- Paul McCartney schreef dit als 'Hey Jules', een lied bedoeld om John Lennons 5-jarige zoon Julian te troosten terwijl zijn ouders gingen scheiden. De verandering naar 'Jude' werd geïnspireerd door het personage 'Jud' in de musical Oklahoma! (McCartney houdt van showdeuntjes)
In 1987 kwam Julian Paul in New York City tegen toen ze in hetzelfde hotel logeerden en hij hoorde Paul hem eindelijk het verhaal van het lied uit de eerste hand vertellen. Hij gaf aan Paul toe dat hij zich, toen hij opgroeide, altijd dichter bij hem had gevoeld dan bij zijn eigen vader. In het boek van Steve Turner De verhalen achter elk Beatles-nummer , zei Julian: 'Paul vertelde me dat hij had nagedacht over mijn omstandigheden, over wat ik doormaakte en wat ik zou moeten doormaken. Paul en ik gingen nogal wat met elkaar om - meer dan pap en ik... Er schijnen veel meer foto's te zijn van mij en Paul die op die leeftijd aan het spelen waren dan ik en pap. Ik heb nooit echt de waarheid willen weten over hoe papa was en hoe hij met mij was. Er waren een aantal zeer negatieve dingen - zoals toen hij zei dat ik op een zaterdagavond uit een whiskyfles zou komen. Dat is moeilijk om mee om te gaan. Je denkt, waar is de liefde daarin? Het verbaast me telkens als ik het nummer hoor. Het is vreemd om te denken dat iemand een lied over jou heeft geschreven. Het raakt me nog steeds.' - Dit was de langste single van de Beatles, met 7:11, en destijds het langste nummer dat ooit als single werd uitgebracht. Het was het eerste lange nummer dat veel airplay kreeg, aangezien radiostations nog steeds de voorkeur gaven aan korte, zodat ze er meer van konden spelen. Toen dit een hit werd, leerden stations dat luisteraars zouden blijven hangen als ze het nummer leuk vonden, wat de weg vrijmaakte voor lange nummers als 'American Pie' en ' Layla .' Discjockeys waren hier de echte winnaars, omdat ze eindelijk een redelijke badkamerpauze konden nemen.
- De binnenste cirkel van The Beatles veranderde toen Paul McCartney dit nummer schreef. John Lennon had onlangs een relatie met Yoko genomen en zijn eerste vrouw, Cynthia, verstoten; McCartney had zijn verloving met zijn oude vriendin Jane Asher verbroken. Hij was op dat moment de enige Beatle die Cynthia en Julian de hand reikte.
De rit naar het huis van Lennon in Surrey was er een van reflectie voor McCartney, die aan Julian dacht en hoe moeilijk het leven kon zijn als een kind van echtscheiding. Hij schreef de regel: 'Maak het niet slecht, neem een droevig lied en maak het beter', nadenkend over hoe hij de jongen zou kunnen aanmoedigen.
Paul was geconditioneerd om tijdens deze reis liedjes te bedenken, omdat hij naar huis reed voor songwritingsessies met John - er waren instrumenten en opnameapparatuur op zolder. - In een interview in 2018 met GQ , vertelde Paul McCartney hoe hij op het idee voor dit nummer kwam: 'John en zijn vrouw Cynthia waren gescheiden, en ik had een beetje medelijden met hun zoon, die nu een kind was van een scheiding. Ik reed op een dag weg om de zoon en Cynthia te zien en ik dacht aan de jongen die Julian heette - Julian Lennon, en ik begon met het idee: 'Hé Jules, maak het niet erg, het komt wel goed.' Het was als een geruststellingslied.
Dus dat was het idee dat ik naar buiten reed om ze te zien. Ik zag ze en toen kwam ik terug en werkte nog wat aan het nummer. Maar ik hou van die naam, Jude.' - Dit was het eerste nummer dat werd uitgebracht op Apple Records, het platenlabel van The Beatles. Het werd opgenomen in Trident Studios, Londen, op 31 juli en 1 augustus 1968 met een 36-koppig orkest. Orkestleden klapten en zongen op de fade-out - ze verdienden het dubbele van hun normale tarief voor hun inspanningen.
