- In het begin had 'Proud Mary' niets te maken met een rivierboot. In plaats daarvan zag John Fogerty het als het verhaal van een vrouw die als dienstmeisje voor rijke mensen werkt. 'Ze stapt elke ochtend uit de bus en gaat naar haar werk en houdt hun leven bij elkaar', legde hij uit. 'Dan moet ze naar huis.'
Het was Stu Cook die voor het eerst het rivierbootaspect van het lied introduceerde. Het idee kwam bij hem op toen de groep naar de televisieshow keek Onafhankelijk denkend persoon en Stu legde de verklaring af: 'Hé rivierboot, blaas op je bel.' John was het ermee eens dat de boot iets te maken leek te hebben met het lied dat al geruime tijd in zijn hoofd zat te brouwen, wachtend om bewust vorm te krijgen. Toen hij de muziek schreef, liet hij de eerste paar akkoorden een ronddraaiend rad van een rivierboot oproepen. Zo ging 'Proud Mary' van schoonmaakster naar boot. - Fogerty schreef de teksten op basis van drie ideeën voor de titel van nummers: 'Proud Mary', 'Riverboat' en 'Rolling On A River'. Hij had een notitieboekje bij zich met titels waarvan hij dacht dat ze goede liedjes zouden opleveren, en 'Proud Mary' stond bovenaan de lijst.
- Het nummer kwam samen op de dag dat John Fogerty zijn ontslagpapieren van het Amerikaanse leger kreeg. Fogerty was opgesteld in 1966 en maakte deel uit van een reserve-eenheid, die diende in Fort Bragg, Fort Knox en Fort Lee. Zijn ontslagpapieren kwamen in 1967. Fogerty herinnert zich in Bad Moon Rising: de onofficiële geschiedenis van Creedence Clearwater Revival door Hank Bordowitz:
'The Army en Creedence overlapten elkaar, dus ik was 'die hippie met een plaat op de radio'. Ik had geprobeerd om uit het leger te komen, en op de trappen van mijn flatgebouw lag een brief van de regering ter grootte van een diploma. Hij stond daar een paar dagen, vlak naast mijn deur. Op een dag zag ik de envelop en bukte me om ernaar te kijken, en merkte dat er 'John Fogerty' op stond. Ik ging het huis binnen, opende het ding en zag dat het mijn eervol ontslag uit het leger was. Ik was er eindelijk uit! Dit was 1968 en er stierven nog steeds mensen. Ik was zo blij, ik rende naar mijn kleine stukje gazon en draaide radslagen. Toen ging ik mijn huis binnen, pakte mijn gitaar en begon te tokkelen. 'Laat een goede baan in de stad achter' en toen kwamen er meteen een aantal goede regels uit me. Ik had de akkoordwisselingen, het mineurakkoord waar staat: 'Big wheel keep on turnin'/Proud Mary keep on burnin' (of 'boinin', met mijn funky uitspraak die ik kreeg van Howling' Wolf). Tegen de tijd dat ik 'Rolling, rolling, rolling on the river' aanraakte, wist ik dat ik mijn beste nummer had geschreven. Het trilde in mij. Toen we het repeteerden, voelde ik me net Cole Porter.'
Dus het was dat een volledig Amerikaanse klassieker werd geboren uit de snelkookpan-atmosfeer van de late jaren zestig. Fogerty vermoedde meteen dat zijn nummer 'Tin Pan Alley' een radiovriendelijke hit was, en hij had gelijk. Het nummer bereikte nummer 2 in de VS, bereikte nummer 8 in het VK en nummer 1 in Oostenrijk. - Dit was de eerste van vijf singles van Creedence die naar #2 op de Amerikaanse hitlijst gingen; ze hebben de meeste nummer 2 nummers zonder ooit een nummer 1 te hebben.
- Ondanks wat veel mensen denken, schreef John Fogerty niet uit ervaring toen hij dit schreef. Dankzij zijn militaire inzet had hij zich niet verder naar het oosten gewaagd dan Montana. Nadat het nummer was opgenomen, maakte hij een reis naar Memphis, zodat hij eindelijk de rivier de Mississippi kon zien.
