- De Bee Gees schreven dit liefdeslied in het Château d'Hérouville in Frankrijk - het 'Honky Chateau' waar Elton John begin jaren '70 drie albums opnam. Toen ze arriveerden om liedjes op te nemen voor Zaterdag avond koorts , vonden ze dat het was verwaarloosd - de studio werkte, maar het terrein was een puinhoop. Dit gaf hen focus omdat ze weinig reden hadden om de studio te verlaten.
Er was een prachtige kamer met een piano waar hun toetsenist, Blue Weaver, zou spelen. Op een dag speelde hij terwijl Barry Gibb 'How Deep Is Your Love' uitwerkte. In de documentaire Hoe kan je een gebroken hart helen , Wever legde uit hoe het tot stand kwam: 'We gingen een kamer in op het Chateau. Chopin was daar gebleven, dus elke keer dat ik naar deze piano keek, stelde ik me Chopin voor die zou spelen. Ik ging aan de piano zitten en dacht aan zijn 'Prelude In Es', en ik wist dat Barry in Es kon zingen. Door het glas-in-loodraam kwam een straal zonlicht en Barry zong: 'I know your eyes in the morning sun'. - De Amerikaanse zangeres Yvonne Elliman zou dit nummer opnemen voor Zaterdag avond koorts , maar Robert Stigwood, die de film produceerde, stond erop dat de Bee Gees het zelf zouden uitvoeren voor de soundtrack. Elliman zong 'If I Can't Have You', geschreven door de Bee Gees en opgenomen op de soundtrack. Dat nummer was ook een nummer 1 hit in de VS.
- Bij Daniel Rachel's The Art of Noise: Gesprekken met geweldige songwriters Robin Gibb legde het unieke geluid uit dat hij en Barry creëerden door hun stemmen te combineren: 'Als je naar 'How Deep is Your Love' luistert, denk je dat het een enkele stem is, maar ik en Barry zingen in koor, wat een mooi geluid produceert, zoals het doet op ' New York Mining Disaster .' Er is een geluid dat we doen, het is bijna als een enkele stem, maar dat is het niet, en het is niet dubbel gevolgd, het zijn twee stemmen samen. Het is iets dat we veel hebben gedaan.'
- Dit was een enorme hit in de VS. Het stond drie weken op nummer 1 en stond 17 weken in de Top 10, wat destijds een record was. Het nummer was ook een enorme hit in de Adult Contemporary-hitlijst, waar het zes weken op #1 stond - meer dan enig ander Bee Gees-nummer. Wanneer Aanplakbord vermeldde hun top 100 Adult Contemporary-nummer aller tijden in 2011, 'How Deep Is Your Love' kwam binnen op #13.
- Dit was de eerste van vier nieuwe nummers op de Zaterdag avond koorts soundtrack bovenaan de Amerikaanse Hot 100. Het werd uitgebracht als single voordat de film of de soundtrack werd uitgebracht, en steeg een week nadat de film debuteerde naar de eerste plaats.
- Een songwriter/antiekhandelaar in Illinois genaamd Ronald Selle daagde de Bee Gees voor de rechter en beweerde dat een nummer dat hij in 1975 schreef, genaamd 'Let It End', de basis was voor 'How Deep Is Your Love'. De zaak kwam in 1983 voor een jury. De Bee Gees beweerden dat ze 'Let It End' nog nooit hadden gehoord, en er was geen bewijs dat ze dat deden (dat nummer is nooit uitgebracht - Selle maakte een thuisopname die hij op muziek had gestuurd uitgevers). De zaak was gebaseerd op de overeenkomsten tussen de liedjes, en een getuige-deskundige voor Selle - een musicoloog genaamd Arrand Parsons - probeerde de jury te overtuigen door middel van technische analyse van de aantekeningen dat de Bee Gees het lied hadden geplagieerd. De jury kocht het, en oordeelde dat de Bee Gees het lied van Selle hadden gekopieerd. De rechter vernietigde het vonnis echter. Selle ging later in beroep en werd opnieuw afgewezen.
De zaak onderstreepte het probleem van jury's die een oordeel vellen over muziek, en het leidde tot een historische uitspraak dat 'opvallende overeenkomsten' tussen nummers niet voldoende waren om plagiaat te bewijzen (iets George Harrison zou het op prijs hebben gesteld ). Voortaan moest een songwriter bewijzen dat de inbreukmakende partij het lied ook echt hoorde voordat de zaak verder kon. Dit is een van de redenen waarom muziekuitgevers en songwriters weigeren het meeste ongevraagde materiaal te horen. - Dit won de 1977 Grammy Award voor Best Pop Performance By A Group.
- In 1996 dekte Take That dit voor hun laatste single release tot hun comeback in 2006; hun versie stond bovenaan de Britse hitlijst. Gary Barlow (in 1000 UK #1 hits door Jon Kutner en Spencer Leigh) zeiden over hun remake: 'We wilden bewijzen dat we zo ver in onze carrière nog steeds een coverversie konden maken en dat heel goed doen.'
- PJ Morton coverde dit op zijn album uit 2017, Gumbo . Zijn versie, met singer-songwriter Yebba, was verbonden met Leon Bridges' 'Bet Ain't Worth The Hand' voor Best Traditional R&B Performance bij de 2019 Grammy Awards.
