- The Moody Blues namen het album op met The London Festival Orchestra, dat eigenlijk nooit heeft bestaan - het was de naam die aan de muzikanten werd gegeven om de Dagen van de toekomst voorbij album. De orkestpartijen werden apart uitgevoerd en gemonteerd tussen en rond de Moody Blues-partijen, zodat het orkest de groep niet echt begeleidde. Het oorspronkelijke idee was dat de groep en het orkest een rockversie van Dvoraks 'New World Symphony' zouden opnemen, die hun platenmaatschappij zou gebruiken om verbeterde stereogeluidstechnologie te demonstreren.
- Dit is geschreven door Justin Hayward, die vorig jaar bij de band kwam nadat Denny Laine de groep had verlaten. Hij kreeg het idee voor het lied nadat iemand hem een set witte satijnen lakens had gegeven en het in zijn bedbank in Bayswater had geschreven. Haywood vertelde de Daily Express zaterdag magazine 3 mei 2008: 'Ik schreef ons beroemdste nummer, 'Nights in White Satin' toen ik 19 was. Het was een reeks willekeurige gedachten en was behoorlijk autobiografisch. Het was een zeer emotionele tijd, want ik was aan het einde van een grote liefdesaffaire en het begin van een andere. Veel daarvan kwam in het nummer naar voren.'
- Voordat hij bij The Moody Blues kwam, tekende een tiener Justin Hayward een deal met de uitgeverij van Lonnie Donegan, die Donegan uiteindelijk het leeuwendeel van de royalty's gaf voor deze en andere nummers die Hayward destijds schreef. Donegan was een ster in de jaren '50, beroemd om zijn skiffle-geluid dat invloed had op The Beatles en The Who. In de jaren '60 raakte hij meer betrokken bij de zakelijke kant van de industrie en richtte hij zijn uitgeverij Tyler Music op.
- Dagen van de toekomst voorbij is een conceptalbum gebaseerd op verschillende tijdstippen van de dag. Bijvoorbeeld 'Dawn Is A Feeling' en 'Dinsdagmiddag'. Dit nummer stond als laatste op het album omdat het de nacht vertegenwoordigt.
Justin Hayward liet zich inspireren door de compositie 'Dawn Is A Feeling' van Moody Blues-toetsenist Mike Pinder. Omdat Pinder 'The Morning' had gedaan voor het conceptalbum, probeerde Hayward 'The Night' te maken. - Fans hebben veel interpretaties van dit nummer bedacht, wat prima is met Justin Hayward, die vindt dat de ontvanger de uitzending leven geeft. 'Het zijn de luisteraars die de magie en de interpretaties van deze nummers brengen', zei hij in zijn 2016 Songfacts-interview.
- Dit nummer introduceerde een nieuw geluid voor de band. Toen ze gevormd waren, waren ze meer een bluesband en hadden ze een hit in 1965 met een cover van Bessie Banks' 'Go Now'. Met de liedjes aan Dagen van de toekomst voorbij , onderscheidden ze zich met originele nummers in een meer psychedelische/orkestrale sound.
- 'Nights in White Satin' werd oorspronkelijk uitgebracht in 1967, bereikte nummer 19 in het Verenigd Koninkrijk, maar bereikte nummer 103 in Amerika, waar nummers van zes minuten moeilijk te verkopen waren in die tijd. In 1972, na nummers als ' Hey Jude ' en ' Layla ' maakte de weg vrij voor lange, dramatische deuntjes (en The Moody Blues werd populairder), het nummer werd opnieuw uitgebracht in de VS en werd een hit.
In het Verenigd Koninkrijk maakte het nummer nog twee hitparades, in 1972 op nummer 9 en in 1979 op nummer 14. - Het gedicht aan het eind werd apart opgenomen. Het heet late klaagzang en is geschreven door hun drummer, Graeme Edge. Het gedicht werd voorgelezen door toetsenist Mike Pinder. Edge schreef nog een gedicht dat al vroeg op het album verscheen, genaamd Ochtendglorie .
- De Dickies 1979 Punk-versie bereikte # 39; de Moody Blues gebruikten soms de versie van The Dickies bij het doen van een soundcheck.
- In de week van 2 december 1972 zakte dit nummer van #17 naar volledig uit de Hot 100, waarmee een record werd gevestigd voor de grootste uitval van die hitlijst in een enkele week. Drastische verdwijningen van grafieken kwamen vaker voor in de jaren '10, en de Glee Cast-versie van ' Giftig ' maakte de val van de #16-plek in 2010.
- Over de ervaringen die de tekst van dit nummer inspireerden, zei Justin Hayward: 'Over een publiek in Glastonbury, een flat in Bayswater en de extase van een uur liefde.'
- Onder de vele artiesten die dit nummer opnemen zijn Procol Harum, Eric Burdon, Percy Faith, Nancy Sinatra en Il Divo. Toen we in 2013 met Justin Hayward spraken, vertelde hij ons dat de beste cover die hij van dit nummer hoorde, van de soulzangeres Bettye LaVette was. 'Ze coverde 'Nights' en iemand stuurde het naar mij als mp3, een link,' legde hij uit. 'Ik zat in bed met mijn laptop en werd wakker met mijn e-mails, en ik klikte op deze link en ik barstte in tranen uit. Mijn vrouw kwam binnen en ze zei: 'Wat is er in vredesnaam met jou aan de hand?' En ik zei: 'Hier moet je naar luisteren.' Ze huilde niet. Maar ik hoorde de tekst voor het eerst. Er zijn honderden, misschien wel duizenden covers van 'Nights in White Satin' geweest, maar dat was de eerste keer dat ik het in het echt hoorde.'
- De Moody Blues genoten van een lange en illustere carrière die hen tot ver in de jaren 2010 bracht, en omvatte duizenden optredens, waarvan de meeste dit nummer bevatten. Hoe gaat Justin Hayward om met de herhaling? 'Ik verlies nooit de emotie van zulke liedjes', vertelde hij ons. 'Ik heb het geluk dat ik de emotie of de motivatie niet ben kwijtgeraakt, want het is geweldig om te kunnen delen. En het publiek zorgt daar voor de emotie. Want je doet het in soundcheck en dat is prima, maar als er publiek is, transformeert het de beleving compleet.'
