- Deze softrockklassieker vertelt het verhaal van een veroordeelde man op de vlucht naar Mexico. De verhaallijn is er een die niet vaak te horen is op de radio van Adult Contemporary, maar de precieze instrumentatie en zwevende achtergrondzang, die werd verzorgd door Michael McDonald, hielpen het nummer tot een grote hit te maken.
Wat je waarschijnlijk niet wist over het nummer: Christopher Cross was aan de acid toen hij de tekst schreef. 'We woonden op dat moment in Houston en op weg naar Austin om de nummers op te nemen, was het gewoon een mooie dag in Texas,' hij vertelde Songfacts . 'Ik nam acid. Dus schreef ik de woorden onderweg van Houston naar Austin op acid.' - Sprekend over zijn inspiratie voor het outlaw-thema in dit nummer, vertelde Cross ons: 'Ik ben opgegroeid met veel cowboyfilms. Serials en zo, zoals De eenzame boswachter en deze cowboyseries waarin ze altijd de slechterik achtervolgden. En ik woonde in San Antonio in de buurt van Mexico, dus er was altijd die anarchistische allure over als je naar Mexico kon gaan, je aan de autoriteit kon ontsnappen. Mexico was ook een plek waar je naar toe kon gaan om te drinken en al deze losbandigheid te doen waarvan je als kind denkt dat het heel cool klinkt. Dus het bereiken van de grens in Mexico was een fascinerend iets voor mij.'
- Dit nummer is ontstaan uit live optredens van Christopher Cross en zijn band toen ze een nummer van Paul McCartney & Wings uit 1973 speelden, genaamd 'Nineteen Hundred And Eighty Five'. Ze zouden jammen op het nummer, en in het middengedeelte zou Cross het 'ba da da da, da da, da da' -gedeelte doen, dat het middelpunt werd van 'Ride Like The Wind'.
- Een nummer van Christopher Cross' eerste album, dit werd uitgebracht als zijn eerste single. Zijn platenmaatschappij, Warner, wilde dat 'Say You'll Be Mine' de eerste single zou zijn, maar Michael Omartian, producer van Cross, overtuigde hen ervan dat 'Ride Like The Wind' de beste keuze was. Het nummer ging helemaal naar #2 in Amerika, maar de volgende release was nog groter: ' Het zeilen ' was een nummer 1 hit en won Grammy Awards voor Song Of The Year en Record Of The Year.
- Op de binnenhoes van het album droeg Christopher Cross dit nummer op aan Lowell George, voorheen van de band Little Feat, die in 1979 stierf. >>
Suggestie tegoed :
Bretagne - Calgary, Canada - De connectie met Michael McDonald kwam met dank aan Cross' producer Michael Omartian - ze kenden elkaar van het werken met Steely Dan. McDonald bood aan om wat achtergrondzang te doen, dus lieten ze hem werken aan het nummer 'I Really Don't Know Anymore'. Een paar weken later, toen Cross en Omartian aan 'Ride Like The Wind' werkten, realiseerden ze zich dat ze een andere stem nodig hadden voor de antwoordzang, dus belden ze McDonald terug om het te doen.
Het album had een aantal indrukwekkende credits, aangezien Don Henley ook wat vocalen bijdroeg. De grote namen hielpen het om geloofwaardigheid en airplay te verdienen, waardoor het een enorm succesvol debuut werd voor Cross. - Een groep genaamd East Side Beat nam in 1991 een dansversie van dit nummer op, dat populair was in Europa en nummer 3 werd in het VK. De jazztrompettist Freddie Hubbard nam het op op zijn album uit 1982 dat naar het nummer was vernoemd, en de metalband Saxon bracht in 1988 een cover uit. Cross zegt dat hij de East Side Beat-versie leuk vindt, omdat hij de voorkeur geeft aan covers die een andere draai geven aan het lied.
- In 1999 publiceerde de satirische krant De ui publiceerde een verhaal met de kop, 'Christopher Cross bereikt eindelijk de Mexicaanse grens', een verwijzing naar dit nummer. Cross waardeerde de eer.
- In 2005 verscheen een webserie genaamd Jachtrots debuteerde en spotte met artiesten als Christopher Cross en Michael McDonald in hun weergaven van wat er zich achter de schermen van nummers als deze afspeelde. Cross en McDonald zagen de humor in en speelden dit nummer zelfs in 2009 in de 'Yacht Rock Party'-aflevering van Late Night Met Jimmy Fallon .