- De originele CCR-versie piekte op nummer 2 in maart 1969. In juni bereikte Solomon Burke's vertolking nummer 45. Hij was de eerste met een gesproken in:
Ik weet dat veel van jullie mensen zouden willen weten waar de oude Proud Mary over gaat
Nou, ik wil je graag over haar vertellen
Ze is niets anders dan een grote oude boot
Zie je, mijn voorvaders reden altijd op haar als stokers, koks en obers
En ik heb gezworen dat als ik groot was, ik een ritje zou maken op de oude Proud Mary
En als je het me toestaat, zou ik er graag over willen zingen
Burke zingt dan, ' op zoek voor een baan in de stad', in tegenstelling tot 'een goede baan in de stad achterlaten'. - Dit was een #4-hit in de VS voor Ike & Tina Turner in 1971, en een hoogtepunt van hun liveshows. Tina Turner herinnerde zich in een interview met Rollende steen magazine in 1971 hoe ze dit op hun Samen werken album: 'Toen we het album opnamen, ontbraken er een paar deuntjes, dus we zeiden: 'Nou, laten we er gewoon een paar dingen in doen die we op het podium doen. En zo is 'Proud Mary' ontstaan. Ik vond het geweldig toen het voor het eerst uitkwam. We deden auditie bij een meisje en zij had 'Proud Mary' gezongen. Dit is ongeveer acht maanden later, en Ike zei: 'Weet je, ik ben dat deuntje helemaal vergeten.' En ik zei: laten we het doen, maar laten we het veranderen. Dus in de auto speelt Ike gitaar, we jammen gewoon. En we braken gewoon in op de zwarte versie ervan. Het was nooit de bedoeling om te zeggen: 'Nou, laten we naar de platenwinkel gaan, en ik wil dit deuntje van Aretha Franklin graag opnemen'... het is gewoon dat we het voor het podium krijgen, omdat we de mensen een beetje van ons en een beetje van wat ze elke dag op de radio horen.'
- Alleen al in 1969 trok 'Proud Mary' 35 covers. Sindsdien zijn er meer dan 100 gemaakt.
Dit zijn de Amerikaanse kaartversies:
Creedence Clearwater Revival (#2, 1969)
Solomon Burke (#45, 1969)
Schaakmaten, Ltd. feat. Sonny Charles (#69, 1969)
Ike & Tina Turner (#4, 1971)
Glee Cast (# 115, 2009) - De regel, 'Pumped veel pijn in New Orleans' is eigenlijk 'Pumped veel 'Pane', zoals in propaan. Hij pompte benzine.
- The Checkmates, Ltd. heeft een door Phil Spector geproduceerde, door Phil Spector geproduceerde, door hoorns aangedreven, gospel-versie van dit nummer met de leadzang van Sonny Charles. Hij loopt om 4:30 uur, is aanzienlijk langer dan het origineel van 3:07 en ging in november 1969 naar #69.
Dit arrangement was duidelijk van invloed op de Ike & Tina Turner-versie, die ze kort daarna begonnen op te voeren. Er werd gespeculeerd dat Spector, die Ike & Tina produceerde op hun single 'River Deep - Mountain High' uit 1966, deze versie onder de aandacht van Ike Turner bracht. - Toen CCR dit nummer opnam, was John Fogerty niet blij met de samenzang, dus nam hij ze zelf op en overdubde ze op de track. Dit veroorzaakte verdere spanning in zijn toch al ijle relatie met zijn bandleden. De groep ging in 1972 uit elkaar.
- Fogerty bedacht de beroemde akkoordriff op gitaar toen hij aan het spelen was met Beethovens '5e symfonie'. Die gaat 'dun dun dun duuunnnnn...', maar Fogerty dacht dat het beter zou klinken met de nadruk op de eerste noot, en zo kwam hij op ' doen doe doe.'
Dit deel deed hem denken aan het schoepenrad dat een rivierboot voortstuwt. 'Proud Mary' is geen zijwieler, het is een hekwieler,' legde hij uit. - Hoewel Creedence Clearwater Revival uit El Cerrito, Californië kwam, dachten veel mensen dat ze uit New Orleans of een ander deel van het zuiden kwamen vanwege hun moerasrockgeluid. Ze hielpen het gerucht te voeden door hun tweede album een naam te geven Bayou-land .
- Tina Turner nam een soloversie op voor haar album uit 1993 Wat Heeft Liefde Ermee Te Maken , de soundtrack van haar gelijknamige biopic. In de film werd het gesynchroniseerd door Angela Bassett en Laurence Fishburne (die Ike en Tina speelden), maar op de opname deed Tina's saxofonist Tim Cappello de baszang van Ike. Door haar eigen versie op te nemen zonder enig spoor van Ike, zorgde het ervoor dat hij niet kon profiteren van het gebruik ervan in de film of soundtrack - een belangrijk onderscheid gezien Tina's beschuldigingen van partnergeweld.
Als Tina het nummer live ten gehore bracht, deed ze meestal een variatie op het gesproken stuk, maar zonder de mannelijke zang. - De versie van Ike & Tina Turner kwam voor het eerst in het Verenigd Koninkrijk in kaart op de kaart van 2 oktober 2010 nadat het werd uitgevoerd op X Factor door audities Diva Fever. Deze versie is alleen bijgeschreven op Tina Turner.
- Ike en Tina voerden hun versie uit tijdens de première van seizoen 2 van Soul Train in 1972, en werd de eerste grote act die op het programma verscheen. De show werd het eerste seizoen erg populair vanwege de dansers, maar ze konden in de daaropvolgende seizoenen veel beroemde gasten boeken.
