- David Foster en John Parr hebben dit nummer speciaal voor de film geschreven St. Elmo's Fire , maar het nummer zelf gaat over een Canadese atleet genaamd Rick Hansen, die vanaf zijn middel verlamd raakte na een auto-ongeluk toen hij 15 was. Op 21 maart 1985 begon Hansen aan zijn 'Man In Motion'-tour, waarbij hij ongeveer 70 mijl per jaar aflegde. dag om geld in te zamelen voor ruggenmergonderzoek. In het begin had Hansen moeite om media-aandacht en donaties te krijgen, maar toen dit nummer in juni samen met de film werd uitgebracht, werd het zijn volkslied, en naarmate het nummer hoger in de hitlijsten kwam, groeide de interesse in Hansen's reis. Tegen de tijd dat de 'Man In Motion'-tour op 22 mei 1987 was voltooid, had Hansen meer dan 40.000 kilometer (24.856 mijl) op zijn rolstoel gezet in 34 landen op vier continenten, waarmee hij $ 26 miljoen had opgehaald. Hij werd een nationale held in Canada, waar hij nauw verbonden is met dit lied.
Foster komt, net als Hansen, uit de Canadese provincie British Columbia. Hij is een zeer succesvolle songwriter en producer die ook 'Glory Of Love' schreef voor Peter Cetera en After The Love Has Gone voor Earth, Wind & Fire. Parr is een Britse singer-songwriter die in 1984 een hit had met 'Naughty Naughty' die de aandacht trok van Foster, die hem vroeg om mee te werken aan de St. Elmo's Fire thema. - John Parr vertelde ons hoe dit nummer tot stand kwam: 'Ik schreef de tekst toen we aan de film werkten. David liet me een video zien van Rick Hansen en ik werd geïnspireerd om het verhaal te schrijven van zijn geplande epische reis om de wereld rond te reizen in zijn rolstoel. Ik schreef de tekst dubbelzinnig, zodat de filmmaatschappij zou denken dat 'alles wat ik nodig heb dit paar wielen' verwees naar de jeep van Demi Moore, terwijl ik eigenlijk verwijs naar Rick's rolstoel, of 'voor één keer in zijn leven heeft een man zijn tijd' eigenlijk verwijst tot wanneer Rick zijn reis zou beëindigen terwijl hij terug naar Vancouver reed met een miljoen mensen langs de straten - niet wanneer Emilio Estevez eindelijk Andie Macdowell kust.'
- In de film is St. Elmo's Fire de naam van een bar. Een groep jonge acteurs, bekend als 'The Brat Pack', speelde in de film: Demi Moore, Ally Sheedy, Judd Nelson, Emilio Estevez, Rob Lowe en Andrew McCarthy. De uitdrukking 'St. Elmo's Fire' verwijst naar het spectrale licht dat soms rond de mast van een schip wordt gezien.
- John Parr heeft de film niet gezien voordat hij en Foster het nummer schreven. In zijn Songfacts-interview legde hij uit: 'Gelukkig heb ik de film niet gezien, vooral omdat de fenomenale natuurkracht die bekend staat als St. Elmo's Fire een metafoor was. Voor mij was het de belichaming van een droom, een focus om naar te streven terwijl het in de lucht gloeit. In de film haalt Rob Lowe een gasfles tevoorschijn en zegt tegen Demi Moore dat ze zich niet al te druk moet maken over haar problemen. Hij steekt het gas aan en terwijl het ontsteekt, verwerpt hij haar benarde situatie als niets bijzonders, net als St. Elmo's Fire. Dat zou het voor mij hebben gedaan.'
- John Parr is een Britse singer/songwriter die in 1984 een #23 Amerikaanse hit had met 'Naughty Naughty' en twee andere nummers op de Hot 100 van zijn eerste, titelloze album, dat opnieuw werd uitgebracht met 'St. Elmo's Fire (Man In Motion)' werd in 1985 aan de tracklist toegevoegd. Parr kreeg een contract bij Atlantic Records en het label maakte een imago voor hem als een viriele rocker, met seksueel geladen liedjes en video's.