- Paul McCartney over zijn songwriting-partnerschap met John Lennon in Observer Muziek maandelijks Oktober 2007: 'Ik heb dierbare flashbacks van het schrijven van John - hij krabbelde het heel snel op, wanhopig om terug naar de gitaar te gaan. Maar ik wist op dat moment dat dit een goede samenwerking zou worden. Zoals toen ik 'Hey Jude' deed. Ik ging er voor hem en Yoko doorheen toen ik in Londen woonde. Ik had een muziekkamer aan de bovenkant van het huis en ik speelde 'Hey Jude' toen ik bij de regel kwam 'De beweging die je nodig hebt is op je schouder' en ik draaide me om naar John en zei: 'Ik zal dat oplossen als je wil.' En hij zei: 'Dat doe je niet, weet je, dat is een geweldige regel, dat is de beste regel die er in zit.' Dat is de andere kant van een geweldige medewerker - raak het niet aan, man, dat is oké.'
- Dit nummer bereikte de nummer 1 in ten minste 12 landen en tegen het einde van 1968 waren er meer dan 5 miljoen exemplaren verkocht. Het verkocht uiteindelijk meer dan 10 miljoen exemplaren in de Verenigde Staten en werd daar de op drie na bestverkochte Beatles-single. Rekening houdend met de prijs van records in 1968 versus 1964, toen de bestseller ' Ik wil je hand vasthouden ' werd uitgebracht, is 'Hey Jude' misschien wel de grootste verdiener.
- Toen McCartney dit nummer speelde voor John Lennon en Yoko Ono, interpreteerde John het alsof het over hem ging; hij hoorde de regel 'Je bent gemaakt om naar buiten te gaan en haar te halen', terwijl Paul hem smeekte om zijn eerste vrouw te verlaten en achter Yoko aan te gaan ('Ik hoorde het altijd als een lied voor mij', zei Lennon). Dit was een van Lennons meer narcistische momenten, omdat hij niet begreep dat het lied voor zijn zoon was geschreven.
- Dit zou de B-kant van 'Revolution' worden, maar het eindigde andersom. Het is een bewijs van dit nummer dat het 'Revolution' naar de andere kant van de plaat heeft geduwd.
- George Harrison wilde een gitaarriff spelen na de vocale frases, maar Paul liet hem dat niet toe. Rond deze tijd werden de zaken gespannen tussen hen, omdat McCartney erg kieskeurig werd over hoe Harrison speelde op nummers die hij schreef.
- Julian Lennon kwam er pas als tiener achter dat dit nummer voor hem was geschreven. Het was rond deze tijd dat hij weer contact kreeg met zijn vader, die hij tot aan zijn dood van tijd tot tijd in New York zou bezoeken.
- The Beatles filmden een opbeurende muziekvideo (destijds een 'promotiefilm' genoemd) voor 'Hey Jude' op 4 september 1968 in de Twickenham Studios. De regisseur, Michael Lindsay-Hogg, bracht een orkest en een publiek van ongeveer 100 mensen binnen die opstonden en meezongen met de tweede helft van de uitvoering. The Beatles begonnen er echt aan en voelden de energie van een optreden voor het eerst sinds 29 augustus 1966, toen ze speelden hun laatste concert .
