- Suzanne neemt je mee naar haar plek bij de rivier
Je kunt de boten horen voorbijgaan, je kunt voor altijd de nacht doorbrengen
En je weet dat ze half gek is, maar daarom wil je erbij zijn
En ze geeft je thee en sinaasappels die helemaal uit China komen
En net wanneer je haar wilt vertellen dat je haar geen liefde kunt geven
Dan krijgt hij je op haar golflengte
En ze laat de rivier antwoorden dat je altijd haar minnaar bent geweest
En je wilt met haar reizen, en je wilt blind reizen
En je weet dat ze je zal vertrouwen
Want je hebt haar perfecte lichaam aangeraakt met je geest
En Jezus was een zeeman toen hij op het water liep
En hij bleef lang kijken vanuit zijn eenzame houten toren
En toen hij zeker wist dat alleen drenkelingen hem konden zien
Hij zei dat alle mannen dan matrozen zullen zijn totdat de zee hen zal bevrijden
Maar hijzelf was gebroken, lang voordat de hemel zou openen
Verlaten, bijna menselijk, zonk hij als een steen onder jouw wijsheid weg
En je wilt met hem reizen, en je wilt blind reizen
En je denkt dat je hem misschien zal vertrouwen
Want hij heeft je perfecte lichaam aangeraakt met haar geest
Nu, Suzanne pakt je hand en ze leidt je naar de rivier
Ze draagt vodden en veren van de toonbanken van het Leger des Heils
En de zon stort neer als honing op onze dame van de haven
En ze laat je zien waar je moet zoeken tussen het afval en de bloemen
Er zijn helden in het zeewier, er zijn kinderen in de ochtend
Ze leunen uit voor liefde en ze zullen voor altijd op die manier leunen
Terwijl Suzanne haar spiegel vasthoudt
En je wilt met haar reizen, en je wilt blind reizen
En je weet dat je haar kunt vertrouwen
Want ze heeft je perfecte lichaam aangeraakt met haar geest
Toneelstuk Suzanne kon niets vinden. Kan gelieerde links bevatten
