Ik zal altijd van je houden door Whitney Houston

Dolly Parton schreef dit en deed de originele versie in 1974, die dat jaar naar de nummer 1 op de Country-hitlijst ging. Ze nam een andere versie op voor de film uit 1982 Het beste kleine bordeel in Texas , die ook de nummer 1 op de Country-hitlijst bereikte. Ze schreef het nummer na het verbreken van de muzikale samenwerking die ze had met countryzanger Porter Wagoner. Ze waren nooit romantisch betrokken.

De teksten zijn droevig in de zin dat de zangeres altijd zal houden van de persoon voor wie ze zingt, maar toch weet ze dat ze niet bij elkaar passen en moet ze hem laten gaan. Het wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd als een lied over mensen die voor altijd samen zullen zijn, en wordt zelfs op sommige bruiloften gespeeld.

Dit was te zien in de film De lijfwacht , waarin Houston speelde met Kevin Costner. Houston speelde een beroemde zangeres en Costner haar lijfwacht. Natuurlijk worden ze verliefd. Costner koos het voor de film.

Whitney was oorspronkelijk van plan om Jimmy Ruffins 'What Becomes of the Brokenhearted' te coveren als de eerste single van De lijfwacht . Echter, nadat ze erachter kwam dat het nummer slechts een jaar eerder was gebruikt in de film uit 1991 Gebakken Groene Tomaten , stelde Costner voor om in plaats daarvan de countryhit van Dolly Parton op te nemen. Houston hield van de keuze, maar Clive Davis, de baas van Arista Records die gedurende haar hele carrière als mentor voor de zangeres optrad, was verbaasd over de selectie. Costner, die ook de film produceerde, wist dat het perfect zou zijn voor de foto en hield vast aan zijn wapens. 'Ik zei: 'Dit is een heel belangrijk nummer in deze film',' herinnerde hij zich aan CMT. 'Het kon me niet schelen of het ooit op de radio was. Het kon me niet schelen. Ik zei: 'We gaan dit in het begin ook a capella doen. Ik wil dat het a capella is, want het laat een beetje zien hoeveel ze deze man graaft - dat ze zingt zonder muziek.''

De originele versie van Parton was een countryballad. De opname van Houston had een meer uitbundige productie en werd een pop-, soul- en volwassen hedendaagse hit. De enorme crossover-aantrekkingskracht betekende dat radiostations van veel verschillende formaten het nummer speelden, waardoor het een enorm publiek kreeg. Het werd uiteindelijk een baanbrekende, maar het was een groot risico, omdat er niet veel cross-over was tussen het land en het R&B-publiek. 'Eerlijk gezegd was de muzikale kant van haar kamp erg onzeker over dit kleine countryliedje', herinnert Kevin Costner zich.

Terwijl ze de conventie verpletterde dat een soulzanger geen country zou moeten doen, bewees Houston ook dat haar fans haar zouden accepteren in een interraciale romance op het scherm, die ze had met Costner in de film. In de film werd het raceprobleem niet genoemd.
Dit bleef 14 weken op nummer 1 in de VS, een record voor die tijd. In 1995 werd dit record verbroken door 'One Sweet Day' van Mariah Carey en Boyz II Men, dat 16 weken lang de eerste plaats vasthield. 'I Will Always Love You' houdt het record voor de meeste weken op #1 voor een nummer dat voor het eerst op een soundtrack verscheen.

Een tijdlang was dit de tweede alleen voor 'We Are The World' als de best verkochte single ooit. Het werd gestoten naar #3 n 1997, toen Elton John's nieuwe versie van ' Candle In The Wind ' de grootste werd.
Houston deed dit op de Grammy's in 1993. Het won voor Record of the Year en Best Female Pop Vocal Performance. Het lied won ook de 1992 Soul Train Music Award voor R&B Song of the Year.

