- Dit nummer is een groot deel van de muziekgeschiedenis, aangezien het de eerste #1 Hot 100-hit is die is opgenomen in Muscle Shoals, Alabama, waar Aretha Franklin, Paul Simon, The Rolling Stones en vele andere beroemde muzikanten later enkele van hun klassieke nummers zouden opnemen. . Het is een legendarisch liefdeslied en een enorme hit, maar het verhaal van het schrijven en opnemen is nogal duister. Sledge, die in 2015 op 74-jarige leeftijd stierf, vertelde zeer bloemrijke verhalen over het bedenken van het nummer, maar Quin Ivy, die het nummer produceerde, heeft een veel meer voetganger verhaal.
Een beetje achtergrondinformatie: FAME-studio's in Muscle Shoals werden gerund door Rick Hall en kwamen halverwege de jaren '60 op stoom met succesvolle opnames van Jimmy Hughes, Joe Tex, The Tams en Joe Simon. Ivy was daar een songwriter en ook een DJ bij het lokale radiostation WLAY. Hij richtte zijn eigen platenwinkel/opnamestudio in de buurt op, Norala Sound Studios genaamd, om het overloopwerk af te handelen, aangezien zoveel artiesten bij FAME wilden opnemen.
Sledge was overdag een verpleger in het Colbert County (Alabama) Hospital en zong 's nachts met een lokale band, The Esquires Combo. Zoals Sledge het vertelt, was hij op een avond tijdens het optreden met The Esquires Combo boos over een vrouw - een verbroken relatie - zo overstuur dat hij zich niet kon concentreren op de muziek die hij moest zingen. Hij was zo overmand door emotie toen de groep hun set begon in een club in Sheffield, Alabama, dat hij zich tot zijn bassist Calvin Lewis en organist Andrew Wright wendde en hen vroeg of ze een langzame blues-backing konden spelen - elke toets, hun keuze - waarop hij kon zingen. Na een korte conferentie (een bron gaf aan dat de 'conferentie' bestond uit blikken en schouderophalen), begon de band te spelen en Sledge zingde ongeveer zes minuten.
In het verhaal van Sledge was Quin Ivy bij de show en benaderde de band om het nummer op te poetsen en op te nemen. Sledge zegt dat hij met Lewis en Wright aan de teksten heeft gewerkt en deze heeft opgenomen in Norala Sound met Ivy als producer.
De geluidsstudio van Quin Ivy was ook een platenwinkel en Ivy zegt dat hij Sledge ontmoette toen de zanger op een dag de winkel binnenliep en ze werden voorgesteld door een wederzijdse vriend. Sledge en The Esquires probeerden het nummer op te nemen bij FAME, maar het werkte niet, dus de technicus daar, Dan Penn, stuurde ze naar Norala om met Ivy op te nemen, compleet met hun grote B-3-orgel voor Wright om te spelen. Deze opname was een succes en het nummer kreeg de juiste distributie toen Ivy het speelde voor Rick Hall, de eigenaar van FAME, die contact opnam met Jerry Wexler van Atlantic Records (die wist dat er talent in Alabama was en Hall vertelde hem te bellen als hij die vond), die ondertekende Sledge en bracht het nummer uit, dat een enorme hit werd. - In Sledge's versie van het verhaal schreef hij het nummer samen met zijn bandleden Calvin Lewis en Andrew Wright, maar gaf hen de enige componistcredits, omdat ze hem de kans gaven om zijn hart uit te zingen. Of Sledge uit de goedheid van zijn hart handelde of niets te maken had met het schrijven van het nummer is een kwestie van debat, maar het schrijven van krediet had enorme implicaties, wat resulteerde in een meevaller voor Lewis en Wright, die de royalty's krijgen elke keer dat het is gespeeld. Omdat het nummer door veel artiesten werd gecoverd, worden ze daar ook voor betaald. Als het een gebaar van goede wil van Sledge was, kostte het hem miljoenen dollars.
- De muzikanten die op dit nummer speelden, waren veel van dezelfde jongens die opnamen maakten bij FAME en later bij Muscle Shoals Sound Studios, een concurrerende studio die in 1969 werd geopend. Dit omvatte Spooner Oldham op orgel, Marlin Greene op gitaar, Junior Lowe op bas , en Roger Hawkins op drums.
- Getrainde muzikanten kunnen horen dat de blazers van dit nummer vals zijn, en dit is Jerry Wexler van Atlantic Records niet ontgaan. Hij stuurde de originele versie terug zodat dit kon worden gerepareerd, maar de reparatie kwam nooit in de schappen. David Hood, die de bassist werd in de Muscle Shoals Rhythm Section, vertelde Songfacts: 'Wexler dacht dat de hoorns van de originele versie vals waren - en dat waren ze ook - en hij wilde dat ze de hoorns zouden vervangen. Ze gingen terug de studio in en veranderden de blazers, lieten verschillende blazers spelen. Maar toen raakten de banden in de war en Atlantic bracht hun originele versie uit. Dus dat is de treffer.'
- Percy Sledge zei dat toen hij dit oorspronkelijk zong, hij Lizz King in gedachten had, zijn vriendin van drie jaar die hem verliet voor een modellenbaan in Los Angeles. Sledge zei: 'Ik had geen geld om achter haar aan te gaan, dus ik kon niets doen om haar terug te krijgen.'
