- Joel schreef dit lied over zijn eerste vrouw, Elizabeth. Een pure uitdrukking van onvoorwaardelijke liefde, hij gaf het haar als verjaardagscadeau.
Helaas scheidden Joel en Elizabeth na negen jaar huwelijk in 1982. Joel's volgende twee huwelijken werkten ook niet: hij was van 1985-1994 getrouwd met Christie Brinkley en van 2004-2010 met Katie Lee.
'Elke keer dat ik een nummer schreef voor een persoon met wie ik een relatie had, duurde het niet lang', zei Joel. 'Het was een soort vloek. Hier is je liedje - we kunnen net zo goed nu afscheid nemen.' - Dit won Grammy Awards voor Song of the Year en Record of the Year tijdens de ceremonie van 1979. Het was een doorbraak voor Joel, wiens grootste hit tot nu toe was ' Pianoman ,' die #25 bereikte in de VS.
Joel vertelde VS vandaag 9 juli 2008: 'Ik was absoluut verrast dat het een Grammy won. Het was niet eens rock 'n' roll, het was als een standaard met een beetje R&B erin. Het deed me denken aan een oude opname van Stevie Wonder.'
Bertrand - Parijs, Frankrijk - Nadat Joel dit had opgenomen, dacht hij er niet veel aan, aangezien het een 'gloppy ballad' was die alleen op bruiloften zou worden gespeeld. Hij zegt dat zijn producer, Phil Ramone, hem ervan heeft overtuigd dat het een geweldig nummer was. Ramone bracht Linda Ronstadt en Phoebe Snow naar de opnamestudio om het nummer te horen, en natuurlijk vonden ze het geweldig, wat goed genoeg was voor Billy. Op de Australische tv in 2006 bevestigde Joel: 'We hadden het bijna niet op een album gezet. We zaten te luisteren naar het ging naaah, dat is een chick song.'
- Joel's oude drummer Liberty DeVitto beschouwt zijn werk aan dit nummer als zijn grootste bijdrage aan een nummer van Billy Joel. In zijn Songfacts-interview zei DeVitto: 'Ik en [producer] Phil Ramone kwamen met dat soort gekke ritme dat begon als een samba-beat, als een bossa nova met een borstel en een stok.'
- Barry White's coverversie hit #12 in het Verenigd Koninkrijk in 1978. Het nummer werd ook gecoverd door Frank Sinatra en Isaac Hayes, wiens versie in 6/8-maat is met een lange inleidende rap.
Joel was vooral geamuseerd door de Sinatra-cover. 'Als we een soundcheck hebben, sturen we altijd mijn eigen materiaal en doen we 'Just The Way You Are' met deze goedkope Las Vegas-swing en maken er een hele grap van en Sinatra deed het precies op dezelfde manier', vertelde hij. Q in 1987. 'Ik schreeuwde toen ik het hoorde! Weet je zeker dat ik dit niet ben die dit zingt, Frankie, of is het een grap of wat?' - Joel speelde op dit nummer een elektrische piano van Fender Rhodes, waarbij hij gebruik maakte van het faseverschuivingseffect van het instrument. Dezelfde setup is te horen op het Paul Simon-nummer 'Still Crazy After All These Years'.
- Dit was de eerste single uit De onbekende , dat het zesde album van Billy Joel was.
- Op een blog van 16 juli 2006 voor de Australische krant The Herald Sun , Joel zei dat hij de melodie en akkoordprogressie had gedroomd en de tekst een paar dagen nadat de droom terugkeerde schreef. Hij voegde eraan toe dat het drumpatroon destijds was voorgesteld door zijn producer, Phil Ramone.
- Joel uitgebreid naar VS vandaag : 'Ik heb de melodie gedroomd, niet de woorden. Ik herinner me dat ik midden in de nacht wakker werd en zei: 'Dit is een geweldig idee voor een liedje.' Een paar weken later zit ik in een zakelijke bijeenkomst en op dat moment komt de droom weer in me op omdat mijn gedachten waren afgedwaald van het horen van cijfers en juridisch jargon. En ik zei: 'Ik moet gaan!' Ik kwam thuis en uiteindelijk heb ik het allemaal in één keer geschreven, zo'n beetje. Het kostte me misschien twee of drie uur om de tekst te schrijven.'
- Dit was Joel's eerste kaartvermelding in het Verenigd Koninkrijk.
- In zijn optreden in 2014 in een speciale Howard Stern-stadhuis, legde Joel uit dat de originele bladmuziek die voor dit nummer was afgedrukt, verkeerd was, met een extra akkoord in de intro. Hij zegt dat hij mensen het vaak op de verkeerde manier hoort spelen, en dat hij sommigen zelfs heeft gecorrigeerd als hij het hoort.
- Joel speelde dit op een 1988 aflevering van Sesamstraat waar hij verscheen met de dove actrice Marlee Matlin. Ze brengen een bezoek aan Oscar the Grouch, waar Joel een gewijzigde versie van het lied zingt voor de prullenbakbewoner terwijl Marlin de tekst ondertekent. Joel maakt duidelijk dat Oscar goed is zoals hij is, terwijl hij zingt:
Ga je niet omkleden om mij te plezieren
Omdat vriendelijk zijn niet jouw stijl is
Ik wil je niet 'dank je wel' horen zeggen
Ik zou je niet graag zien lachen
Wees gewoon humeurig
Echt humeurig
Je hebt het tot nu toe best goed gedaan - Paul McCartney prees dit nummer met veel lof en verklaarde in zijn Club Sandwich-nieuwsbrief dat het een van de weinige nummers was die hij had willen schrijven ('Stardust' was zijn eerste selectie).
- Joel deed dit op Zaterdagavond Live in 1977, drie maanden voordat het werd uitgebracht.
- Phil Woods, een vooraanstaand jazzspeler, speelde altsaxofoon voor dit nummer.
Alex - Grand Blanc, Michigan