Het won echter geen Oscar, omdat het niet in aanmerking kwam voor de Best Original Song award. Die prijs kan alleen naar nummers gaan die speciaal voor een film zijn geschreven.
Volgens Kevin Costner wilde hij echt dat Whitney Houston zou schitteren De lijfwacht met hem, zo erg zelfs dat hij het fotograferen een jaar uitstelde totdat ze beschikbaar was. Costner was een van de weinige mensen in Hollywood die een filmstudio kon overtuigen om dit te doen; hij had veel invloed na zijn film Dansen met wolven won in 1991 de Oscar voor beste film.
De lijfwacht is de best verkochte soundtrack aller tijden.
In 2002, terwijl de VS zich voorbereidden op een oorlog met Irak, liet Saddam Hoessein tv- en radioadvertenties zien met dit lied terwijl hij zich voorbereidde om herkozen te worden. Het platenlabel van Houston heeft een klacht ingediend bij de Iraakse missie bij de Verenigde Naties.
Elvis Presley wilde dit nummer opnemen, maar eiste de helft van de publicatierechten op. Dolly Parton weigerde en werd in het gelijk gesteld toen de versie van Whitney Houston haar jaren later $ 6 miljoen opleverde. Parton heeft gereageerd op Observer Muziek maandelijks April 2008: 'Ik denk dat dit soort verhalen de reden is waarom jongere vrouwelijke kunstenaars zeggen dat ik ze heb beïnvloed.'
In een interview met het Britse muziektijdschrift Q , zei Dolly Parton dat ze 'weggeblazen' was door Whitney's versie. Ze zei: 'De manier waarop ze dat eenvoudige lied van mij nam en er zo'n machtig iets van maakte, werd het bijna haar lied. Sommige schrijvers zeggen: 'Ooh, ik haat de manier waarop ze dat met mijn lied hebben gedaan of die versie was niet wat ik in gedachten had.' Ik vind het gewoon geweldig dat mensen een nummer kunnen nemen en het op zoveel verschillende manieren kunnen doen.'
David Foster produceerde dit nummer. Toen de beslissing werd genomen om het voor de film op te nemen, ging Foster naar een platenwinkel en kocht de versie van Linda Ronstadt zodat Whitney het nummer kon leren. Toen hij Dolly Parton belde om haar te laten weten dat ze haar lied gebruikten, vertelde Dolly hem iets heel belangrijks: de Ronstadt-versie laat het laatste couplet weg ('I wish you joy and happiness...'), waardoor de toon van het lied verandert. liedje. Parton gaf hem de tekst en Whitney nam de volledige versie op. Foster moest de regisseur van de film, Mick Jackson, vertellen dat hij 40 seconden extra schermtijd nodig had, aangezien het in de film was geplaatst minus het laatste couplet.

Foster, die Michael Jackson, Celine Dion en Michael Bublé produceerde, noemde het 'Het liefdeslied van de eeuw'.
Het lied keerde terug naar de Top 10 van de Billboard Hot 100 singles chart na de dood van Houston. Haar comeback werd gevoed door een enorme opleving van de digitale verkoop in de week na haar overlijden van 195.000, een stijging van 6723%, volgens Nielsen SoundScan.
Het lied werd uitgevoerd door Amber Riley in de 'Heart'-aflevering van vrolijkheid . De band van de show werd de dag voor de vroegtijdige dood van Whitney aan het Fox-netwerk geleverd en vier dagen na haar overlijden uitgezonden. Riley's personage Mercedes zingt de ballad als onderdeel van een verhaallijn die draait om haar besluiteloosheid over twee romantische interesses.
Toen dit nummer #3 in de Hot 100 in 2011 bereikte, werd het het vijfde nummer dat een top 10-hit werd in twee verschillende hitparades. Dus, wat waren de andere vier? Ze waren:

'The Twist' van Chubby Checker - #1 in 1960 en #1 in 1962.

' Monster Mash ' van Bobby 'Boris' Pickett en The Cryptkickers - #1 in 1962 en #10 in 1973.

' Blijf bij mij ' door Ben E. King - #4 in 1961 en #9 in 1986.

' Bohemian Rhapsody ' door Queen - #9 in 1976 #2 in 1992.
Nadat Houston op 11 februari 2012 stierf, werd 'I Will Always Love You' gebruikt in veel eerbetoon aan de zangeres, omdat het haar bekendste nummer was. De nacht na de dood van Houston zong Jennifer Hudson een ontroerende vertolking ter ere van Houston tijdens de Grammy Awards-ceremonie.
Dolly Parton reed de eerste keer dat ze Houston's vertolking van haar lied hoorde. 'Ik zette de radio aan en ineens hoorde ik dat a capella-gedeelte', zei ze op een persconferentie in 2017. 'Ik wist dat het iets bekends was. En tegen de tijd dat het tot me doordrong wat ik hoorde, toen Whitney in het refrein ging, moest ik de auto stoppen omdat ik hem bijna vernielde. Ik dacht dat mijn hart zo uit mijn lichaam zou barsten.'
Twee jaar nadat dit nummer de hitlijsten bestormde, bracht producer David Foster nog een #1 Country-hit naar de top van de Hot 100 met ' Ik zweer het .' Dat nummer was een country-hit voor John Michael Montgomery in 1994; Foster produceerde een versie van de vocale groep All-4-One die later datzelfde jaar 11 weken op #1 op de Hot 100 bleef.
Veel luisteraars weten niet dat dit een covernummer is, en dat is oké voor Dolly Parton. Ze vertelde de Vandaag show: 'Veel mensen zeggen dat dat het nummer van Whitney is, en ik zeg altijd: 'Dat is prima, ze mag de eer hebben. Ik wil gewoon mijn geld.''
Dit was een van de inductees in 2020 in het National Recording Registry van de Library of Congress. Elk jaar selecteert de National Recording Registry 25 titels die 'waardig zijn om te worden bewaard vanwege hun culturele, historische en esthetische belang' voor de Amerikaanse soundscape.