Parr's eerste album trok de aandacht van David Foster en toen Foster een titelsong voor de film nodig had, nam hij contact op met Parr. Het succes van het nummer bracht Parr's carrière naar een ander niveau. Over hoe hij met het plotselinge succes omging, vertelde hij ons: 'Ik was twintig jaar eerder een giechelende muzikant geweest. Ik begon toen ik een kind was, dus ik had het al gezien en gedaan, maar deze keer was ik in de fast lane. Toen ik mijn kans kreeg, bleef ik gewoon hard werken, oefenen en proberen beter te worden. Ik had mijn momenten, maar ik hou van wat ik doe en zou het geschenk nooit in gevaar brengen.'
Het volgende album van Parr was De eindeloze mijl rennen , uitgegeven in 1986. Het bevatte het themalied voor de film Amerikaans volkslied , 'Two Hearts', maar het enige nummer dat van het album in de hitlijsten kwam, was 'Blame it on the Radio', dat nummer 88 bereikte. Parr, die ook meeschreef aan de hit van Marilyn Martin 'Night Moves', verdween uit het zicht en bracht twee albums uit in de jaren '90 voordat hij de industrie verliet en keerde in 2011 terug met zijn album Brief aan Amerika . Het was een rechtszaak die hem ervan weerhield om tijdens deze pauze op te nemen. 'Iemand in mijn team heeft me verraden', zei hij. 'Ik heb een rechtszaak tegen ze aangespannen, maar ze waren erg sluw en hielden de zaak bijna 18 jaar gaande tot ik gerechtigheid kreeg. Gedurende die tijd kon geen enkel label me ondertekenen omdat ik in een rechtszaak zat en daarom niet-ondertekenbaar was. In die tijd hebben mijn vrouw en ik onze twee jongens grootgebracht. Ik heb nooit een dag van hun kindertijd gemist. Die verschrikkelijke jaren waren qua carrière het grootste geschenk van mijn leven.' - De video combineert clips uit de film met beelden van Parr die het nummer zingt. Tegen het einde heeft Parr interactie met de acteurs op de set, wat voor hem geen probleem was omdat de Brat Pack niet goed bekend was in Engeland en Parr niet wist wie ze waren. 'Ik dacht dat het maar kinderen waren', vertelde hij ons. 'Toen we aan het filmen waren, leek het alsof ze niets deden, dus ik was zo stom om ze het voordeel van mijn ervaring aan te bieden. Ik had tenslotte een paar toneelstukken op school gedaan.'
- David Foster's instrumentale 'Love Theme From St. Elmo's Fire' werd in 1985 ook in de VS een nummer 15.
- In 2012 nam John Parr een nieuwe versie van dit nummer op genaamd 'Tim Tebow's Fire', ter ere van de quarterback die een onwaarschijnlijke run maakte met de Denver Broncos en de media boeide. Parr kreeg het idee toen hij in de studio's van ESPN was en producers hem vroegen om een Tebow-trui te dragen terwijl hij dit nummer zong. Hij zong het spontaan als 'Tim Tebow's Fire' en nam korte tijd later een nieuwe versie op die volledig aan Tebow was gewijd. De video kreeg bijna een miljoen views op YouTube.
- Het nummer is te zien in een commercial voor het Android-besturingssysteem die voor het eerst werd uitgezonden op de Oscars-uitzending in 2016. In de geanimeerde plek vinden de natuurlijke vijanden steen, papier en schaar een gemeenschappelijke basis en leren ze hun verschillen te vieren. Er verschijnen geen Android-producten in de advertentie, die sluit op de slogan 'Wees samen. Niet hetzelfde.' De anti-pestboodschap ter plaatse kreeg veel positieve aandacht op sociale media.
- Het komt niet vaak voor dat themaliedjes uit films later in andere films worden gebruikt, maar deze is in het volgende naar voren gekomen:
De gebroeders Salomo (2007)
Papa's thuis twee (2017)
Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018)
Het werd ook gebruikt in de aflevering van 1994 The Simpsons , 'Sideshow Bob Roberts.'
