- In dit nummer vertelt Stevie over zijn jonge jaren van de jaren '50 tot het begin van de jaren '60, toen hij een 'luierhoofdig jongetje' was dat opgroeide in moeilijke omstandigheden. Ondanks dat hij in armoede leeft, kijkt hij met liefde terug op die dagen en wenst hij dat ze nog een keer terug kunnen komen. Het was een eenvoudige tijd waarin zijn enige zorg was 'wat zou mijn speelgoed voor Kerstmis zijn'.
Wonder schreef het lied na het bijwonen van een Motown-bedrijfspicknick in 1976, waar hij deelnam aan wedstrijden en spelletjes; een middag waarin hij voelde dat hij zijn jeugd nieuw leven inblies. 'Ik had zo'n goede tijd op de picknick dat ik meteen daarna naar Crystal Recording Studio ging en de sfeer kwam me meteen te binnen,' zei hij. - Het nummer was Stevie's vijfde nummer 1 op de Hot 100 en bleef een week op de top. Hij stond tijdens zijn carrière negen keer bovenaan de kaart.
- De stem die zegt 'Jij vervelende jongen!' is Wonder's zus, Renee Hardaway.
- Nathan Watts' aanstekelijke baslijn met 8 noten is een van de redenen waarom 'I Wish' een van de meest gesamplede nummers van Stevie Wonder is. Het beste voorbeeld is Will Smith's hit uit 1999 'Wild Wild West', het themalied van de gelijknamige film met in de hoofdrollen Smith en Kevin Kline.
- Samen met 'Sir Duke' was dit een van de twee nummer 1 Amerikaanse hits van Liedjes in de sleutel van het leven , een historisch dubbelalbum dat Wonder zelf produceerde.
Het album, dat twee jaar in beslag nam, was een eerbetoon aan Wonders perfectionistische ethos ('Als het twee jaar of zeven jaar duurt, moet ik tevreden zijn als het klaar is'), met de grootste en meest diverse verzameling nummers van al zijn releases . Het was het eerste album dat Wonder produceerde na het tekenen van een zevenjarig contract met Motown Records, met een waarde van $13 miljoen. De Motown-vertegenwoordiger die het contract had geruild, zei dat het succes van dit album, dat de Grammy Award voor Album van het Jaar won, hem ervan overtuigde dat hij niet was bedrogen in de deal. Het was duidelijk de moeite waard, en verdiende niet alleen commercieel succes, maar ook lof van andere artiesten die de invloed ervan noemen. Elton John zei in 2003 over het album: 'Laat ik het zo zeggen: waar ik ook ga in de wereld, ik neem altijd een kopie van Liedjes in de sleutel van het leven . Voor mij is het het beste album ooit gemaakt, en ik sta altijd versteld als ik ernaar luister.' - Dit won een Grammy voor Best R&B Vocal Performance, Male.
- Stevie Wonder vertelde ABC Audio tijdens een virtuele persconferentie dat hij altijd eerst de muziek en melodie schrijft om de woorden hun eigen te laten worden. Hij noemde dit lied als voorbeeld en legde uit dat het oorspronkelijk over 'The Wheel of 84' en andere oosterse religieuze spirituele leringen zou gaan. 'Maar toen was het een keer dat we in de studio waren,' voegde hij eraan toe, 'gewoon praten over dingen die gebeurden toen we kinderen waren... vroeger... Dus het werd 'I Wish'.
- Luisteren naar de huisband bij Motown Records gaf verwondering een groot respect voor de anonieme muzikanten die op de hits spelen, dus zette hij song-by-song credits op zijn albums vanaf 1972 met Muziek van mijn geest . De credits op 'I Wish' luiden:
Nathan Watts – bas
Hank Redd – altsaxofoon
Raymond Maldonado – trompet
Trevor Laurence – tenorsaxofoon
Steve Madaio – trompet
Stevie Wonder – zang, Fender Rhodes, ARP 2600 Synthesizer, drums - De Australisch idool winnaar van het eerste seizoen, Guy Sebastian, deed dit op zijn tweede album Mooi leven (2004).
- Dit werd gebruikt op Amerikaans horror verhaal in de aflevering 'Madness Ends' uit 2013
- Jacob Artiest zong dit op vrolijkheid in de aflevering 'Wonder-ful' met Stevie Wonder-thema in 2013.
- Een interessante coverversie van dit nummer was een volledig instrumentale vertolking door saxofonist Najee, die op zijn Stevie Wonder-tributealbum verscheen. Liedjes uit de sleutel van het leven (1995), waarin hij in de eerste helft van het nummer zijn sax vervangt door Wonder's stem, om vervolgens uit te breken in een draaglijke solo (hoewel hij geen Charlie Parker is), zonder de grens tussen pop en jazz volledig te overschrijden.