De filmclip, samen met een voor 'Revolution' die ook die dag werd opgenomen, werd voor het eerst uitgezonden op het Britse programma De David Frost-show op 8 september en werd snel opgepikt door andere shows, wat het nummer een grote promotiepush gaf. The Beatles, die zich in de late stadia van de groep bevonden en moeite hadden om met elkaar overweg te kunnen, hadden een geweldige tijd met de opnames en vonden het geweldig hoe de film uitkwam. Het ging zo goed dat ze ermee instemden om nog een lange film te maken, wat uiteindelijk hun documentaire werd Laat maar zo . - Qua songcraft is dit een van de meest bestudeerde Beatles-nummers. Het begint met een zangstem - Paul's stem die 'Hey' zingt - dan komt de piano binnen (een F-akkoord). Het nummer bouwt geleidelijk op, met alleen McCartney die op het eerste couplet speelt, dan de klanken van George Harrison's gitaar, Ringo's tamboerijn en samenzang van George en John. De drums komen ongeveer 50 seconden binnen en het nummer bouwt vanaf daar op en bereikt een piek van intensiteit met McCartney die de 'beter... beter... beter' regel levert, onderbroken door een Little Richard-achtige schreeuw, en vervolgens de beroemde meezingresolutie .
- De 'na na na' fadeout duurt vier minuten. Het refrein wordt 19 keer herhaald.
- 'Jude' is het Duitse woord voor 'Jood', maar niemand in het Beatles-kamp wist dat. In 1967 en 1968 bezat de groep een winkel in Baker Street in Londen, de Apple Boutique genaamd, die ze sloten rond de tijd dat dit nummer werd uitgebracht. Op het gebouw met luiken krabbelde een medewerker de woorden 'Revolution' en 'Hey Jude' om de nieuwe Beatles-single te promoten. Zonder de juiste context bleek dit beledigend voor Joodse inwoners, die het als hatelijke graffiti lazen.
- Wilson Pickett nam dit op kort nadat The Beatles dat deden. Zijn versie bereikte #16 UK en #23 US en gaf de naam voor zijn album. Duane Allman speelde erop en kreeg een enorme carrièreboost toen het nummer een hit werd. Het jaar daarop bracht hij door als sessiegitarist voor vele beroemde zangers en vormde vervolgens The Allman Brothers, die worden beschouwd als de grootste Southern Rock-band aller tijden.
- Dankzij het gemeenschappelijke karakter van dit lied wordt het soms gebruikt om hulde te brengen aan degenen die zijn gepasseerd. Toen Paul McCartney en Ringo Starr verschenen in de CBS-special van 2014 The Night That Changed America: A Grammy Salute to the Beatles , droeg Paul het lied John Lennon en George Harrison op. Muzikanten die eerder in de show optraden, kwamen op het podium voor het einde, waarmee de uitzending werd afgesloten.
- In Amerika, een album genaamd Hey Jude (oorspronkelijk getiteld 'The Beatles Again') werd uitgebracht in 1970 en bevatte deze en verschillende andere Beatles-nummers die als singles of B-kantjes werden uitgebracht. Het album is niet als cd verschenen omdat Apple Records de beslissing heeft genomen om alleen de Britse LP-releases op cd te kopiëren. In de jaren '60 slaagde de Amerikaanse platenmaatschappij erin om extra LP's van de Britse releases te krijgen door het aantal tracks te verminderen en ze vervolgens uit te brengen met singles en B-kantjes als extra albums.
Tommy - Glasgow, Schotland - Zoals besproken op de dvd Het Beatles Songbook samenstellen , terwijl Paul dit nummer voor Julian schreef, schreef McCartney dit nummer in veel opzichten over zijn gloednieuwe relatie met Linda Eastman.
- Na de 'Oh' in het crescendo zingt McCartney 'YEAH!' in een niet-falsetto stem. De noot die hij aanslaat is F Natural boven mannelijke High C, een zeer moeilijke noot voor een man om aan te slaan met een niet-falsetto-stem.
- De originele versie uit 1968 is in mono opgenomen en veel luisteraars vinden hem veel beter dan de stereo-remake uit 1970, die veel zwaarder is geproduceerd.
- Op The Beatles Anthology 3 , is er een versie van dit nummer met een inleiding gesproken door John en Paul: 'Vanuit het hart van het zwarte land: Toen ik een rover was in Boston, verzamelde je je om me heen met je fijne omhelzing.'
