- Dit introspectieve nummer werd getriggerd door een nummer van Eddie Vedder's In de wildernis soundtrack. Hij legde uit dat Aanplakbord magazine dat het 'het eerste akkoord gebruikt van een instrumentaal genaamd 'Tuolumne'. Er was een tekst of zoiets dat me raakte, en ik pakte de gitaar en speelde dat akkoord. Ik dacht, nou, ik ga er gewoon voor en maak er iets anders van. Het was een korter nummer, en toen schreef ik er een brug bij terwijl de andere jongens aan iets anders werkten.' Vedder voegde eraan toe dat het ontstaan van dit nummer de volwassenheid van de band aantoont: 'Het was net ons eigen kleine Brill-gebouw in het magazijn. Ik rende naar binnen en schreef de brug, die het refrein werd, omdat [producer] Brendan O'Brien het op die manier hoorde. Dat is een voorbeeld van Brendan de dingen objectief laten horen en hem volgen hoe hij het ook wil opvatten. We waren niet zo kneedbaar 10 jaar geleden en alle jaren daarvoor. Je zou iets schrijven en zeggen: 'Nou, nee, dit is hoe ik het gedaan wil hebben.' Een van de dingen als je ouder wordt, is dat je de inbreng van anderen verwelkomt. Je hebt niet het gevoel dat je je moet bewijzen.'
- Vedder beschreef dit tegenover het Canadese radiostation The Edge als 'zo dicht bij een liefdeslied als we ooit hebben gekregen'. Hij voegde toe aan de Toronto Globe and Mail : 'Er is nooit een saai moment op de weg – elke dag is het iets. Misschien is dat waarom mijn doel het saaie moment is. Dat is wat dit nummer is: het zegt: 'Stop gewoon en wees samen. Praat nu niet, adem gewoon en voel elkaars aanwezigheid - nu de kinderen in bed liggen.''
- Het nummer werd gebruikt in een aflevering van 12 mei 2014 van de tv-serie De zwarte lijst .
- Toen Jennifer Warnes haar album uit 2018 uitbracht Een andere tijd, een andere plaats na een afwezigheid van 17 jaar opende ze het met dit nummer. Ze legde uit in een Songfacts-interview: 'Toen ik naar liedjes voor deze plaat zocht, wilde ik verhalen vinden die overeenkwamen met mijn leeftijd en tijdperk, levenservaring en spirituele positie. Omdat ik niet zoveel schrijf als anderen, was het erg moeilijk om die nummers te vinden, omdat veel van de mensen die die nummers misschien schrijven niet zoveel schrijven. Dus moest ik naar de jongere schrijvers om onderwerpen te vinden die voor mij resoneerden. En 'Just Breathe' deed dat ook.'
'Ik vond het ook leuk omdat het onconventioneel was', voegde ze eraan toe. 'Het klinkt niet als een gewoon nummer. Het is een onconventionele manier om met iemand te praten, en dat vond ik prettig. En het onderwerp sterfelijkheid houdt iedereen wel eens bezig, dus het was een universeel thema, net als liefde en verlies. Dus ik vond dat het tijd werd dat we daar op een eenvoudige manier over praten, op een laagdrempelige manier.'
