuele elementen.
- Jagger (1995): 'Het heeft een zeer hypnotiserende groove, een samba, die een enorme hypnotiserende kracht heeft, vergelijkbaar met goede dansmuziek. Het versnelt of daalt niet. Het houdt deze constante groove. Bovendien is het eigenlijke samba-ritme geweldig om op te zingen, maar het heeft ook enkele andere suggesties, een ondertoon van primitief zijn - omdat het een primitief Afrikaans, Zuid-Amerikaans, Afro-wat-je-je-dat-ritme ook is. . Dus voor blanke mensen heeft het iets heel sinisters. Maar als we de culturele kleuren vergeten, is het een zeer goed middel om een krachtig stuk te produceren. Het wordt minder pretentieus omdat het een zeer pretentieloze groove is. Als het als ballad was gedaan, was het niet zo goed geweest.'
- Jagger (1995): 'Ik wist dat het een goed nummer was. Je hebt gewoon dit gevoel. Het had zijn poëtische begin, en toen had het historische verwijzingen en toen filosofische aantekeningen enzovoort. Het is allemaal prima om dat in coupletten te schrijven, maar om er een popsong van te maken is iets anders. Vooral in Engeland - je wordt op het altaar van de popcultuur gespietst als je pretentieus wordt.'
Bertrand - Parijs, Frankrijk, voor boven de 2 - In 2006 is dit opgenomen in De nationale recensie magazine's lijst van de 50 meest conservatieve rockteksten. Ze beweerden dat dit een anti-communistisch, conservatief lied is en dat de duivel waarnaar wordt verwezen het communistische Rusland is.
- De openingszin werd gebruikt in deel 2 van 10 van de graphic novel V voor Vendetta .
Ryan - Largo, Florida - Dit nummer werd gebruikt voor een titel van een aflevering van de anime-serie Cowboy Bebop . 'Honky Tonk Women' is ook de titel van een aflevering.
Nathan - Dillsburg, Pennsylvania - In de tv-serie Wil en genade , Het personage Karen stelt dat ze altijd al door het gangpad wilde lopen toen ze voor de vierde keer trouwde met 'Sympathy For The Devil'. Als haar aanstaande man weigert, vecht ze met hem.
Chiclet - New York, NY - De industriële band Laibach bracht een heel album uit met verschillende covers van dit nummer. Het karakter en de toon van de Laibach-covers zijn grotendeels heel anders dan het origineel van de Stones. In het openingsnummer zingt/schreeuwt de leadzanger met een zeer diepe basstem met een dik Slavisch accent. Een van hun covers bevat verwijzingen naar het geweld op de racebaan van Altamont.