'Boston place' (genoemd door Paul) is een kleine straat in Londen waar het bedrijf van The Beatles, Apple, net een elektronicalaboratorium had geïnstalleerd. In een meer bekende scène was Boston Street die straat waarin The Beatles renden voor de titelreeks van hun film Een welverdiende nachtrust . John sprak over het 'Black Country', de naam van de oude industriële schoorsteenregio in het midden van Engeland. - Richie Havens speelde dit op Woodstock toen hij het festival in 1969 opende.
- Als je luistert om ongeveer 2:55, hoor je een geluid van John Lennon terwijl Paul blijft zingen. Het klinkt als 'Ohh!' in eerste instantie, maar hij is het echt die zegt '... akkoord!' Je kunt het nauwelijks horen, maar als je heel goed luistert, hoor je hem zeggen: 'Ik heb het verkeerde AKKOORD.' Hij zegt 'akkoord' veel luider dan de andere woorden. En ongeveer twee of drie tellen later kun je McCartney 'F**king hell' horen zeggen.
Sydney - McHenry, Illinois - Het nummer kwam binnen op #10 in de Hot 100 en schreef daarmee geschiedenis door de eerste single ooit te worden die de top 10 bereikte in de eerste week op de hitlijst.
- Toen de Beatles-muziek voor het eerst beschikbaar werd gesteld om te downloaden - op iTunes 16 november 2010 - was 'Hey Jude' het meest gedownloade Beatles-nummer die dag.
- Dit werd genoemd als het nummer waarnaar in de literatuur het vaakst wordt verwezen in een lijst die is samengesteld door de website voor cultuurinterpretatie Kleine demonen . Onder de 55 boeken waarin de site zegt dat het wordt genoemd, zijn Stephen King's Wolven van de Calla ('Waarom zingen mensen hier Hey Jude? Ik weet het niet') en Toni Morrison's paradijs ('Soane was geschokt – en hij reed weg terwijl hij Hey Jude vergezelde op zijn radio').
Elvis Presley's 'Heartbreak Hotel' was runner-up op de lijst en Led Zeppelin's ' Trap naar de hemel ' kwam op de derde plaats - McCartney speelde dit tijdens het Live8-concert van 2005 in Londen. Hij begon met ' De lange en kronkelige weg ' en vloeide het in het einde van 'Hey Jude', waarmee het Live8-concert werd afgesloten.
Ethan - Ridgely, MD - Paul McCartney speelde dit tijdens de halftime show van de Super Bowl in 2005. Hij trad op het jaar nadat Janet Jackson's borst op het podium werd blootgelegd, wat een opschudding veroorzaakte. McCartney werd beschouwd als een veilige en betrouwbare keuze voor een optreden zonder naaktheid.
- Sesam Straat maakte een parodie hierop (en eerbetoon aan gezond eten) genaamd 'Hey Food'.
- Met honderden publieksfavorieten om uit te kiezen in zijn catalogus, mixt Paul McCartney zijn setlists wanneer hij live speelt, maar deze lijkt altijd te blijven hangen. 'Ik zal de nummers veranderen, maar ik moet 'Hey Jude' doen omdat het zo leuk is en het is geweldig om dat aan het publiek over te dragen', zei hij. GQ . Het mooiste is dat je dit gemeenschapsgevoel voelt, en in deze tijden waarin het een beetje donker is en mensen gescheiden zijn door politiek en zo, is het zo fantastisch om ze allemaal samen te zien komen terwijl ze het einde van 'Hey Jude' zingen. Daar ben ik heel blij mee, dus ik hou het in de show.'
- Dit komt vaak voor in Stephen King's De Donkere Toren serie, inclusief het eerste deel, The Gunslinger (1982). De fantasy-western speelt zich af in een parallel universum waar een eenzame scherpschutter op zoek is naar wraak. King legde de betekenis van het lied uit in een interview in 1988 met de bewaker : 'Ik zie de wereld van de scherpschutter als een soort van post-stralingswereld waar de geschiedenis van iedereen is beklad en het enige dat iemand zich nog herinnert is het refrein van 'Hey, Jude'.
