- Zanger en songwriter Robin Pecknold (uit dagtrotter ): 'Het is tekstueel vrij zinloos. Als introductie op de plaat (dit was bedoeld als openingsnummer op het album), dachten we dat het leuk zou zijn om het te beginnen met een eenvoudige jam die gericht is op zingen - op de plaat het begint met een ironische harmonie waarvan we hoopten dat het mensen aan het lachen zou maken of zoiets, maar ik denk dat het ze alleen maar in de war brengt. Dit is mijn favoriete nummer om live te spelen, hoewel het soms moeilijk is om het live te zingen omdat de teksten zo vaag zijn Bizar hoe dat werkt!'
- The Seattle Times vroeg Pecknold hoe hij en zijn bandleden dit nummer hebben gemaakt. Hij antwoordde: 'We hebben het nooit samen gespeeld. De uitvoeringen die je hoort opgenomen op dat nummer waren de eerste keer dat die werden gedaan. Dus die kwam helemaal samen tijdens de opname.'
- De naam van de band is volkomen willekeurig. Pecknold vertelde The Seattle Times : 'Toen we de band een naam gaven, hadden we geen idee dat we ons ooit zouden moeten verantwoorden voor de naam. Ik hou van de alliteratie.'
- Robin Pecknold vertelde Mojo tijdschrift januari 2009 dat hij van plan was dit zacht opbeurende nummer te laten klinken als 'Whistle While You Work' uit Sneeuwwitje - iets om mee te neuriën terwijl je de afwas doet.' Pecknold voegde eraan toe dat de woorden een pijnlijker verhaal vertellen over het verlies van onschuld. Hij legde uit: 'Van de eerste klas tot de middelbare school bracht ik elke dag door met dezelfde groep kinderen. En het was raar om te zien hoe mensen die ik al zo lang kende zo snel zouden veranderen - ineens zijn het drugsdealers. Ik haatte het. Hoe zijn onze vriendschappen minder belangrijk geworden dan het dragen van een achterstevoren baseballpet?'
- De Vloot Vossen album was een van de meest geprezen releases van 2008. Een aantal publicaties en websites noemden het het beste album van het jaar, waaronder The London Times , Hooivork Media en Mojo tijdschrift.
- Het kunstwerk dat de albumhoes siert is een schilderij van Pieter Bruegel de Oude (1525-1569) genaamd Nederlandse Spreuken . Dit humoristische portret van het boerenleven toont ongeveer 100 letterlijke vertolkingen van Vlaamse spreekwoorden van de dag. Frontman Robin Pecknold legde uit aan: Mojo magazine augustus 2009 hoe het schilderij op de voorkant van het debuutalbum van de Fleet Foxes belandde. 'We probeerden erachter te komen wat we wilden doen, en mijn broer was wat dingen aan het uitwerken, toen ik dat schilderij van Bruegel zag in een boek dat mijn vriendin had. Ik vond het leuk dat het een heel intrigerende betekenis had, alsof er een verhaal is aan elke kleine scène. Wat ik gewoon passend vond voor die plaat - dicht maar verenigd, geen collage of zoiets. En ik vond het leuk Waar is Waldo? kwaliteit, dat het iets was waar je lang naar kon kijken op een vinyl hoes en nieuwe kleine dingen kon vinden.
Het was heel gemakkelijk om het museum in Berlijn te krijgen dat ja zegt. Ze waren super enthousiast dat een band het wilde gebruiken en zetten het in hun nieuwsbrief. Als je het aan de binnenkant opent, zie je een paisley-patroon op de achterkant van een boek dat de moeder van Skye (Skjelset, leadgitaar) voor me heeft gekregen. We wilden twee heel verschillende gevoelens.' - Het nummer werd gecoverd door de a capella-groep Pentatonix voor hun album uit 2014 Dat is Kerstmis voor mij .
