- Charlie Puth schreef dit break-upnummer in Tokio, Japan. Hij herinnerde zich aan MTV News: 'Ik was in mijn hotelkamer, in het Mandarin Hotel, uitkijkend op deze prachtige stad vanaf de bovenste verdieping, en ik belde mijn gitarist die in de kamer ernaast was en ik zei: 'Kerel, kun je heel snel naar mijn kamer komen en deze gitaarlijn spelen?' Ik had geen microfoon, dus nam ik zijn gitaar op met mijn iPhone, en stopte het in de mix. Toen gingen we de volgende dag naar de Filippijnen, en ik zette de kickdrum erin.'
'Ik herinner me een gesprek dat ik met mijn vriend had,' vervolgde Puth. 'Hij had het net uitgemaakt met dit meisje, en ik dacht: 'Dus, ga je nog met haar praten?' En hij zei: 'Nee, we praten niet meer.' Ik probeerde hem op te vrolijken, dus ik deed een dom gezichtje, en ik zei, [zingen] 'We praten niet meer.' Ik probeerde hem alleen maar op te vrolijken, maar het werd een coole melodie, en ik realiseerde me dat deze gitaarbeat er perfect overheen paste.' - Puth ruilt verzen met Selena Gomez terwijl ze zich allebei afvragen hoe een eerdere relatie mis is gegaan. 'Ik ontmoette Selena, en... ze ging door een zeer openbare relatie, aan en uit , en ze kon gewoon betrekking hebben op het lied en het lyrische sentiment,' zei hij. 'Ik speelde het nummer voor haar en ze begon net het tweede couplet te zingen. Ik kreeg koude rillingen. Ik dacht: 'Oh mijn god, dat klinkt zo echt. Je moet erop zingen.' En ze zei ja.'
- In plaats van een brug, bevat dit een derde pre-refrein, wat een ongebruikelijke tactiek is voor een Top 10-hit, die er meestal twee heeft. Slechts drie andere Top 10-hits in 2016 gebruikten drie pre-refreinen: Kent Jones' 'Don't Mind', 'Meghan Trainor's' No 'en Adele's' Stuur mijn liefde (naar je geliefde) '
In 'We Don't Talk Anymore' neemt Puth de leiding op het eerste pre-refrein, Gomez op het tweede, en ze delen de leiding op het derde na een instrumentale pauze. Deze secties weerspiegelen de jaloezie na het uiteenvallen waar beide mee worstelen, omdat geen van beiden zich wil voorstellen dat de ander verder gaat. - De originele inspiratie voor de teksten ontstond toen Puth met zijn vriend, die hij in vier maanden niet had gezien, op Santa Monica Boulevard reed. Hij herinnerde zich om AT40 : 'De laatste keer dat ik hem zag, was hij zo verliefd en verliefd op dit meisje, en zou hij letterlijk elke seconde over haar praten, en altijd gewoon letterlijk met de ups en downs en de zijwaartse en wat dan ook.'
'Toen ik hem zag na vier maanden hem niet te hebben gezien, op tournee te zijn geweest, dacht ik: oh, hoe gaat het met die en die? En hij zei: Oh, we praten niet meer. En letterlijk toen hij dat zei, dacht ik: 'We praten niet meer. We praten niet meer. We praten niet meer. Zoals we vroeger deden.' Gemakkelijk.' - Gevraagd door Aanplakbord magazine of hij wist dat het nummer een hit zou worden, antwoordde Charlie Pugh: 'Voor mij geldt: hoe vreemder het opnameproces, hoe groter de hit. Het gebeurde niet van de ene op de andere dag zoals ' Zie je weer ,' Hoewel. Het kostte me ongeveer een maand om het vers te perfectioneren. Toen [we] de teksten via FaceTime afmaakten... wist ik dat het iets speciaals zou worden.'
- Door met het refrein te beginnen, grijpt het nummer de luisteraar meteen met zijn primaire lyrische en vocale hook: de songtitel. Om het fris te houden, ondanks dat de titel 19 keer wordt herhaald, wisselen Puth en Gomez hun vocale taken uit.
- We weten niet precies waarom deze twee het niet konden laten werken, en dat maakt het nummer zo herkenbaar: iedereen kan zijn eigen mislukte relatie projecteren met zijn eigen specifieke rommelige details.
- Selena Gomez nam haar zang op in een hotelkast. 'Ik wilde een plaat maken die dat internationale gevoel heeft', vertelde Puth Mensen . 'Selena kwam erop af, en het maakte het helemaal af.'
'Ik ben nu goede vrienden met haar, en we hadden het erover dat we wilden samenwerken, en ik was het nummer aan het afmaken, en ik dacht: 'Zou het niet cool zijn als je het tweede couplet zong?' En zo is het echt gebeurd', vervolgde hij. 'Ze kwam langs; ze heeft het opgenomen. Ik had niet eens een studio opgezet; ze nam het op in mijn kast, en het voegde echt veel toe aan de plaat.' - Volgens Charlie Puth was het lied heel erg een geval van kunst die het leven imiteerde. De zanger vertelde Aanplakbord dat hij een echte affaire had met Selena Gomez, waardoor hij diepbedroefd was, maar dit nummer inspireerde.
'Het gaat over een bepaald moment in mijn leven, toen iemand die heel dicht bij me stond de aandacht van iemand anders wilde hebben,' legde hij bedeesd uit. 'Toen ik daar achter kwam en we er een eind aan maakten, had ik misschien ook wat duistere dingen gedaan, en ze had me kunnen vragen: 'Hoe lang is dit al aan de hand?''
'Ik kus en vertel niet,' voegde Puth eraan toe, 'maar de enige manier waarop zo'n nummer echt kan overkomen, is als er iets anders aan de hand is achter de schermen. En dat is wat er gebeurde [met Gomez] Heel kortstondig, heel klein, maar heel impactvol. En het heeft me echt in de war gebracht.'
'Ik probeer dit zo goed mogelijk te formuleren,' vervolgde hij. 'Het was niet alsof ik de enige in haar gedachten was. En ik denk dat ik wist dat ik naar binnen ging - waar ik aan begon.'
'Je verzamelt een hoop emotie met de reddingsschep, gooit het in de reddingsbak, gooit het door elkaar', besloot Puth. 'En ze riep zo'n goede emotie op bij dat nummer, het was een genoegen om met haar samen te werken. Daarom ben ik altijd blij om het te zingen, ook al kwam het uit een donker punt in mijn leven.'
Volgens Mensen , Puth's geheugen is enigszins onnauwkeurig en de romance is nooit gebeurd: een bron vertelde de site dat het paar 'nooit met elkaar is uitgegaan'. - Het lied werd geïnspireerd door een vervelende aanval van voedselvergiftiging. 'Ik was een keer in het buitenland en kreeg vreselijke buikpijn van dit niet-gaar eten', herinnert Puth zich tegen Apple Music Beats 1. 'Terwijl ik in mijn hotelkamer in bed lag te kreunen, kwam ik op een heel goed idee voor een liedje. En dat nummeridee was 'We Don't Talk Anymore', wat nogal vreemd is.'