- De eerste keer dat Fogerty de versie van Ike en Tina hoorde, zat hij in de auto. Hij vertelde Spinner : 'Toen het eindigde, als ze een camera hadden en bij me terugkwamen, zou het zijn alsof Shrek en de ezel naar Far, Far Away gaan en ze op de knop drukken voor die kleine arcade-machine en het vertelt het hele verhaal van hun stad! En de Donkey's als [Eddie Murphy indruk] 'Laten we dat nog een keer doen!' Zo voelde ik me toen dat eindigde. Ik vond het geweldig, en ik was zo vereerd. Ik had zoiets van, 'Wauw, Ike en Tina!' Ik volgde hun carrière eigenlijk al een tijdje. Lang geleden, toen Janis en Grace Slick bekend begonnen te worden door de kinderen van mijn leeftijd, zou ik zeggen: 'Man, Tina Turner, kom op!' Ze kreeg haar eindelijk toegewezen, maar een tijdje daar werd ze niet opgemerkt. Het was een heel goede versie, en het was anders. Ik bedoel, dat is de sleutel. In plaats van hetzelfde, was het echt spannend.'
- Op 19 februari 1987 ging John Fogerty naar de Palomino Club in North Hollywood om de Taj Mahal te zien, een kunstenaar die Fogerty 'een Amerikaanse schat' noemt. Zoals verteld in Fogerty's memoires, merkte hij op dat Bob Dylan, terwijl hij incognito probeerde te blijven en naar Taj te luisteren, precies hetzelfde deed in de hoek van de zaal. Fogerty ging naar Dylan en hoorde dat George Harrison daar ook was geweest.
Iemand liet Taj weten wie er in het huis was, en Taj riep ze prompt allemaal op het podium.
Dylan speelde een van zijn liedjes. Harrison speelde 'Honey, Don't' en daarna speelden ze allemaal 'Twist and Shout'. Op dat moment riep Dylan dat Fogerty 'Proud Mary' moest doen.
Op dat moment in zijn leven had Fogerty al zijn oude CCR-materiaal afgezworen, uit bitterheid en wrok tegen zowel zijn oude band als zijn oude label. Dus Fogerty zei dat hij het nummer niet wilde spelen, maar Dylan antwoordde: 'Als je 'Proud Mary' niet doet, zal iedereen denken dat het een nummer van Tina Turner is.'
Daarmee scheurde Fogerty het nummer in en had het een geweldige tijd om het te spelen. Toen hij klaar was zei hij: 'Eet je hart op, Tina.'
De gelegenheid inspireerde Fogerty niet om regelmatig CCR-nummers weer op te voeren, maar het brak het voor die ene avond toen vier rocklegendes samen jamden. - Volgens het boek Slechte maan komt op , noemde Bob Dylan 'Proud Mary' zijn favoriete nummer van 1969.
- Een film over een huurmoordenaar met de titel Trotse Mary werd uitgebracht in januari 2018. De actiefilm ontleent niet alleen zijn naam aan het nummer, maar de gewijzigde tekst van het deuntje verschijnt op de poster die het promoot, met de slogan 'Killing for the Man every Night and Day'.
John Fogerty ging naar Twitter om te klagen:
'Ik schreef het nummer 'Proud Mary' 50 jaar geleden, en ik was erg opgewonden om zo'n goed nummer te hebben geschreven. Het was zelfs mijn allereerste goede nummer.
Mijn liedjes zijn speciaal voor mij. Schitterend. Dus het irriteert me als mensen proberen te profiteren van de populariteit van mijn muziek en de goede wil die het bij het publiek heeft verdiend voor hun eigen financiële gewin. In de loop der jaren ben ik vaak tegen dit gebruik gekant geweest.
Deze film heeft niets met mij of mijn lied te maken. Ze kozen gewoon de titel en schreven er een volledig fictief verhaal omheen.'
Hij voegde eraan toe: 'Niemand heeft me ooit gevraagd naar het gebruik van mijn lied op deze manier, of zelfs maar naar de betekenis van Proud Mary.'
De film, evenals de trailer, bevat de Tina Turner-versie van het nummer. Fogerty verloor de rechten op zijn CCR-nummers in 1973, dus hij kon niets doen aan het hebben van een coverversie van het nummer dat in de film werd gebruikt. - Leonard Nimoy, die 'Mr. Spock aan Star Trek , nam een beruchte cover van dit nummer op. Tegen het einde zingt hij het refrein Elmer Fudd-stijl - 'Big wheel keep on toynin', Pwoud Mawy keep on boinin'...' Het staat op een cd genaamd Gouden Keel .
- Dit nummer werd gebruikt om een rampzalig effect te hebben om de 1989 Academy Awards-ceremonie te openen, waar gastheer Rob Lowe het zong met een actrice die Sneeuwwitje speelde, met de tekst veranderd om over Hollywood te gaan:
Klieg-lampen blijven branden
Camera's blijven draaien
Rollen Rollen
Houd de camera's aan het rollen - Tina Turner zong dit nummer bijna 40 jaar en voerde het uit tot ze in 2009 met pensioen ging. Veel van haar hits waren ballads, dus 'Proud Mary' was een kans om het publiek te prikkelen met een energiek nummer waarmee ze kon pronken met haar indrukwekkende dansen.