- Een jaar nadat dit uitkwam, gebruikte Procol Harum de ongebruikelijke akkoordenprogressie als basis voor hun nummer ' Een wittere tint van bleek '
- Dit nummer had een heel andere titel en betekenis toen het begon. Sledge herinnerde zich in 2010: 'Toen ik het nummer eerst schreef, heette het 'Why Did You Leave Me Baby'. En ik veranderde het van dat in 'Als een man van een vrouw houdt'. Ik heb het gewoon teruggedraaid. Quin vertelde me dat als ik wat teksten zou schrijven rond die melodie en de uitdrukking die ik in 'Waarom heb je me baby verlaten', hij geloofde dat het een hit zou zijn geweest. Hij was destijds een van de beste discjockeys. En ja hoor, hij vroeg me of ik daar teksten voor had. Hij zei: 'Dat is het! Schrijf een verhaal rond die titel! Wat een lied zou dat zijn met dat gevoel dat je had!' Het was een liedje dat zo moest zijn. Het was niet alleen wat ik had gedaan; het waren de muzikanten, de producer, de achtergrondzangers, het juiste moment.'
- In 1987 werd dit gebruikt in Levi's reclames in Engeland. Het werd opnieuw uitgebracht om te profiteren van de blootstelling en ging naar #2 UK, achter ' Blijf bij mij ,' door Ben E. King, die in dezelfde reeks advertenties werd gebruikt. Dit was #4 in het VK toen het voor het eerst werd uitgebracht in 1966, maar de Levi's-advertenties brachten het naar een nieuw publiek en het kreeg een nog hogere hitparade.
- Dit was een nummer 1 US hit voor Michael Bolton in 1991. Het is een van de vele Soul-klassiekers die Bolton heeft gecoverd.
- Dit was verreweg de grootste hit voor Sledge, en zijn enige Top 10 in het VK of de VS. Zijn volgende release was 'Warm and Tender Love', waarmee hij #17 US, #34 UK bereikte. Zijn op één na grootste hit in de VS was 'Take Time to Know Her' in 1968.
- Bette Midler's versie was een #35 hit in de VS in 1980. Luba coverde dit nummer in 1988. Fellow Canadees Burton Cummings coverde het ook.
Brian - Melfort, Sask, Canada - Sledge deed dit tijdens de inwijdingsceremonie toen hij in 2005 de Rock and Roll Hall of Fame betrad. Hij zong het als een eerbetoon aan zijn vrouw Rosa en nam haar naam op in de tekst.
- Dit is een erg populair trouwlied, en het was vooral effectief als Sledge het kwam zingen. Dat is wat er gebeurde toen E Street Band-gitarist Steven Van Zandt op 31 december 1982 trouwde met Maureen Santora in de Stone Pony in Asbury Park, New Jersey.
Bertrand - Parijs, Frankrijk - Dit was een groot nummer ten tijde van de oorlog in Vietnam en erg populair bij veel Amerikaanse soldaten. Het was te zien in de oorlogsfilm van 1987 Peloton , wat hielp om het nummer nieuw leven in te blazen.
- Er zijn meer gepolijste opnamen van dit nummer gemaakt nadat de eerste versie naar Atlantic Records was gestuurd, dus verschillende jongens hebben mogelijk verschillende takes gespeeld, en het is moeilijk te zeggen wie in de uiteindelijke mix terechtkwam. Het is waarschijnlijk dat Larry Cartwright, die wordt vermeld op het originele album, bas speelde op ten minste één versie van het nummer. Zijn vrouw Anita vertelt ons dat Larry erop heeft gespeeld en dat het zijn favoriet was van alle nummers waaraan hij heeft gewerkt, waaronder stukken van Marvin Gaye, Wilson Pickett en vele andere grootheden. Larry zei dat het uiteindelijk de meest soulvolle opname was waarop hij ooit speelde, en 'Er was iets magisch aan.' Andere nummers waarop Larry speelde, zijn onder meer 'Heard it through the Grapevine', 'Mustang Sally' (waar hij ook een back-up van zong), 'Working in a Coal Mine', 'Soul Man', 'Willie and the Hand Jive', 'Raining In My Heart', 'Cry Baby', 'In the Midnight Hour' en 'Bony Maronie'.
- Een van de vele bewonderaars van dit nummer is John Fogerty. Op de vraag welk nummer hij had willen schrijven, antwoordde hij zonder aarzelen: 'When a Man Loves a Woman.'
- Wanneer een man houdt van een vrouw is de titel van een film uit 1994 met in de hoofdrollen Andy Garcia en Meg Ryan, over een man die worstelt met het alcoholisme van zijn vrouw. Het nummer staat op de soundtrack.
- Dit was te zien in een commercial voor Tony's diepvriespizza als 'When A Man Loves A Pizza'.
- De achtergrondzangers op 'When A Man Loves A Woman' waren Jeanie Greene, Donna Thatcher, Mary Holliday en Susan Pilkington. Greene was de vrouw van Marlin Greene, die gitaar speelde op het nummer. Thatcher, haar goede vriend, trouwde later met Keith Godchaux, nam de naam Donna Jean Godchaux aan en werd lid van de Grateful Dead. Pilkington en Holliday waren studenten van Auburn die bij de sessie werden geroepen.
'Het hele gebeuren met Percy was heel, heel organisch', vertelde Donna Jean Godchaux aan Songfacts. 'Het was de magie in Muscle Shoals die samenkwam, en ineens is hier deze enorme hit opgenomen in dit kleine noordwestelijke podunkstadje in Alabama.'
Godchaux, Greene, Mary Holliday en haar zus Ginger Holliday zongen later op de Elvis Presley-nummers 'Suspicious Minds' en ' In het getto '
